Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

και τώρα αυτοδιοικητική ψήφος, μας λένε. καλό! να γράψω και το άλλο με τον Τοτό;

όσο και να προσπαθούν να το κρύψουν οι δύο συμπαθείς υποψήφιοι, στην ούγια θα φαίνεται το ΠΑΣΟΚ

Ωραία λοιπόν! 
Το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο ηγεμόνας  Γεώργιος Α. Παπανδρέου (ο Γ' ο υποτελής) ξεκαθάρισε πως μετά το 24% του κυρίου Γιάννη Σγουρού και ενδεχομένως και κάποια άλλα αποτελέσματα που ικανοποίησαν τη Μεγαλειότητά του, αποφύγαμε οριστικά το ενδεχόμενο να στηθούν άμεσα κάλπες για πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Το δίλημμα λοιπόν που μας έβαζε όλη την προηγούμενη εβδομάδα αποσύρθηκε. Τσιμπήσαν βέβαια λίγο παραπάνω τα spread δανεισμού, αλλά δε βαριέσαι; Από την τσέπη του τα πληρώνει; 

Ας είναι καλά οι υπήκοοι.
Οι οποίοι τώρα καλούνται να επιλέξουν τον εκλεκτό τους με αυστηρά τοπικά και αυτοδιοικητικά κριτήρια του είδους:

Θα επιτρέψετε να ξαναεκλεγεί στην Αθήνα ο Αθήνα ο "Ομέρ Πριώνης", όταν απέναντί του έχει ένα διαμάντι: Τον τέως συνήγορο του πολίτη Γιώργο Καμίνη;

Αμ' ο άλλος στη Θεσσαλονίκη; Ο κυρ-Γιάννης ο έξοχος οινοποιός και άνθρωπος, που παλιότερα ήταν και υποψήφιος της αριστεράς δε σας κάνει; Θ' αφήσετε το δήμο στα χέρια του Γκιουλέκα και του Άνθιμου;
Και πάει λέγοντας.

Ω ναι !
Σκέφτομαι να τα επιτρέψω όλα αυτά και ακόμα χειρότερα.
Μας δουλεύουν; 
Εδώ τους επιτρέψαμε να μας κολοχεριάζουν, ο Γκιουλέκας μας μάρανε..
Προσωπικά δε θα πάρω. Αρνούμαι να ψηφίσω ανθρώπους, όσο αξιόλογοι κι αν είναι, που πριν μια βδομάδα ήταν οι πυλώνες των διλημμάτων της κυβέρνησης-ΔΝΤ και ξαφνικά προτείνονται ως "καταλληλότεροι". Με όλα αυτά τα "διλημματικά" έχουμε ξεμπλέξει οι περισσότεροι από μας χρόνια τώρα-μεγαλώσαμε διδασκόμενοι από παθήματα και  μπορούμε να λέμε παλιές ιστορίες:

Οκτώβρης του μακρινού 1986, λοιπόν.

Μετά τον πρώτο γύρο των-σκέτα τότε-δημοτικών εκλογών, τα σύννεφα έχουν πυκνώσει πάνω από το Καστρί του τότε ηγεμόνα-κατά ..σύμπτωση μπαμπά του σημερινού-Ανδρέα Γ. Παπανδρέου (του Α του καρδιοκατακτητή). Η επάρατη δεξιά είναι προ των πυλών σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη έχοντας για υποψήφιους Έβερτ,  Aνδριανόπουλο και Κούβελα-δηλαδή πρωτοκλασάτα πολιτικά στελέχη-ενώ και γενικότερα τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι για το κόμμα του. Ο ηγεμόνας τριγυρνάει ανήσυχος και εκνευρισμένος με ένα ποτήρι παλαιωμένο scotch στο χέρι. Το κακό όνειρο το είχε δει από το βράδυ των προηγούμενων δημοτικών (αυτών του '82)  όταν βλέποντας τον κωδικό: "συνεργασία των δημοκρατικών δυνάμεων" να μην αποδίδει απόλυτα, έλεγε στο Γιάννη Αλευρά:
"Γιάννη τίποτε δεν είναι όπως πρώτα. Κάποιος λιμάρει αρμούς δεκαετιών. Κι αν σπάσουν αλίμονό μας".
 Επειδή ο συγκεκριμένος ηγεμόνας πάντα χρειάζονταν ερμηνεία, να εξηγήσουμε σε όσους δεν τον γνώρισαν πως  οι "αρμοί δεκαετιών" ήταν η καβάτζα του : Δηλαδή η δεξαμενή των ψηφοφόρων της αριστεράς, των πάντα πρόθυμων μεταπολεμικά να στηρίξουν αντιπάλους της επάρατης, ενώ ο φόβος για το σπάσιμο τους ήταν ο κίνδυνος απογαλακτισμού τους, που πρώτη φορά φάνηκε στις δημοτικές του '82.

Τώρα, έτοιμος πάλι να ενεργοποιήσει τον κωδικό κινδύνου : "συνεργασία των δημοκρατικών δυνάμεων", δεν αισθανόταν καθόλου σίγουρος. Τα νούμερα δεν του έβγαιναν, ενώ ήταν αρκετά έξυπνος  για να καταλάβει πως όπως διδάσκει και ο Αίσωπος η φωνή λύκος-λύκος δεν είναι πειστική ες αεί.

Και-τι κρίμα αλήθεια-το κακό όνειρο του βγήκε, από εκεί που δεν το περίμενε κιόλας. Από τους πιο πιστούς του κωδικού του:
"η ΚΕ του ΚΚΕ αποφάσισε ομόφωνα να σταλεί ένα κατηγορηματικό μήνυμα αντίθεσης στα εκβιαστικά διλήμματα από τον πρώτο δήμο της χώρας, που έχει τη μεγαλύτερη πολιτική σημασία. Γι' αυτό το σκοπό, αποδεσμεύει τους οπαδούς και φίλους του Κόμματος, και τους καλεί να εκφράσουν την αντίθεσή τους αυτή με την ψήφο τους, στο δεύτερο γύρο των εκλογών στο Δήμο της Αθήνας, με όποιον τρόπο θεωρούν πιο πρόσφορο."
(από την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ στις 14/10/86. Ομόφωνα κατά τα ειωθότα )

Και λίγ0 μετά: 
"Οι υπογραφόμενοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι της Α.Δ.Η.Κ. υποστηρίζουμε τη λευκή ψήφο στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών..... Οι δυνάμεις της Αριστεράς πρέπει επιτέλους να αυτονομηθούν και να αποκρούσουν τα ολέθρια διλήμματα με τα οποία κατάφερε μέχρι σήμερα να τις περιθωριοποιεί η κυβερνητική προπαγάνδα. Η λευκή ψήφος που υποστηρίζουμε αποτελεί πολιτική θέση που δηλώνει την αυτονομία των στόχων, των μέσων και των επιδιώξεων της Αριστεράς, καθώς και την αντίθεσή μας στην πολιτική της κυβέρνησης. Αρνούμαστε να εκχωρήσουμε το δικαίωμα της εκπροσώπησης των απόψεών μας σε αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις"
 [δήλωση 16 υποψηφίων δημοτικών συμβούλων της ΑΔΗΚ (ΚΚΕ εσωτερικού) από τον Δεκαπενθήμερο Πολίτη, τεύχος 75, 17/10/86]

Επειδή η πρώτη ανακοίνωση ως  "ογδοντίλα"  χρειάζεται ερμηνεία, σήμαινε πως το ΚΚΕ (με 17% στον πρώτο γύρο) δεν θα ψηφίσει τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ (Κ. Μπέη με 29%) και ο Έβερτ του 44% θα εκλεγεί με τα μπούνια.

Όπερ και εγένετο...
Και όχι μόνο. Σε πολλούς δήμους ψηφοφόροι του ΚΚΕ  αλλά και της ευρύτερης αριστεράς απείχαν, ψήφισαν λευκό, ή ακόμη και τον υποψήφιο της δεξιάς. Οι αρμοί άρχισαν να σπάνε, όπως πρόβλεψε ο ηγεμόνας. Το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε σαν απατημένος σύζυγος. Πριν  καλά-καλά οριστικοποιηθούν τα αποτελέσματα του β΄γύρου, το εκτελεστικό γραφείο με ανακοίνωσή του έκανε λόγο "για ανίερο ιστορικό συμβιβασμό ανάμεσα στο ΚΚΕ και τη δεξιά".

Σήμερα, τριάντα σχεδόν χρόνια μετά, το ΠΑΣΟΚ  το συνήθισε. Οι αριστεροί ψηφοφόροι δεν είναι πια του χεριού του και η αριστερά, εκτός από ένα αμελητέο κομμάτι της (Πασόκοι με πολιτικά! ο εύστοχος χαρακτηρισμός που τους κόλλησε η ΚΑΤΕΡΙΝΑ) τραβάει τη μοναχική της ανηφόρα χωρίς τις μεταπολιτευτικές της αυταπάτες για το χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ. Στις πιο "πολιτικές" ίσως τοπικές εκλογές μετά τη μεταπολίτευση, ας αφήσουμε τα τοπικά και αυτοδιοικητικά κριτήρια για τους Πασόκους. (με στολή ή με πολιτικά)

Στους δεύτερους, για τις ανάγκες μιας δύσκολης Κυριακής, αφιερώνω εξαιρετικά :
"Λοιπόν μεγάφωνα παντού όλο χαρτιά, είμαι νάρκη/ μα δεν υπήρχε ούτε ψυχή και φύσηξε αεράκι / κι άρχισαν όλα να γυρνούν σαν στοιχειωμένο τσίρκο/ ανοίγει μια καταπακτή και πέφτω πλάι στον Κύρκο."
όλοι οι στίχοι εδώ. (πρόκειται για το "οι εκλογές μαντινάδα" από τη  "Ρεζέρβα" του Νιόνιου)

οι σύνδεσμοι της ανάρτησης:

8 σχόλια:

  1. Έτσι μπράβο !

    Καμία ψήφος σε ό,τι μυρίζει έστω και λίγο Πασοκίλα και ΔΝΤ, όποιο και αν είναι το κόστος. Σιγά μην σπάσουν τα αυγά.
    Έτσι πήγε άκλαφτος και ο γνωστός εργατολόγος αν και είχε κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ να τον στηρίζει.
    Όταν έχουν κάνει σκουπίδια την ανθρώπινη ζωή, είναι πρόκληση να μας προτείνουν τον καλύτερο σκουπιδιάρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν συμφωνώ.
    Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι συνδυασμοί της δεξιάς στεγάζουν και φασιστοειδή. Πρέπει να τους κόψουμε το δρόμο.

    any way αυτό το πονάει πάντα η πρώτη φορά-όπως τραγουδούσαν οι Τρύπες, ήταν τέλειο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα ΡΗΓΑ
    αγριεμένος βλέπω γύρισες.
    Δεν είναι κακό. Πρέπει να αγριέψουμε και εμείς λίγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πάντα ένας φόβος, υπαρκτός ή ανύπαρκτος, είναι αυτός που μας βάζει να διαλέξουμε με κριτήριο τη θεωρία του μικρότερου κακού. (έξοχο για το θέμα είναι αυτό του Ροϊδη : http://roides.wordpress.com/2010/11/11/11nov10-2/ )

    Το ΠΑΣΟΚ έχει παίξει για δεκαετίες με τους φόβους των ψηφοφόρων με χυδαίο τρόπο.Ήδη κούρασα με αναφορές στο '86 και θα επανέλθω με παρόμοιες αναφορές μονάχα αν χρειαστεί.

    Σήμερα το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς τα έχει ξεπεράσει όλα αυτά. Σε ό,τι με αφορά δεν διατύπωσα κάποια θέση αρχής. Υπό άλλες συνθήκες εύκολα θα ψήφιζα και Καμίνη και Μπουτάρη (ειδικά αυτόν)
    Αλλά σήμερα, με τη θέληση τους ή όχι,παρουσιάζονται συνεργάτες της νεοαποικιοκρατίας και στηρίζονται από ένα κόμμα που κυβερνά με καθεστωτικές πρακτικές.
    Γιατί λοιπόν δεν έχω δικαίωμα να φοβάμαι ΚΑΙ αυτούς, εκτός από τα "στεγασμένα φασιστοειδή" που γράφεις;
    Ε, ανάμεσα σε δύο φόβους δεν διαλέγω κανέναν.
    Δικαίωμά σου (και σας) η όποια άλλη επιλογή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια χαρά τα λες σήμερα φιλαράκι.
    Μας έβαλες και τρύπες, έχει και λιακάδα.
    Όλα βαίνουν καλώς.

    Καλημέρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Ε, ανάμεσα σε δύο φόβους δεν διαλέγω κανέναν.
    Δικαίωμά σου (και σας) η όποια άλλη επιλογή."

    Υπόκλιση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άλλος ένας στον δρόμο της αποχής... χαίρομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λοιπόν παιδιά αυτό ήταν...
    Καλά περάσαμε, καλά τα είπαμε, από αύριο στον κουβά μας και πάλι.
    Πάντα στις εκλογές καθένας, ανάλογα με τι γωνία που βρίσκεται, μπορεί να βλέπει ό,τι θέλει. Ειδικά οι σημερινές προσφέρονται ακόμα περισσότερο.
    Όμως κάποια βασικά συμπεράσματα είναι κοινός τόπος. Όπως σε όλες τις χώρες που "μπήκε" το πολιτικό σκηνικό αλλάζει ανεξέλεγκτα.
    Αποχή, άκυρα και λευκά έγιναν πρωταγωνιστές.
    Ίδωμεν...
    Γενικώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή