tag:blogger.com,1999:blog-66765574056357131092024-03-06T07:31:17.097+02:00καλώδιαΌταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει/έχει μεγάλη πείρα ο χαμός.
Τώρα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό του ανώφελου.
Σιγά σιγά να ξαναβρεί το λέγειν της η μνήμη/να δίνει ωραίες συμβουλές μακροζωίας/ σε ό,τι έχει πεθάνει.
[ από το "Kονιάκ μηδέν αστέρων" της Κικής Δημουλά ]καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.comBlogger387125tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-26509895316347097222013-02-17T11:44:00.002+02:002013-02-17T12:03:18.066+02:00"Οι Άθλιοι": το μιούζικαλ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="line-height: 14px; text-align: justify;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>"δεν χρειάζεται να πάτε σινεμά. Το μιούζικαλ Οι Άθλιοι παίζεται εδώ και λίγα χρόνια in a theater near you"</b></span></span><br />
<span style="line-height: 14px; text-align: justify;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM_-YZntqyok7AlMFs5Ja4Yz1BOydb2dxGa6l5_x09_WjiKZiSuL2VwTxGjXbEYZcjFRhPQxMQUCcrbXahj6I-K_V1YCmnfRjTSmpxJ9MIFmiPFIKZo7YbizlO6TilrPVWeTWZnupGN4U/s1600/13C897B48B2080267AB1308B2EEF5B74.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="411" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM_-YZntqyok7AlMFs5Ja4Yz1BOydb2dxGa6l5_x09_WjiKZiSuL2VwTxGjXbEYZcjFRhPQxMQUCcrbXahj6I-K_V1YCmnfRjTSmpxJ9MIFmiPFIKZo7YbizlO6TilrPVWeTWZnupGN4U/s640/13C897B48B2080267AB1308B2EEF5B74.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">(κείμενο της </span> Άννας Χατζησοφιά από το <u><a href="http://rnbnet.gr/details.php?id=8749">RedNotebook</a>)</u></b></span><br />
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="color: blue;"><br /></span></span>
<span style="line-height: 14px; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Μία από τις ιστορίες με τις οποίες μεγαλώσαμε όλοι, όσοι τέλος πάντων είμαστε άνω των σαράντα, είναι οι Άθλιοι. Είτε την μάθαμε από τη συνοπτική προσέγγιση για παιδιά, των Κλασσικών Εικονογραφημένων, είτε από το σινεμά, σ΄ ένα από τα (άπειρα) remakes, είτε, όσοι είχαμε την υπομονή, από το τρίτομο (αριστούργημα για μένα, που είμαι και μελό τύπος) μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ. Όπως και να χει, όλοι μας ξέραμε την ηρωική και πένθιμη ιστορία του Γιάννη Αγιάννη που έμεινε είκοσι χρόνια στα κάτεργα γιατί έκλεψε ένα καρβέλι ψωμί. Την θλιβερή μοίρα της Φαντίνας που κατάντησε πόρνη, όταν απολύθηκε από το κλωστοϋφαντουργείο και που πούλησε τα μαλλιά και τα δόντια της για να στείλει χρήματα στους Φερναδιέρους, που μεγάλωναν το κοριτσάκι της. Τον αγνό έρωτα της Τιτίκας για τον επαναστάτη Μάριο, που ο συγγραφέας παρομοίαζε με τον ασπασμό των αγγέλων προς τα αστέρια. Και φυσικά την αρχετυπική μορφή του αστυνόμου Ιαβέρη, άτεγκου υπηρέτη του νόμου και ακοίμητου διώκτη του Γιάννη Αγιάννη, που αυτοκτόνησε όταν ο τελευταίος του χάρισε την ζωή. Ο δικός μου αγαπημένος ήρωας ήταν ο Γαβριάς, το χαμίνι, με το κασκέτο και το τσιγάρο, που μάζευε τις σφαίρες. Αυτό που με εντυπωσίαζε πιο πολύ απ΄ όλα ήταν το τραγούδι του </span></span><br />
<span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: justify;"><br /></span>
<b style="line-height: 14px; text-align: justify;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">"Είμαι νιος δεν είμαι γέρος, γι΄ αυτό φταίει ο Βολταίρος κι αν στο χώμα κυλιστώ, γι΄ αυτό φταίει ο Ρουσσώ"</span></b><br />
<b style="line-height: 14px; text-align: justify;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">Ήμουν δεκατριών χρονών όταν το διάβασα και έκλαψα με μαύρο δάκρυ όταν έφτασα στην σελίδα που σκοτώθηκε. </span><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">Παρ΄ ότι η οικογένειά μου τα έβγαζε πέρα με τις κακές, παρ΄ ότι η Ελλάδα δεν ήταν τότε το Αλλού Φαν Παρκ της περασμένης δεκαετίας και η ανεργία ήταν μέσα στην καθημερινότητα μας, εξ ου και την τραγουδούσε ο Νταλάρας, νόμιζα ότι οι ιστορίες των Αθλίων συνέβαιναν μόνον εις Παρισίους του 19ου αιώνα. </span><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">Τον τελευταίο μήνα, λόγω προβών, γυρνούσα καθημερινά στο πιο κέντρο δεν γίνεται, σταθμός Μοναστηράκι, οδός Κολοκοτρώνη, μέχρι Ρόμβης φανταστείτε. Την ημέρα μια πανδαισία - ειδικά αν έχει ήλιο, και διασχίζεις την πλατεία Αγίας Ειρήνης, ξεχνάς ότι ζεις στον καιρό του Μνημονίου με τιμές φθηνού πορνείου, που λέει κι ο Κραουνάκης. Σε πιάνει μια ανάταση, ένα θα ζήσουμε θείε Βάνια. Αλλά κάποια στιγμή έρχεται η νύχτα. Και τότε κάθε εσοχή, κάθε γωνιά, κάθε είσοδος πολυκατοικίας, μετατρέπεται σε κέντρο υποδοχής αστέγων. Ένας-ένας, δυο-δυο, καμιά φορά και ολόκληρες οικογένειες κουρνιάζουν προσπαθώντας να προστατευθούν από την σκληρό χειμώνα (και δεν εννοώ την θερμοκρασία) του 2013. </span><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">Το down town των Αθηνών περνάει στην σήραγγα του χρόνου και προσεγγίζει το μυθιστορηματικό Παρίσι. Το θέαμα των ανθρώπων που ψάχνουν τους κάδους, πυκνώνει το βράδυ. Το σκοτάδι απελευθερώνει από το αίσθημα της ντροπής, αίσθημα που φροντίζει η εκπαίδευση μιας ζωής να το αποκτήσεις. Μια εκπαίδευση (και δεν εννοώ μόνο του σχολείου, αλλά και της οικογένειας) που ταυτίζει την επιτυχία με την οικονομική ευμάρεια και την ανεργία με την προσωπική αποτυχία. Και όσο και αν ξέρεις ότι δεν είναι δική σου η ευθύνη της κατρακύλας, δεν ξεριζώνεται εύκολα η ενοχή και το αίσθημα της απόρριψης. </span></span><br />
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="line-height: 14px; text-align: justify;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">Τη νύχτα αν τριγυρίσεις στα στενά του κέντρου θα συναντήσεις την Φαντίνα, δεν έχει καμία σημασία αν είναι μαύρη ή Ελληνίδα. </span><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">Όμως η κρίση έχει ζορίσει τόσο πολύ που η ντροπή δεν έχει πια καμία θέση, και έτσι η ανέχεια βγαίνει έξω στο φως της μέρας. Στήνεται στις ουρές για μια σακούλα πορτοκάλια εκεί στην πλατεία Βάθης, στο ύψος που συμβάλλει η Λιοσίων με την Βίκτωρος Ουγκώ, και υψώνει με αγωνία τα χέρια. </span><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">Η φωτογραφία που αποτυπώνει τους σημερινούς «Άθλιους» κάνει το γύρο του κόσμου. Την άλλη μέρα οι Ιαβέρηδες του σήμερα, επαγγελματίες παπαγάλοι και επαγγελματίες πολιτικοί, εγκαλούν τον Γιάννη Αγιάννη για έλλειψη αξιοπρέπειας. Πού πήγε «το πτωχός πλην τίμιος» που χαρακτήριζε τον Έλληνα, αναρωτιούνται και θρηνούν για την εικόνα της χώρας. Όχι για την χώρα, για την εικόνα της. Πολύ ευχαρίστως, αν μπορούσαν να κλείσουν στα κάτεργα αυτά τα χέρια, για να βελτιώσουν την «εικόνα» θα το έπρατταν ανερυθρίαστα. Μάλλον όμως προσβάλλω τον Ιαβέρη χαρακτηρίζοντάς τους με το όνομά του. Οι σύγχρονοι ταγοί του νόμου της άρχουσας τάξης δεν θα πηδούσαν ποτέ από ντροπή και τύψεις στον Σηκουάνα αν ο Γιάννης Αγιάννης τους χάριζε την ζωή. Αφού έκοβε τα σχοινιά και τους ελευθέρωνε θα τον έσπρωχναν στο ποτάμι. </span><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">Δεν είναι όμως μόνο το κέντρο που γεμίζει από τους Άθλιους του σήμερα. Την Δευτέρα είχα την φαεινή να πάω στην Κηφισιά, για να δώσω αφίσες της παράστασης στα καταστήματα, να βάλουν στην βιτρίνα τους. Πάρκαρα λοιπόν στην Αλωνίων, και κατηφόρισα την Κασσαβέτη, τον κεντρικό εμπορικό δρόμο, μέχρι την Κυριαζή. Ένα τετράγωνο στην ουσία. Τα δύο στα τρία μαγαζιά είχαν βάλει λουκέτο. Μπήκα σε ένα, που συνήθιζα να ψωνίζω στο παρελθόν. Το βρήκα στα πρόθυρα κλεισίματος, παρ΄ ότι ανέκαθεν είχε λογικές τιμές, πόσο μάλλον τώρα. Ντράπηκα κι αγόρασα μια μπλούζα. Φυσικά δεν έδωσα αφίσες. Σκέφτηκα λοιπόν, ήρθα που ήρθα, ας μπω στο σούπερ μάρκετ. Έξω από την πόρτα, μία κυρία γύρω στα πενηντακάτι, καλοβαλμένη, μου είπε κάτι χαμηλόφωνα. Νόμιζα ζητούσε πληροφορίες. «Τι είπατε», την ρώτησα γιατί είμαι και περήφανη στα αυτιά. «Είμαι άνεργη», αποκρίθηκε εξ ίσου σιγανά. </span><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><br style="line-height: 14px; text-align: justify;" /><span style="line-height: 14px; text-align: justify;">Δεν χρειάζεται να πάτε σινεμά. Το μιούζικαλ Οι Άθλιοι παίζεται εδώ και λίγα χρόνια in a theater near you.</span></span></div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-42403389088987729242013-01-05T19:30:00.002+02:002013-01-05T19:42:34.391+02:00"Ιδού πόθεν εγεννήθη η δωροδοκία."<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b style="background-color: white; color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-large; text-align: justify;">και όμως είναι Παπαδιαμάντης για τις εκλογές του 1892, παρακαλώ...</b><br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkcIzUS7CvbiU4iwh_mxZzIXELUhsLEY9sAjTR8BneGGd3UlF_U65ZgTx9-_N8vg4krSNtCl_lo4bqwymvQXnhDf5pNtbeHu5LEhN7o_j2ukmF-CVOUsvi9Ng8ZtIVXigw6oMnS0lh7JA/s1600/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%9F%CE%B9-%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B7%CE%B4%CE%B5%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkcIzUS7CvbiU4iwh_mxZzIXELUhsLEY9sAjTR8BneGGd3UlF_U65ZgTx9-_N8vg4krSNtCl_lo4bqwymvQXnhDf5pNtbeHu5LEhN7o_j2ukmF-CVOUsvi9Ng8ZtIVXigw6oMnS0lh7JA/s320/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%9F%CE%B9-%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B7%CE%B4%CE%B5%CF%82.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Το απόσπασμα που ακολουθεί, το άκουσα με τη μορφή μονολόγου στην εξαιρετική παράσταση : </span><u><span style="color: #660000;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">"</span><a href="http://www.athinorama.gr/theatre/data/performances/?id=10014101" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Χαλασοχώρηδες</a><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">"</span></span></u><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"> , στο θέατρο Αλκμήνη. Σε ψηφιακή μορφή το βρήκα ( πού αλλού ; ) </span><a href="http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/ppd_xalaso-eis.html" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="color: #660000;">στις σελίδες του Νίκου Σαραντάκου</span></a><span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">"Τώρα, δεν τους βλέπεις και τα δύο κόμματα διά ποίων μέσων προσπαθούν να κερδίσουν την εκλογήν; Δεν βλέπεις τα δύο πρακτορεία των ανοικτά, φανερώς ενεργούντα, δεν ακούεις κρυφομιλήματα όπισθεν πάσης θύρας και πάσης γωνίας της οδού, δεν βλέπεις τα τρεξίματα και τους ιδρώτας των οργάνων των, δεν ακούεις τον κρότον των χαλκίνων κερμάτων όπισθεν των λογιστηρίων; Δεν βλέπεις απλοϊκούς εκλογείς να βαδίζουν και να κοντοστέκονται, να εξάγουν την χείρα από την τσέπην και να μετρούν δεκάρες;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 21.75pt;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Και ο λαλών έδειξεν εις τον ακροατήν του γέροντα χωρικόν, όστις, εξελθών του πρακτορείου των Χαλασοχώρηδων, είχε σταθεί ενώπιόν των κρατών φυσέκιον τεσσάρων δραχμών, το οποίον έσχισε κι εμέτρα, διά να ίδει αν ήσαν σωστές οι δεκάρες. Εφαίνετο οινοβαρής και ηκούετο ο μονόλογος και οι ψιθυρισμοί του: «Τέσσαρες δραχμές βάσταξ’ η ψυχή του;… τέσσαρες, όχι παραπάνω… έχουμε και λέμε, μία, δύο, τρεις, τέσσαρες, πέντε, εξ, εφτά, οχτώ, εννιά… μία δραχμή… Έχουμε και λέμε…» Κι επειδή ευκόλως έχανε τον λογαριασμόν, ήρχιζεν εξ αρχής πάλιν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 21.75pt;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Τους βλέπεις ή όχι; επανέλαβεν ο λαλών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Τους βλέπω, απήντησεν ο ομολητής του.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Λοιπόν, αύριον, να έχεις όρεξιν ν’ ακούεις τα παράπονα των ηττημένων. Όσοι θα είναι εν αποτυχία θα χαλάσουν τον κόσμον με τις φωνές, θα κατηγορούν τους νικητάς επί χρήσει αισχρών μέσων, θα υποβάλουν φοβεράς ενστάσεις, θα προσβάλουν το κύρος της εκλογής, λόγω ότι το αποτέλεσμα επετεύχθη διά δωροδοκίας. Ούτε θα τους τύπτει η συνείδησις επί τω ότι και αυτοί μετήλθον το αυτό μέσον. «Ουδέ φοβούνται τον Θεόν, ότι εν αυτώ κρίματί εισι».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Δι’ αυτό λοιπόν συ δεν πηγαίνεις να ψηφοφορήσεις; ηρώτησεν ο άλλος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 3.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Ο ούτως ερωτήσας ήτο ξένος, παρεπιδημών προς καιρόν εν τη νήσω. Ο δε εξ αρχής ομιλών εκαλείτο Λέανδρος Παπαδημούλης και κατήγετο εκ του τόπου. Είχε κατέλθει μετά πολλά έτη νοσταλγός εξ Αθηνών, όπου συνήθως διέτριβεν, ασχολούμενος εις έργα ουχί παραδεδεγμένης χρησιμότητος. Ήτο υψηλός, υπερτριακοντούτης, με μαύρην κόμην και γένειον, μελαψός, με αδρούς χαρακτήρας, πενιχρός την αναβολήν, πτωχαλαζών, τρέφων αλλοκότους ιδέας. Περί το δειλινόν, ο ξένος φίλος του, περίεργος ως πας άνθρωπος, τον είχε παρακαλέσει και μετέβησαν ομού αντικρύ του σχολείου, όπου σταθέντες παρά τινα γωνίαν εθεώντο την εκλογικήν κίνησιν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Όχι δι’ αυτό, ανένευσεν εντόνως ο Λέανδρος Παπαδημούλης. Αι ατομικαί ιδέαι μου, φίλε, δεν φαίνονται να έχωσι τίποτε το πρακτικόν και διά τούτο δεν αγαπώ να τας εκθέτω. Σέβομαι άλλως τους νόμους και το πολίτευμα της πατρίδος μου και δεν θέλω να ομολογήσω ότι είμαι απολυταρχικός και ότι δεν πρεσβεύω την καθολικήν ψηφοφορίαν. Αλλά και αν σου έλεγα τοιούτο τι θα εχρειάζετο να σου αναπτύξω διά μακρών το θέμα, να δαπανήσω μάτην πολλάς λέξεις, να σου κλέψω τον πολύτιμον καιρόν σου, χωρίς ελπίδα όχι να πεισθείς αλλ’ ουδέ να μ’ εννοήσεις και μου αποδώσεις εν μέρει δίκαιον τουλάχιστον. Απλώς σου λέγω ότι παραιτούμαι δικαιώματος το οποίον δεν με ωφελεί, ουτ’ εμέ ούτε τους άλλους. Όσον αφορά την δωροδοκίαν, μη πιστεύεις ότι την βλελύττομαι τόσον, όσον φαίνομαι. Είναι άλλαι πολύ χειρότεραι εκλογικαί διαφθοραί. Το κατ’ εμέ, φρονώ ότι η δωροδοκία είναι το μικρότερον κακόν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Το μικρότερον κακόν; επανέλαβεν ο ξένος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Ναι· φρονώ, είπεν, ότι η δωροδοκία είναι το μικρότερον κακόν. Μην ακούεις μερικούς φαρισαίους, οίτινες σχίζουν διά κάθε τι τα ιμάτιά των, μήτε μερικούς άλλους ψιττακούς ηθικολόγους των εφημερίδων, οίτινες ρηγνύουν υπερβολικάς φωνάς με τόσην αφέλειαν και αγαθοπιστίαν δι’ όλα τα πράγματα. Οι πρώτοι ομοιάζουσι τους ηττημένους της αύριον, οίτινες θα ζητήσουν την ακύρωσιν της παρούσης εκλογής ως διεξαχθείσης τη βοηθεία της δωροδοκίας. Οι δεύτεροι ουδόλως ενεβάθυναν εις τα πράγματα και δεν αντελήφθησαν την έννοιαν, ήτις είναι παντός ζητήματος ο πυρήν. Πετώντες από γενικότητος εις γενικότητα περιέδρεψαν συλλογήν τινα ηθικών αξιωμάτων, την οποίαν νομίζουσιν αλάνθαστον πανάκειαν προς θεραπείαν πάσης πολιτικής και κοινωνικής νόσου. Όπου γενικότης, εκεί και επιπολαιότης. Διά να είναι τις εμβριθής πρέπει να εγκύπτει εις βαθείαν των πραγμάτων μελέτην.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify; text-indent: 14.25pt;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Διατί δε και τινές των νεαρών πολιτευομένων εν Ελλάδι, δι’ ούς φαίνεται ότι πληρούται δευτέραν φοράν εις βάρος μας η κατάρα, την οποίαν ο Θεός κατηράσθη διά του προφήτου Ησαΐου τον Ισραήλ λέγων: Και οι νεανίσκοι άρξουσιν υμών –διατί, λέγω, τόσον κακοζήλως, αν όχι τόσον κακοπίστως, κραυγάζουσι κατά της πλουτοκρατίας; Τι τους κακοφαίνεται<span lang="FR">; qui veut la fin, veut les moyens. </span>Η ηθική δεν είναι επάγγελμα και όστις ως επάγγελμα θέλει να την μετέλθει, πλανάται οικτρώς και γίνεται γελοίος. Όστις πράγματι φιλοσοφεί και αληθώς πονεί τον τόπον του και έχει την ηθικήν όχι εις την άκραν της γλώσσης ή εις την ακωκήν της γραφίδος αλλ’ εις τα ενδόμυχα αυτά της ψυχής, βλέπει πολύ καλά ότι είναι αδύνατον να πολιτευθεί. «Κυάμων απέχεσθε!»</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify; text-indent: 14.25pt;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify; text-indent: 14.25pt;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Ο Χριστός είπεν: «Ου δύνασθε Θεώ λατρεύειν και Μαμμωνά»</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Διατί δεν έλαβεν ως όρον αντιθέσεως άλλο τι βαρβαρικόν είδωλον; Διατί δεν είπε «Θεώ και Μολώχ ή Θεώ και Ασταρώθ ή Θεώ και Βάαλ;» Διότι ο Μαμμωνάς είναι ισχυρός, ο κραταιότατος, όστις υποτάσσει παν άλλο είδωλον και τον Μολώχ και τον Ασταρώθ και τον Βάαλ. Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής Αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρει σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγει την κοινωνικήν σηπεδόνα. Αύτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγείς.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Και ύστερον λέγεις ότι η δωροδοκία εις τας εκλογάς είναι μικρόν κακόν; παρετήρησεν ο ξένος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Ναι, διότι κινδυνεύω να πάθω το αυτό πάθημα, εφ’ ω κατέκρινα τους ευθηνούς ηθικολόγους των ημερών μας, απήντησεν ο Λέανδρος Παπαδημούλης. Να πέσω δηλαδή εις το εσπαρμένον σκοπέλους πέλαγος των γενικοτήτων. Αλλ’ ιδού επανέρχομαι εις το προκείμενον. Ο λόγος, δι’ όν θεωρώ την δωροδοκίαν ως το μικρότερον κακόν είναι ότι ως είδος εκλογικής διαφθοράς την υπάγω εις το γένος της συναλλαγής. Συναλλαγή είναι η εν πρυτανείω σίτησις, αι εκ του δημοσίου ταμείου παροχαί, τα ρουσφέτια. Συναλλαγή είναι και η εις παρανόμους δίκας προστασία. Συναλλαγή είναι και η προς παραγραφήν οφειλομένων φόρων συνδρομή και η παράνομος εξαίρεσις κληρωτών. Συναλλαγή είναι και η δωροδοκία. Τώρα, ποίος προστάτης, ποίος πολιτευόμενος, ποίος βουλευτής είναι ιπποτικώτερος; Εκείνος όστις εκ του ιδίου ταμείου αγοράζει τας ψήφους των εκλογέων ή εκείνος όστις τας αγοράζει εκ του δημοσίου θησαυρού; Εκείνος όστις πληρώνει εκ του θυλακίου του ή εκείνος όστις πληρώνει εκ των χρημάτων του έθνους, χρημάτων ξένων, τα οποία εις την Ελλάδα μάλιστα εσυνηθίσαμεν όλοι να θεωρούμεν έρμα και σκοτεινά; Ποίος είναι πλέον γαλαντόμος;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Βεβαίως, εκείνος που πληρώνει από την τσέπην του, απήντησεν αδιστάκτως ο ξένος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Βλέπεις; Ιδού διατί μισώ τας γενικότητας και επιθυμώ να ειδικεύω. Ομιλώ σχετικώς όχι απολύτως. Δεν λέγω ότι η δωροδοκία είναι καλόν τι, λέγω ότι είναι το ολιγώτερον κακόν. Και σημείωσε ότι ουδείς ποτε εκλέγεται βουλευτής διά της δωροδοκίας. Ο απάνθρωπος τοκογλύφος, όσας και αν αγοράσει ψήφους, ποτέ δεν θα εκλεχθεί. Πριν κατέλθει εις τον αγώνα, θα υποδυθεί την φιλανθρωπίαν ως προσωπείον, θα φορέσει την δημοτικότητα ως κόθορνον. Θα φροντίσει ν’ αποδώσει μέρος των όσων ήρπασεν εις τους εκλογείς. Και μεταξύ των δύο αντιπάλων, μετερχομένων την αυτήν διαφθοράν, θα επιτύχει εκείνος, όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κι επιδεξιώτερον τον κόθορνον.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 18.7pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Ας εξετάσωμεν τώρα, εξηκολούθησεν ο Λέανδρος Παπαδημούλης, πόθεν και πώς, αφού η πλουτοκρατία είναι δεδομένον τι και αναπόδραστον κακόν, ας εξετάσωμεν πώς εγεννήθη, πώς γεννάται φυσικώς η δωροδοκία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Υπόθεσε, φίλε, ότι σ’ εκυρίευσε και σε έξαφνα η φιλοδοξία του Γιαννάκου του Χαρτουλάριου, ότι επεθύμησες να γίνεις βουλευτής διά να υπηρετήσεις το έθνος. Διά να επιθυμήσεις τούτο, σημείωσε, πρέπει να είσαι χορτάτος. Η φιλοδοξία είναι η νόσος των χορτάτων, η λαιμαργία είναι των πεινασμένων το νόσημα. Εξέρχεσαι εις την αγοράν, βγάζεις λόγον και παρακαλείς τους προσφιλείς συμπολίτας να σε τιμήσωσι διά της ψήφου των. Αλλ’ είσαι άραγε εις θέσιν να ηξεύρεις πόσοι εκ των προσφιλών συμπολιτών σου είναι χορτάτοι και πόσοι δεν είναι; Μην αμφιβάλλεις ότι οι πλείστοι είναι πεινασμένοι, διότι αν δεν ήσαν, όλοι θα έβγαζαν κάλπας διά να γίνουν βουλευταί. Αλλά μεταξύ των ακροατών σου, μεταξύ των προσφιλών σου συμπολιτών, δυνατόν, πιθανόν, βέβαιον μάλιστα ότι ευρίσκονται τινές, εις, δύο, τρεις, πέντε, δέκα, κατά γράμμα πεινασμένοι. Τώρα, την ημέραν της εκλογής, πώς απαιτείς να υπάγει άνθρωπος πεινασμένος, άνθρωπος όστις θα ψαύει την κοιλίαν του ως έγχορδον όργανον, άνθρωπος όστις δεν θα έχει την δύναμιν να ίσταται και να βαδίζει, πώς απαιτείς τοιούτος άνθρωπος να υπάγει να ψηφοφορήσει εις την κάλπην σου και να σου δώσει μάλιστα λευκήν ψήφον; Φυσικόν είναι, αφού θα λάβει τον κόπον προς χάριν σου, να του δώσεις τουλάχιστον να φάγει δι’ εκείνην την ημέραν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Εάν δεν του δώσεις χρήματα, θα του προσφέρεις γεύμα. Και τούτο δωροδοκία δεν είναι; Ή θα του στείλεις κατ’ οίκον βακαλιάρον και σαρδέλλες και οίνον. Δωροδοκία και τούτο. Εάν δεν σπεύσεις εγκαίρως συ, θα σε προλάβει ο αντίπαλός σου, όστις θα φορεί τον κόθορνον της φιλανθρωπίας αμφιδεξιώτερον.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Ιδού πόθεν εγεννήθη η δωροδοκία. Πώς θέλεις να ενδιαφέρεται ο αγρότης, ο βοσκός, ο πορθμεύς, ο ναύτης, ο εργάτης, ο αχθοφόρος, πώς θέλεις να ενδιαφέρωνται διά τον Καψιμαΐδην και τον Γεροντιάδην αν θα γίνωσι βουλευταί ή όχι; Εκείνοι είναι χορτάτοι και τρέφουσιν όνειρα, φιλοδοξίας, ούτοι πεινώσι και θέλουν να φάγωσι. Δεν έχουσιν οι πτωχοί μεγάλας αξιώσεις. Δεν περιμένουν διορισμούς και παχέα ρουσφέτια από την Κυβέρνησιν. Αλλ’ αφού θητεύουσιν επιπόνως και δεν επαρκούν να τραφώσιν εκ του ιδρώτος των, αφού οι λεγόμενοι αντιπρόσωποί των δεν παύουν να ψηφίζωσιν ελαφρά τη καρδία φόρους και φόρους και πάλιν φόρους, ας τους θρέψωσιν επί μίαν ημέραν εκ του βαλαντίου των.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Ανέκαθεν τα αξιώματα ήσαν αγοραστά. Και αφού η επάρατος πλουτοκρατία είναι άφευκτον κακόν, κατά ποίον άλλον τρόπον θ’ αποκτώνται τ’ αξιώματα; Πράγμα το οποίον έχασε προ πολλού πάσαν ηθικήν αξίαν, μόνον διά χρημάτων είναι κτητόν. Και ούτως επόμενον ήτο να καταντήσουν τα πράγματα. «Ουδέν κακόν άμικτον καλού». Ευτύχημα μάλιστα νομίζω ότι δεν ανεφάνη επιφανής τις πολιτευτής εις τα μέρη ταύτα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Πώς είπες; ηρώτησεν απορήσας ο ξένος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">- Λέγω ότι λογίζομαι ως ευτύχημα το ότι δεν ανεφάνη τις εκ των λεγομένων επιφανών πολιτευτών εις τας νήσους ταύτας. Ενθυμούμαι τι συνέβη προ πολλών ετών, όταν είχε γίνει τις υπουργός, βουλευτής γείτονος επαρχίας. Οι κουρείς έκλεισαν τα κουρεία των, οι καφεπώλαι τα καφενεία των, οι υποδηματοποιοί επώλησαν τα καλαπόδια των. Δεν υπήρξε βοσκός, όστις να μη διωρίσθη τελωνοφύλαξ, ούτε αγρότης, όστις να μη προχειρισθεί εις υγειονομοσταθμάρχην. Τότε είδομεν πρώτην φοράν κι εδώ εις την νήσον λιμενάρχην φουστανελλάν. Ο εκ της γείτονος επαρχίας υπουργός μας τον είχε στείλει ως δείγμα περίεργον υπαλλήλου. Ο Θεός μάς ελυπήθη και δεν παρεχώρησε να γεννηθεί επιφανής τις εδώ, εσκλήρυνε δε την καρδίαν μας και δεν εδέχθημεν εισβολήν ξένου υποψηφίου. Ιλιγγιώ να φαντασθώ τι θα εγίνετο. Όλοι οι πορθμείς θα εγκατέλειπον τας λέμβους των, οι κυβερνήται θα έρρπτον έξω τα πλοία των, οι ναυπηγοί θα επετούσαν τα εργαλεία των και θα εζήτουν δημοσίας θέσεις. Διότι μη νομίσεις ότι η θεσιθηρία γεννάται μόνη της. Τα δύο κακά αλληλεπιδρώσιν. Η ακαθαρσία παράγει φθείρα και ο φθειρ παράγει την ακαθαρσίαν. Το τέρας το καλούμενον <i>επιφανής</i> τρέφει την φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών, τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων, τα οποία αποζώσιν εξ αυτού, παχυνόμενα επιβλαβώς, σηπόμενα, ζωύφια βλαβερά, ύδατα λιμνάζοντα, παράγοντα αναθυμιάσεις νοσηράς, πληθύνοντα την ακαθαρσίαν. Ευτυχώς δεν υπήρξεν ενταύθα έδαφος κατάλληλον, διά να γεννηθεί το θρέμμα το καλούμενον <i>επιφανής</i> και ούτως απηλλάγημεν της τοιαύτης αθλιότητος μέχρι της ώρας. Η δωροδοκία δε την οποίαν βλέπεις τόσον γενικευμένην ως εκλογικόν όπλον, είναι κατ’ εμέ το μικρότερον κακόν. Όστις όμως δυσφορεί επί ταύτη ας μη μετέχει του εκλογικού αγώνος, μήτε ως εκλογεύς μήτε ως εκλέξιμος. «Κυάμων απέχεσθε…» </span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; margin: 0cm 0cm 0.0001pt 21.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #660000;"><u><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">"<a href="http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/ppd_xalaso-eis.html">Χαλασοχώρηδες" : ολόκληρο το έργο από </a> </span><a href="http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/ppd_xalaso-eis.html" style="background-color: transparent; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">τις σελίδες του Νίκου Σαραντάκου</a></u></span></div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-13313773342923745362012-12-31T09:06:00.001+02:002013-01-05T19:34:32.098+02:00σήμερα αλλάζουμε χρόνο, για όσους δεν το πρόσεξαν...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>όπως συμβαίνει κάθε 365 ( άντε νάναι 366 ) μέρες</b></span></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: small;"></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1hGFakWsapCieGjb_JqLLuJDls5-5hKexHPKnQ3ETMR9HZN7ML7dvnxUiLoWC8JAgOZKdpb9WTbmJvfhMxz5IONB-I9WfUevLFCJTZnPyyUodkH5pt1OB8HaopiVfAJ7iUqB7oehjMJI/s1600/022christmas3dm_468x322.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1hGFakWsapCieGjb_JqLLuJDls5-5hKexHPKnQ3ETMR9HZN7ML7dvnxUiLoWC8JAgOZKdpb9WTbmJvfhMxz5IONB-I9WfUevLFCJTZnPyyUodkH5pt1OB8HaopiVfAJ7iUqB7oehjMJI/s640/022christmas3dm_468x322.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>ό,τι και να μας συμβαίνει. </b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b><br /></b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>Ακόμη και το χειμώνα της μεγάλης πείνας το '41-'42, κάποιοι στην Αθήνα μπορούσαν να γιορτάσουν την αλλαγή του χρόνου, ανάμεσα σε ανθρώπους που πέθαιναν από πείνα. </b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: small;"><br /></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα, Οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν στο δρόμο σκελετωμένοι, δεν έχουμε στρατιωτική</b></span><b style="color: #444444;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> κατοχή, ενώ τότε και ο χειμώνας, αντίθετα με το φετινό μας, ήταν πολύ βαρύς.</span></b></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b><br /></b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>Ας γιορτάσουμε παιδιά, κατά το άσμα της ημέρας.</b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>Το 2013 έρχεται.....</b></span></span></div>
</div>
<h3 class="post-title entry-title" style="font-weight: normal; line-height: 18px; margin: 20px 0px 0px; position: relative;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><b><span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;">Χειμώνας 1942 (Μανόλης Αναγνωστάκης)</span></b></span></h3>
<blockquote>
<div class="post-body entry-content" style="line-height: 1.4; position: relative; text-align: justify; width: 540px;">
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Ξημέρωσεν ο δείχτης πάλι Κυριακή.</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Εφτά μέρες</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Ἡ μια πάνω απ᾿ τὴν άλλη</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Δεμένες</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Ὁλόιδιες</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Σα χάντρες κατάμαυρες</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Κόμπο λογιών του Σεμιναρίου.</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Μια, τέσσερις, πενηνταδυό.</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Έξι μέρες όλες για μία</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Έξι μέρες αναμονή</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Έξι μέρες σκέψη</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Για μία μέρα</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Μόνο για μία μέρα</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Μόνο για μίαν ώρα</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Ἀπόγευμα κι ήλιος.</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Ώρες</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Ταυτισμένες</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Χωρίς συνείδηση</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Προσπαθώντας μία λάμψη</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Σε φόντο σελίδων</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Με πένθιμο χρώμα</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Μια μέρα αμφίβολης Χαράς</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Ίσως μόνο μίαν ώρα</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Λίγες στιγμές</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Το βράδυ αρχίζει πάλι η αναμονή</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Πάλι μίαν βδομάδα, τέσσερις, πενηνταδυό</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Σήμερα βρέχει απ᾿ το πρωί.</b></span></span></div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; font-size: small; line-height: normal;"><span style="color: #444444; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>Ένα κίτρινο χιονόνερο.</b></span></span></div>
</div>
</blockquote>
<div>
<div style="margin: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b>σχετικοί σύνδεσμοι :</b></span></div>
</div>
<ul style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-size: small;">
<li><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><a href="http://kalodia.blogspot.com/2010/10/blog-post_25.html">"κάθε πρωί καταργούμε τα όνειρα..."</a> </span></b></li>
<li><b><a href="http://kalodia.blogspot.com/2010/03/blog-post_17.html"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">"κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει / όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα."</span></a></b></li>
</span></ul>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-79012744165756686532012-12-10T18:54:00.000+02:002012-12-11T13:50:11.655+02:00"γέμισε ο τόπος με κηλίδες απουσίας" (Γαμμαγραφία)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>έφυγε και ο Άλκης Αλκαίος...</b></span><br />
<span style="color: white; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: x-small;"><b>γγ</b></span><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgST4yOSFvZQlSK7xMOpPf2HkC0i0aHS-sSf9glWkaCi_buW8lBNeOTxEUQpd1A4oTOPEkWBZ75Jyq9-6QyyFegVFngMwhly1NiWnRePJGE-qQ2el90pZSQ-JHDk3i9g47lEE_S5w8jgBI/s1600/gr94.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgST4yOSFvZQlSK7xMOpPf2HkC0i0aHS-sSf9glWkaCi_buW8lBNeOTxEUQpd1A4oTOPEkWBZ75Jyq9-6QyyFegVFngMwhly1NiWnRePJGE-qQ2el90pZSQ-JHDk3i9g47lEE_S5w8jgBI/s400/gr94.jpg" width="400" /></a><b><span style="color: #660000;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"></span> </span></b><br />
<b><span style="color: #660000;"> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Lantern clock </span></span></b></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: justify;">
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<b><span style="font-size: 8pt; line-height: 1.3em;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">"Να σκεπάσουμε καλά τα παιδιά. Γιατί κάνει πολύ κρύο ακόμα. Ν' αφήσουμε τις πόρτες μισόκλειστες. Ν' ανάψουμε ύστερα τους θύρσους. Απόψε να φωτιστούν οι ερανισμοί εκατομμυρίων ωρών και τα εξαίσια πανιασμένα πρόσωπα αυτών που αγαπήσαμε πριν ή μετά το χαμό τους. Και με το που θα ξημερώνει νάρθουν οι κάθε λογής θεονήστικοι να βυζάξουν από το φαγωμένο στήθος της κοπερατίβας μας κρασί λαϊκό. </span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Κύριε Ναμπόκοφ τι μυξοκλαίς έγλειστος στην 63η λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Αφού ξέρεις. Εμπάργκο απ' την ανάποδη θα πει αιχμαλώτισέ με."</span></span></span></b></blockquote>
<div style="text-align: right;">
<b><span style="font-size: 8pt; line-height: 1.3em;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Το έργο αυτό αφιερώνεται στον Κωστή Μοσκώφ.</span></span></span></b><br />
<b><span style="font-size: 8pt; line-height: 1.3em;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Χειμώνας του 81-82</span></span></span></b><br />
<b><span style="font-size: 8pt; line-height: 1.3em;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Θάνος Μικρούτσικος</span>-Άλκης Αλκαίο</span><i>ς</i></span></b></div>
</div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: right;">
<b><span style="color: #660000;">το παραπάνω κείμενο υπήρχε στο εσώφυλλο του LP "Εμπάργκο"</span></b></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: justify;">
<br />
<b><br /></b><b>Γαμμαγραφία, λοιπόν για ένα ακόμη αντίο...</b><br />
<b><br /></b>
<b>Ένα αντίο στο σεμνό δημιουργό Άλκη Αλκαίο, που διάλεξε να μας μιλά μόνο με το έργο του. Αρνήθηκε πεισματικά συνεντεύξεις την ώρα που ήταν ένας από τους στυλοβάτες του έντεχνου τραγουδιού και οι στίχοι του ακούγονταν παντού. Πρόχειρα: "Ρόζα", "Πρωινό τσιγάρο" και "ερωτικό", ξεπέρασαν τα όρια των ακροατών του έντεχνου.</b><br />
<b><br /></b>
<b>Αρνήθηκε το πραγματικό του ονοματεπώνυμο, συνδεδεμένο με μια πλούσια αντιστασιακή δράση, για να εμφανισθεί μπροστά μας ως ποιητής Άλκης Αλκαίος.</b><br />
<b>Την ίδια ώρα άλλοι χρησιμοποιούσαν τα επώνυμα που έχτισαν στην αντίσταση, για να εμφανιστούν με άλλους τρόπους...</b><br />
<b><br /></b>
<b>Γαμμαγραφία, λοιπόν χωρίς βιογραφικά και άλλα...</b><br />
<b>Κυκλοφόρησε το 1982 στη <a href="http://portal.activeradio.gr/forum/index.php?PHPSESSID=b111aba4e06d0504ee25edd6d9626cbc&topic=676.msg6088#msg6088">συλλογή "Εμπάργκο"</a> σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου. Η ποίηση είναι του Άλκη Αλκαίου και ερμηνευτές ήταν οι Μαρία Δημητριάδη, Μανώλης Μητσιάς, Κώστας Καράλης και Βλάσης Μπονάτσος.</b><br />
<b><br /></b></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: justify;">
<b>Αναφέρεται στα <a href="http://exandas.ert.gr/old/salbador/apo-ton-farampouto-marti-eos-tin-ms13/index.php">γεγονότα του Ελ Σαλβαντόρ στα 1980 </a>και η ανατριχιαστική ερμηνεία της Μαρίας Δημητριάδη μας θυμίζει για μια ακόμη φορά το πόσο μας λείπει η φωνή της.</b></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: justify;">
<b>Πάντως<a href="http://www.youtube.com/watch?v=qIDF-7ShzSM"> εδώ </a>υπάρχει και μια πρόσφατη επανεκτέλεση από τα <a href="http://kalodia.blogspot.com/2010/03/spleen_02.html">"Υπόγεια Ρεύματα"</a>. Οι συγκρίσεις δικές σας. Καλή ακρόαση. </b></div>
<blockquote style="color: #660000; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<blockquote>
<span style="font-size: large;"><b>Γαμμαγραφία </b></span></blockquote>
</blockquote>
<blockquote style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<blockquote>
<b>Το μπάντζο σφίγγανε στα χέρια οι μιγάδες</b><br />
<b>δέκα ρεπόρτερ καταγράφαν τα συμβάντα</b><br />
<b>πριν στο χορό τους μας τραβήξουν οι μαινάδες</b><br />
<b>οι ανεμώνες μας βρεθήκαν μείον σαράντα.</b></blockquote>
</blockquote>
<blockquote style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<blockquote>
<b>Πού πας χλομός καλέ μου Μιγκέλ</b><br />
<b>γέμισε ο τόπος κίτρινες τουλίπες</b><br />
<b>και στην πλατεία Χόρχε ντ’ Αλβαράδο</b><br />
<b>περιπολούν δεινόσαυροι και γύπες.</b></blockquote>
</blockquote>
<blockquote style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<blockquote>
<b>Ο σεισμολόγοι στο Παλάσιο Νασιονάλ</b><br />
<b>τα βάζανε με τους κρατήρες της Σάντα Άννα</b><br />
<b>φοράς σομπρέρο κι έχεις πρόσωπο οβάλ</b><br />
<b>κι ούτε που πρόλαβες να παίξεις στην αλάνα.</b> </blockquote>
</blockquote>
<blockquote style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<blockquote>
<b>Πού πας γυμνός καλέ μου Μιγκέλ</b><br />
<b>γέμισε ο τόπος με κηλίδες απουσίας</b><br />
<b>τις τεφροδόχους κλείσαν σε κρυφή σπηλιά</b><br />
<b>και μας πουλάν ενέσεις ευθυμίας.</b></blockquote>
</blockquote>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<b>σύνδεσμοι της ανάρτησης:</b></div>
<ul>
<li style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> <b><a href="http://exandas.ert.gr/old/salbador/apo-ton-farampouto-marti-eos-tin-ms13/index.php">αφιέρωμα στο Ελ Σαλβαντόρ (Εξάντας)</a></b></li>
<li><a href="http://kalodia.blogspot.com/2010/03/spleen_02.html"><span style="font-size: small;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">όταν τα Υπόγεια Ρεύματα συνάντησαν το Θάνο Μικρούτσικο.</span></b></span></a></li>
<li><b><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">"<a href="http://kalodia.blogspot.com/2009/12/blog-post_14.html"> μνήμη Νίκου Πουλαντζά"...</a></span></span></b><span style="font-size: small;"><a href="http://kalodia.blogspot.com/2009/12/blog-post_14.html" style="color: black;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> </span></b></a></span></li>
<li><span style="font-size: small;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><a href="http://portal.activeradio.gr/forum/index.php?PHPSESSID=b111aba4e06d0504ee25edd6d9626cbc&topic=676.msg6088#msg6088">1982-Θάνος Μικρούτσικος-"Εμπάργκο"</a><br />
</span></b></span></li>
</ul>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: justify;">
<b></b><br />
<b><object height="525" width="660"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/c0Pi4IIgL_U&hl=el_GR&fs=1&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999&border=1"></param>
<param name="allowFullScreen" value="true"></param>
<param name="allowscriptaccess" value="always"></param>
<embed src="http://www.youtube.com/v/c0Pi4IIgL_U&hl=el_GR&fs=1&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="660" height="525"></embed></object></b> </div>
</div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-3679838773911954282012-11-20T22:31:00.003+02:002012-11-21T10:28:36.817+02:00να ξεκινήσουμε κοινωνικό ανένδοτο διαρκείας !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="color: #660000; line-height: 16px;"><b><span style="font-size: large;">κείμενο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου (δημοσιεύτηκε στο <a href="http://iskra.gr/">iskra.gr</a>)</span> </b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong style="background-color: white; line-height: 16px;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></strong>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjljtcSCZ0d_StaQo1MLhJqL_0NK5glgX2k46Om-FSkDhELZHKv8I9N2n0sa8n0hFujX9J7rA_PtfwHNjTE9ocKqYBSh6E-kz3oXdzxH8UuTJvECJ-SkCNDhJ2lMAGDZqstvGE4fUjLb8Q/s1600/getImage.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjljtcSCZ0d_StaQo1MLhJqL_0NK5glgX2k46Om-FSkDhELZHKv8I9N2n0sa8n0hFujX9J7rA_PtfwHNjTE9ocKqYBSh6E-kz3oXdzxH8UuTJvECJ-SkCNDhJ2lMAGDZqstvGE4fUjLb8Q/s1600/getImage.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #333333; line-height: 19px;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Η εσωτερική τρόικα δεν θα πέσει από μόνη της. Όσο το σύστημα καίει τις εφεδρείες του, η απειλή ενός απολυταρχικού κράτους εκτάκτου ανάγκης θα ενισχύεται. Μόνο μεγάλες αγωνιστικές πρωτοβουλίες με ευρεία πολιτική στήριξη μπορούν να ακυρώσουν τη μετατροπή της Ελλάδας σε νεοαποικία χρέους και να ανοίξουν μια νικηφόρα προοπτική.</span></span></div>
<strong style="background-color: white; line-height: 16px;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></strong>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #333333; line-height: 19px;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Η κρίση που απειλούσε να διαρρήξει την ευρωζώνη μοιάζει να εκτονώθηκε. Η κυβέρνηση Σαμαρά και λοιπών μνημονιακών δυνάμεων πέρασε, έστω και δύσκολα, τα μέτρα και πάει να σταθεροποιηθεί. Οι “επικίνδυνες” κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις πάλι σήκωσαν κεφάλι και πάλι ηττήθηκαν. Η βαθειά Ελλάδα υψώνει λευκή σημαία, παραδομένη στη μάχη της επιβίωσης μπροστά στον πιο βαρύ χειμώνα από την κατοχή και τον εμφύλιο. Έτσι σκέφτοναι οι πιο ανόητοι εκπρόσωποι των κυρίαρχων τάξεων, που πιστεύουν μόνο ό,τι θέλουν να πιστέψουν και οι πιο ασταθείς εκπρόσωποι των κυριαρχούμενων, που ταλαντεύονται διαρκώς ανάμεσα στην ανυπομονησία και την απελπισία.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Πλανώνται πλάνην μεγάλην! Η κρίση της ευρωζώνης όχι μόνο δεν ξεπεράστηκε, αλλά είναι καθαρά θέμα χρόνου πότε θα εκδηλωθεί με πιο βίαιο τρόπο. Ήδη, από την περασμένη εβδομάδα το σύνολο της ευρωζώνης βυθίστηκε στη δεύτερη ύφεση, ποιοτικά χειρότερη από εκείνη του 2008. Πρώτον, γιατί τότε ήταν κυρίως “εισαγόμενη” από τη Γουόλ Στριτ, ενώ τώρα είναι ενδογενής. Δεύτερον, γιατί μέχρι χθες εστιαζόταν στην περιφέρεια- Μεσογειακές χώρες, Ιρλανδία, Πορτογαλία- ενώ τώρα αγγίζει το σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, η οποία περιγράφεται από το Βερολίνο ως οΜεγάλος Ασθενής της ευρωζώνης. Και τρίτον, γιατί αυτή τη φορά δεν φαίνεται να υπάρχει καμία ατμομηχανή, ικανή να ξεκολήσει την παγκόσμια οικονομία από το βάλτο. Η Ιαπωνία πάει ακόμη χειρότερα από την Ευρώπη, η Αμερική βρίσκεται στο μεταίχμιο ανάμεσα σε μια αναιμική ανάπτυξη και σε μια δεύτερη ύφεση- ιδίως αν ο Ομπάμα υποχωρήσει άτακτα στην πίεση που δέχεται ενόψει των σκληρών δημοσιονομικών αποφάσεων που καλείται να λάβει- ενώ η Κίνα και οι λοιπές υπερτιμημένες “αναδυόμενες οικονομίες” των BRICs χωλαίνουν.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Στο εσωτερικό, κάτω από τη λεπτή κρούστα της απογοήτευσης, συσσωρεύονται τεράστια αποθέματαλαϊκού μίσους, σαν μάγμα που όσο περισσότερο συμπιέζεται, τόσο πιο τρομερή προοιωνίζεται την αναπόφευκτη έκρηξη. Κι αυτό, ενώ ακόμη ο πολύς κόσμος δεν έχει ακόμη νοιώσει στο πετσί του τι εστί Μνημόνιο ΙΙΙ. Ακόμη δεν έχουν έρθει οι κουτσουρεμένες συντάξεις, ακόμη δεν έχουμε πληρώσει τοπετρέλαιο- φωτιά, ακόμη δεν έχουν αρχίσει για τα καλά οι απολύσεις στο Δημόσιο- αλλά όλα αυτά θα γίνουν μέσα στις αμέσως προσεχείς εβδομάδες ή μήνες, πυρακτώνοντας την ήδη ηλεκτρισμένη κοινωνική ατμόσφαιρα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 19px; text-align: center;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b style="background-color: #f3f3f3;">Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΕΟΑΠΟΙΚΙΑ ΧΡΕΟΥΣ</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Στο μεταξύ, η ελληνική ολιγαρχία κυριεύεται από το φόβο του τερματοφύλακα πριν απ' τα πέναλτι. Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι πάνω στο χαρτί όπου τυπώθηκε το Μνημόνιο ΙΙΙ κι έρχονται οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που επέβαλε στα ασπόνδυλα της τρικομματικής κυβέρνησης το σιδερένιο χέρι της τρόικα, ως όρο για την εκταμίευση των δανειακών δόσεων. Είναι ζήτημα αν υπάρχει Μπανανία της Λατινικής Αμερικής που να έχει υπογράψει τόσο εξευτελιστικούς όρους: Η παραμικρή δαπάνη από τον ειδικό λογαριασμό του χρέους θα απαιτεί τρεις υπογραφές: του Έλληνα υπουργού Οικονομικών, του εκπροσώπου της ΕΚΤ και εκείνου του EFSF, θέτοντας και τυπικά τη χώρα μας σε καθεστώς νεοαποικίας χρέους.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Παράλληλα, το μάνατζμεντ των ελληνικών τραπεζών θα περάσει, με τους προβλεπόμενους όρους ανακεφαλαιοποίησής τους, κυρίως στους Γερμανούς και δευτερευόντως στους ελλάσσονες, πλεονασματικούς εταίρους τους (Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία κ.α.). Κατ' αυτό τον τρόπο, το ξένο κεφάλαιο θα καταλάβει αναίμακτα τα στρατηγικά υψώματα της ελληνικής οικονομίας. Την επόμενη ημέρα, οι υπό ξένο έλεγχο διοικήσεις των τραπεζών θα αρχίσουν να εκβιάσουν στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις του παραγωγικού τομέα, εκδοτικούς ομίλους και άλλες εταιρείες που έχουν μεγάλα χρέη, να δεχθούν επιθετικές εξαγορές ή συγχωνεύσεις, επί ποινή εξώθησής τους στη χρεοκοπία. Αυτός είναι ο λόγος που βλέπουμε μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου, κατ' εξοχήν υπέρμαχους των μνημονίων, να “επαναστατούν” ξαφνικά εναντίον της Μέρκελ και της “νέας αποικιοκρατίας”, λες και είδαν το φως το αληθινό στο δικό τους δρόμο προς τη Δαμασκό.</span></div>
<div style="line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px; text-align: center;"><span style="color: #660000;"><b style="background-color: #f3f3f3;">ΔΕΙΛΟΙ, ΜΟΙΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΒΟΥΛΟΙ ΑΝΤΑΜΑ...</b></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Τελευταία Μεγάλη Ιδέα της ελληνικής αστικής τάξης, ο ευρωπαϊσμός εξέφραζε τη φιλοδοξία της να αναρριχηθεί στην πρώτη ταχύτητα του δυτικού κόσμου. Η παλιά Ψωροκώσταινα φαντασιωνόταν ότι θα γίνει κάτι σαν Βέλγιο ή Αυστρία του μεσογειακού Νότου. Αλλοίμονο, η κτηνωδώς ιμπεριαλιστική Ευρώπη της Μέρκελ και του Σόιμπλε δεν μπορεί να ξεφύγει από την ανισόμετρη ανάπτυξη και τη δομική πόλωση, όπως η χελώνα δεν μπορεί να ξεφύγει από το καβούκι της. Στη μνημονιακή κοιλάδα των δακρύων, η Ελλάδα κατρακυλάει ταχύτατα στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, για να γίνει εξίσου “ισότιμος” εταίρος των ισχυρών στην Ε.Ε. όσο “ισότιμος εταίρος” της Αμερικής είναι το Μεξικό στο πλαίσιο της NAFTA.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Με τους όρους μιας δογματικά οικονομίστικης ανάλυσης, αυτή η ζοφερή πραγματικότητα θα ήταν θεωρητικά δυνατό να τροφοδοτεί “ριζοσπαστικές” τάσεις σε ένα μέρος της αστικής τάξης, τουλάχιστον σε αυτό που συνδέεται περισσότερο με την εσωτερική αγορά. Κάτι τέτοιο υπονόησε η Αλέκα Παπαρήγα με την πολύκροτη τοποθέτησή της στη Βουλή, όπου διαπίστωσε εσωτερικό διχασμό της αστικής τάξης σε “κόμμα του ευρώ” και “κόμμα της δραχμής”, με βασικό πολιτικό εκπρόσωπο του τελευταίου τον ΣΥΡΙΖΑ.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Πρόκειται- για να το θέσουμε όσο πιο ευγενικά γίνεται- για εσφαλμένη εκτίμηση, η οποία υπερτονίζει τον οικονομικό παράγοντα και υποτιμά τον πολιτικό. Στην Ελλάδα δεν υπήρξε “εθνική αστική τάξη” ούτε στις εποχές της ταχείας εκβιομηχάνισης και της μετεμφυλιακής συντριβής της Αριστεράς. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα, στην εποχή της αποβιομηχάνισης, όπου κυριαρχούν τα πιο αντιδραστικά, τα πιο διαπλεκόμενα με τον ξένο παράγοντα τμήματα του κεφαλαίου (τράπεζες, εφοπλιστές, κατασκευές). Κυρίως δεν μπορεί να υπάρξει γιατί η ελληνική αστική τάξη τρέμει τον λαϊκό παράγοντα πολύ περισσότερο από όσο φοβάται την υποβάθμισή της σε ρόλο υπεργολάβου του ξένου κεφαλαίου.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Ακόμη κι αν κάποιες στιγμές δελεάζεται να “παίξει” προσωρινά με το λαϊκό κίνημα και την Αριστερά για να έχει κάποια διαπραγματευτικά ατού με τους ξένους, την επόμενη στιγμή σκέφτεται ότι, όπως θάλεγε ο Μάο, το πιο δύσκολο δεν είναι να καβαλήσεις την τίγρη, αλλά να κατέβεις από τη ράχη της και να μείνεις ζωντανός. Γιαυτό και οι κονδυλοφόροι που εξεγείρονται το πρωί με τη Μέρκελ, κατακεραυνώνουν το βράδυ τους εργάτες που αποδοκιμάζουν τον Φούχτελ και τους δασκάλους που απάγονται γκανγκστερικά από τους ασφαλίτες. Μπροστά στη μείζονα απειλή του “εσωτερικού εχθρού”, καταπίνουν γογγύζοντας κάθε ταπείνωση από τους “συμμάχους”¨τους- δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, σαν να προσμένουν κάποιο θάμα...</span></div>
<strong style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 19px; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: #660000;">Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΗ!</span></strong><br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Ο συνδυασμός οικονομικής διάλυσης, κοινωνικής πόλωσης και εθνικής ταπείνωσης δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοκτέιλ, μια “κρίση ηγεμονίας” του κυρίαρχου μπλοκ. Τα δύο προηγούμενα μνημόνια έφαγαν τις κυβερνήσεις τους και το τρίτο δεν προοιωνίζεται τίποτα διαφορετικό. Φυσικά, το σύστημα διαθέτει ακόμη κάποιες εφεδρείες-η απλή αναλογική θα ήταν ενδεχομένως μία από αυτές, αν και θα σήμαινε ότι ο Σαμαράς αναγνωρίζει πως η Αριστερά θα είναι πρώτη δύναμη στις επόμενες εκλογές, γεγονός που θα μπορούσε να επιταχύνει την αποδόμηση του αστικού μπλοκ- και ελπίζει να δημιουργήσει εν θερμώ κάποιες άλλες, όπως ένα νέο κεντρώο κόμμα.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Το πιθανότερο είναι, όμως, ότι όλα τα σενάρια “ομαλών” λύσεων θα αποτύχουν αν δεν γίνει κάποιο “θαύμα”- εκτόνωση της παγκόσμιας κρίσης, ανατροπές στην ευρωζώνη- που δεν φαίνονται στον ορίζοντα, ούτε εξαρτώνται στο ελάχιστο από τη δική μας ολιγαρχία. Υπό αυτές τις συνθήκες, τα κυρίαρχα οικονομικά και πολιτικά κέντρα δελεάζονται ολοένα και περισσότερο από σενάρια κάποιου είδους απολυταρχικής εκτροπής. Δεν μιλάμε, βέβαια, για παραδοσιακό φασισμό ή χούντα, αλλά για μια “κυριαρχία χωρίς ηγεμονία”, για την προσφυγή σε ένα είδος “απολυταρχικού κράτους εκτάκτου ανάγκης” μέσα από ένα γύρο ακραίων κοινωνικών φαινομένων και πολιτικής προβοκάτσιας. Όσα ζήσαμε το τελευταίο διάστημα στις γενικές απεργίες, στο γιορτασμό του Πολυτεχνείου, στη Θεσσαλονίκη με τις συλλήψεις συνδικαλιστών, αλλά και όσα προοιωνίζεται η ευρεία υιοθέτηση της υπεραντιδραστικής θεωρίας των “δύο άκρων” αποτελούν προανάκρουσμα πολύ επικίνδυνων τάσεων.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Όλα αυτά διαμορφώνουν συνθήκες γενικευμένης “εθνικής κρίσης” στον ελληνικό, κοινωνικό σχηματισμό. Ευρύτατα λαϊκά- δημοκρατικά αιτήματα, όπως η αντιμετώπιση της οικονομικής καταστροφής, η αποτροπή της κοινωνικής διάλυσης, η προστασία της δημοκρατίας και η ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, αποκτούν σ'αυτή τη συγκυρία εκρηκτικά ριζοσπαστικό χαρακτήρα. Γιατί, αν και θεωρητικά θα μπορούσαν να αφομοιωθούν από το σύστημα, είναι αδύνατο να υιοθετηθούν και πολύ περισσότερο να γίνουν αντικείμενο μαχητικής διεκδίκησης από την ελληνική αστική τάξη και το πολιτικό προσωπικό της. Στη σημερινή συγκυρία, η σημαία της δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας είναι κόκκινη! Όπως, τηρουμένων των αναλογιών, και στην ΕΑΜική εποποιία, η ελληνική εργατική τάξη και τα κόμματά της είναι οι μόνοι δραστήριοι παράγοντες που μπορούν να σηκώσουν στους ώμους τους το μεγάλο ιστορικό φορτίο της λαϊκής σωτηρίας και της εθνικής αναγέννησης, απέναντι σε μια παρηκμασμένη, σε μεγάλο βαθμό παρασιτική και ξεκάθαρα αντιδραστική αστική τάξη, που είναι καταδικασμένη να προδίδει ακόμη και το δικό της, φιλελεύθερο παρελθόν.</span></div>
<strong style="background-color: #f3f3f3; color: maroon; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px; text-align: center;">Ο ΑΔΥΝΑΤΟΣ ΚΡΙΚΟΣ</strong><br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Αν αυτή η γραμμή ανάλυσης περιέχει έναν πυρήνα αλήθειας, τότε η ελληνική Αριστερά θα πρέπει να προετοιμάζεται όχι για έναν εκλογικό περίπατο, αλλά για μια αποφασιστική σύγκρουση ζωής ή θανάτου. Δυστυχώς, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ή τουλάχιστον αυτό που επικρατεί επικοινωνιακά ως συνισταμένη της, δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται το μέγεθος των διακυβευμάτων και πολύ περισσότερο να προετοιμάζει τις λαϊκές δυνάμεις για τη σφοδρότητα των αναμετρήσεων που μας περιμένουν. Ειδικά το τελευταίο διάστημα συμπεριφέρεται λες κι έχει στην τσέπη της την κυβέρνηση και, πολύ περισσότερο, την πραγματική εξουσία- χωρίς να προβληματίζεται για το γεγονός ότι στο μαζικό κίνημα μετράει πολύ λιγότερο από το ΚΚΕ ή και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ή από το γεγονός ότι στις συνελεύσεις για το νέο κόμμα μαζεύονται βασικά αριστεροί σαραντάρηδες και πενηντάρηδες από τις δύο διασπάσεις του ενιαίου Συνασπισμού.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δέχεται καμμία ουσιαστική πίεση από τα αριστερά, παρά μόνο από τα δεξιά του. Γεγονός για το οποίο δεν φταίνε μόνο τα εκλογικά ποσοστά της υπόλοιπης Αριστεράς, αλλά κατά κύριο λόγο η πολιτική της γραμμή, ή μάλλον η ανυπαρξία πολιτικής γραμμής. Μιλάμε βέβαια κυρίως για το ΚΚΕ, το οποίο αντιμετωπίζει το ΣΥΡΙΖΑ όχι ως ιδεολογικό αντίπαλο, αλλά ως ταξικό εχθρό και μάλιστα ως τον κυριότερο ταξικό εχθρό της περιόδου, αναπαράγοντας τις χειρότερες σεχταριστικές στιγμές του “σοσιαλφασισμού”. Μ΄αυτό τον τρόπο χάνει το δίκιο του, όποτε έχει δίκιο (και πολλές φορές έχει) και καταλήγει να πυροβολεί τον ίδιο τον εαυτό του, διευκολύνοντας την ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ- ιδίως όταν οι τοποθετήσεις του ευλογούνται από τα πιο αντιδραστικά επιτελεία της αστικής τάξης, όπως την περίοδο του Τζαννετακισμού.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Ακόμη δυστυχέστερα, τη λογική της ηγεσίας του ΚΚΕ φαίνεται να υιοθετούν, φυσικά από άλλες ιδεολογικές αφετηρίες και τμήματα της ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Δέσμιοι ενός μηχανιστικού, δογματικού “μαρξισμού”, έχουν διαρκώς δεμένο στο ζωνάρι ένα “αριστερόμετρο” παντός καιρού, με το οποίο μετράνε ποιοι στόχοι ή/και μορφές πάλης είναι παντού και πάντα “ρεφορμιστικοί” και ποιοι “επαναστατικοί”. Αυτή η λογική δεν έχει τίποτα το κοινό με τη λενινιστική αντίληψη της πολιτικής, που συμπυκνώνεται στην έννοια του αδύνατου κρίκου. Του ζητήματος ή του πλέγματος ζητημάτων σε κάθε συγκυρία, που μπορεί να μην είναι εξ αρχής επαναστατικά- σοσιαλιστικά, αλλά αποτελούν τον αποφασιστικό κόμβο που οδηγεί τελικά, από την ίδια την εσωτερική διαπλοκή των προβλημάτων και της ταξικής πάλης, στον αγώνα για την πραγματική εξουσία, δηλαδή την επανάσταση (βλέπε, για παράδειγμα “Τα άμεσα καθήκοντα της σοβιετικής εξουσίας”, Απρίλης 1918).</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Έτσι, επαναστατική πολιτική το 1973-74 δεν ήταν να θέτεις στην ημερήσια διάταξη θέμα σοσιαλισμού και αυτοδιαχείρισης, αλλά να πιαστείς από τον αδύνατο κρίκο στο σύστημα της αστικής κυριαρχίας εκείνη τη στιγμή, δηλαδή τα ζητήματα του ιμπεριαλισμού και της δημοκρατίας και να ενώσεις με τις κατάλληλες μορφές πάλης τις ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις σε μια ρήξη, που αργά ή γρήγορα θα έθετε επί τάπητος την κοινωνική αλλαγή σε όλες τις διαστάσεις της. Ανάλογα σήμερα, επαναστατική πολιτική δεν είναι να ονειρεύεσαι Σοβιέτ ή να ζητάς αύριο το πρωί την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, αλλά να συγκεντρώσεις όλη τη δύναμη πυρός απέναντι στους αδύνατους κρίκους του συστήματος- χρέος, μνημόνια- απ' όπου θα ξετυλιχτεί ολόκληρη η αλυσίδα, από την έξοδο από το ευρώ, μέχρι το πρόβλημα της εξουσίας.</span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<strong style="background-color: #f3f3f3; color: maroon; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px; text-align: center;">ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ</strong></div>
<div style="line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
</div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Πρέπει να είναι πολιτικά τυφλός κανείς για να μην κατανοεί ότι η στάση πληρωμών και η μονομερής ακύρωση των μνημονίων, έστω και από έναν συνασπισμό δυνάμεων υπό ρεφορμιστική ηγεμονία, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε σκληρή σύγκρουση με τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό. Στη συνέχεια, θα επιβάλει ριζοσπαστικά μέτρα, στο πλαίσιο μιας οικονομικής πολιτικής εκτάκτου ανάγκης- με πρώτα βήματα την εθνικοποίηση των τραπεζών και τη σχεδόν βέβαιη επιστροφή στο εθνικό νόμισμα- που θα φέρουν τις λαϊκές δυνάμεις σε μετωπική ρήξη με την ελληνική ολιγαρχία. Μια παρόμοια, ιστορικών διαστάσεων σύγκρουση απαιτεί πολιτική στήριξη και διεύθυνση από ένα ενιαίο μέτωπο των αριστερών, ριζοσπαστικών δυνάμεων, πολύ ευρύτερο από τις πολύτιμες, αλλά περιορισμένες δυνάμεις επαναστατικής και κομμουνιστικής αναφοράς.</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Ενιαίο μέτωπο δεν σημαίνει συγχώνευση, ούτε πολιτική ουράς. Ασφαλώς, υπάρχουν πάμπολλοι λόγοι να μην έχουν οι αγωνιστές της επαναστατικής Αριστεράς εμπιστοσύνη στο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να διαχωρίζονται από αυτόν σε καίρια ζητήματα στρατηγικής σημασίας, με πρώτο τον δεισιδαιμονικό σεβασμό του στο ευρώ, την Ε.Ε. και την αστική νομιμότητα. Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι το σημείο του να θεωρούν το ΣΥΡΙΖΑ τυπικό αστικό κόμμα απέναντι στο οποίο δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν από το να το “αποκαλύψουν”, ποντάροντας στην όσο γίνεται πιο γρήγορη χρεοκοπία του, η απόσταση είναι τόσο τεράστια όσο αυτή που χωρίζει μια επαναστατική γραμμή μαζών από μια πολιτική σέχτα.</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Η γραμμή του ενιαίου μετώπου δεν είναι νεολογισμός κάποιων “όψιμων συνοδοιπόρων του ΣΥΡΙΖΑ”. Είναι η στρατηγική που χάραξε η Τρίτη Διεθνής για τη Δυτική Ευρώπη στο Τρίτο και το Τέταρτο Συνέδριο, τα τελευταία που έγιναν ζώντος του Λένιν και υπό την καθοδήγησή του. Στη σχετική έκκλησή της, τον Ιανουάριο του 1922, η Διεθνής υπογράμμιζε, μπροστά στην απειλητική επίθεση της διεθνούς αντίδρασης, μια “κοινή πλατφόρμα με τους σοσιαλδημοκράτες” εκείνης της εποχής για ένα “ελάχιστο πρόγραμμα οικονομικών και πολιτικών μεταρρυθμίσεων”. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, η απόφαση του Τετάρτου Συνεδρίου ρίχνει μάλιστα το σύνθημα για μια “κυβέρνηση του ενιαίου μετώπου” ή “εργατική κυβέρνηση”, με στήριξη ή και συμμετοχή των κομμουνιστών, ενδεχομένως και υπό την ηγεμονία των ρεφορμιστών, η οποία θα μπορούσε να προκύψει μέσα από το γενικό εκλογικό δικαίωμα, προτού κριθεί με επαναστατικό τρόπο το πρόβλημα της πραγματικής εξουσίας. Στη σχετική απόφαση τονίζεται ότι μια τέτοια κυβέρνηση “δεν θα είναι η δικτατορία του προλεταριάτου, ούτε καν μια αναγκαία μεταβατική μορφή προς αυτήν. Αποτελεί ωστόσο μια αφετηρία για την κατάκτησή της”.</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Μήπως η πρόσφατη ιστορική εμπειρία στη Λατινική Αμερική και ιδιαίτερα στη Βενεζουέλα δεν επιβεβαιώνει τη γονιμότητα και την επικαιρότητα αυτής της γραμμής; Ο Ούγκο Τσάβες και οι σύντροφοί του δεν ήταν πεπεισμένοι κομμουνιστές. Βγήκαν από τους κόλπους ενός αστικού στρατού, ο οποίος τους ανέχθηκε προσωρινά για να αποφύγει το χειρότερο- έναν ανοιχτό εμφύλιο πόλεμο, όπου θα μπορούσαν να χαθούν τα πάντα για το σύστημα που ήταν ταγμένος να στηρίζει. Οι κομμουνιστές της Βενεζουέλας, αλλά και της Ελλάδας αν δεν κάνουμε λάθος, στήριξαν τον Τσάβες στη σύγκρουσή του με τον ιμπεριαλισμό, χωρίς να συγχωνεύονται μαζί του και χωρίς να παραιτούνται από την κριτική, την αντιπαράθεση και την αυτονομία δράσης. Ήταν άραγε η αριστερή κυβέρνηση του Τσάβες εμπόδιο στην ανάπτυξη του αριστερού ριζοσπαστισμού, στη Βενεζουέλα και σ' ολόκληρη τη Λατινική Αμερική τα τελευταία 14 χρόνια; Και δεν έδειξε η πολυκύμαντη διαδρομή της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας, με τις νίκες και τις ήττες της, τα επιτεύγματα και τους δισταγμούς της, ότι περίοδοι παραλυτικής ισορροπίας δυνάμεων ανάμεσα στην επανάσταση και την αντεπανάσταση, περίοδοι σκληρού αγώνα για την κατάκτηση της εργατικής ηγεμονίας, μπορεί να κρατήσουν πολύ και να πάρουν τις πιο απρόβλεπτες μορφές στην εποχή μας;</span></div>
<div style="margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<strong style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19px; text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; color: #660000;">ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ</span></strong></div>
<div style="margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
</div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Το μείζον πρόβλημα με την Αριστερά, στη σημερινή συγκυρία, είναι ότι αδυνατεί να παίξει το ρόλο της στη συλλογική οργάνωση και πολιτική διεύθυνση ενός κινήματος μαζών με προοπτική νίκης- ο μεν ΣΥΡΙΖΑ γιατί περιμένει να του πέσει στο πιάτο η κυβέρνηση, σαν ώριμο φρούτο, το δε ΚΚΕ και οι απροσδόκητοι συνοδοιπόροι του γιατί περιμένουν να αποδομηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας ότι θα πέσουν στο δικό τους πιάτο κάποια θραύσματα του αντιπάλου τους. Στο μεταξύ, το λαϊκό κίνημα, αφού δοκίμασε 30 γενικές και πολλαπλάσιες κλαδικές απεργίες, Αγανακτισμένους, πορείες και εκλογές, φτάνει σε κάποια όρια και δυσκολεύεται να βρει το μοχλό για το επόμενο, αποφασιστικό άλμα.</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Ο κίνδυνος είναι να περάσει οριστικά η πρωτοβουλία των κινήσεων στα χέρια του αντιπάλου και να υποστεί το ελληνικό εργατικό κίνημα μια ήττα όχι απλά στρατηγικών, αλλά ιστορκών διαστάσεων, που θα πάει την ελληνική κοινωνία δεκαετίες πίσω και για να αντιστραφεί θα χρειστεί να περάσουν όχι ένα ή δύο χρόνια, αλλά ένα ή δύο γενιές. Μπροστά στο μέγεθος των διακυβευμάτων, καταντά εντελώς σχιζοφρενική αυτή η ενδοαριστερή αλληλοεξόντωση, η πανσερμία της προσωπικής μωροφιλοδοξίας, ο εύκολος στιγματισμός της ειλικρινούς αγωνίας ως πολιτικής ιδιοτέλειας.</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Ο πόλεμος δεν έχει κριθεί. Τίποτα πραγματικά καίριο δεν έχει χαθεί ακόμη. Το παράθυρο που μας άνοιξε αυτή η ιστορική κρίση δεν έχει κλείσει. Αλλά δεν θα είναι ανοιχτό επ' άπειρον. Το λαϊκό κίνημα δεν θα κάνει το αποφασιστικό άλμα μόνο του, ούτε πολύ περισσότερο όσο επαφίεται στις ντουφεκιές στον αέρα των όποιων Παναγόπουλων. Εκείνο που χρειάζεται, πιστεύουμε, είναι μια μεγάλη αγωνιστική πρωτοβουλία με την ευρύτερη δυνατή πολιτική στήριξη και με πρωτοβουλία των δυνάμεων της Αριστεράς, που θα ανεβάσει κατακόρυφα την αυτοποποίθηση των λαϊκών δυνάμεων και θα τους προσφέρει ορατή προοπτική νίκης.</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Σχηματικά, θα μιλάγαμε για έναν κοινωνικό και πολιτικό Ανένδοτο διαρκείας, με άμεσο στόχο την κατάργηση των μνημονίων και του χρέους και την ανατροπή της τρικομματικής κυβέρνησης. Μια γενική απεργία διαρκείας θα ήταν ο πιο ευθύς δρόμος, αλλά οι συνθήκες και η συνείδηση των μαζών δεν το επιτρέπουν ακόμη. Το πρώτο βήμα θα μπορούσε να είναι μια μεγάλη πολιτική πρωτοβουλία της σύνολης Αριστεράς: Με αφορμή την επισημοποίηση της μετατροπής της Ελλάδας σε μνημονιακό προτεκτοράτο, να θέσει θέμα συνταγματικής εκτροπής και εθνικής προδοσίας, να δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει πλέον τη νομιμότητα αυτής της κυβέρνησης και να εγκαινιάσει μια πανελλαδική, αλυσιδωτή κινητοποίηση με στόχο τη διάλυση της Βουλής, την προκήρυξη εκλογών και τη δημιουργία μιας νέας, συντακτικής, λαϊκής Εθνοσυνέλευσης.</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Στο πλαίσιο αυτό, οι βουλευτές της Αριστεράς να απέχουν από κάθε ψηφοφορία στο κοινοβούλιο πέρα από τις συζητήσεις για πρόταση μομφής, όποτε επιλέξουν παρόμοια κίνηση. Το κυριότερο, να μεταφέρουν το κέντρο βάρους της πολιτικής δράσης στους δρόμους και τις πλατείες, αρχίζοντας από επαρχιακές πόλεις και γειτονιές και καταλήγοντας σε μια ειρηνική κατάληψη διαρκείας του κέντρου της Αθήνας, μέχρι να πέσει η κυβέρνηση. Συμβολικές καταλήψεις δημοσίων χώρων, εναλλακτικά μέσα μαζικής αντιπληροφόρησης, νεανικά δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, κλαδικές απεργίες και στο βαθμό που δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες γενική απεργία, θα συνοδεύουν και θα δώσουν άλλη διάσταση σε αυτό το μεγάλο αγώνα, που θα γράφει στη σημαία του:</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Θέλουμε πίσω τη ζωή μας!</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Θέλουμε πίσω τη χώρα μας!</span></div>
<div style="color: #333333; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Θέλουμε πίσω το μέλλον μας!</span></div>
<br />
<br /></div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-41446045565827822332012-11-17T10:01:00.000+02:002012-11-21T10:21:17.755+02:00σαν σπασμένες λάμπες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 16px;">αναδημοσίευση από : </span><a href="http://taxamenaepeisodia.wordpress.com/2012/11/15/spasmenes-lampes/" style="font-size: 16px;">Τα Χαμένα Επεισόδια</a></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0ufEl7GZl8UKxdRGFZlwqgw34E_1XxZ_3HDIR2bkj1tLSUCpFDZH_5c_1iyXhlDtWvJRbRbi_6S_Nur6xg1RPlYkeHcWNh0mzHOElateWXtgLA5kJefJXBGmoIaMOXQ0qR2C29DDcCPc/s1600/maurice-de-vlaminck-the-street.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #660000;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0ufEl7GZl8UKxdRGFZlwqgw34E_1XxZ_3HDIR2bkj1tLSUCpFDZH_5c_1iyXhlDtWvJRbRbi_6S_Nur6xg1RPlYkeHcWNh0mzHOElateWXtgLA5kJefJXBGmoIaMOXQ0qR2C29DDcCPc/s1600/maurice-de-vlaminck-the-street.jpg" /></span></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22px;"><span style="color: #660000;"><b>Maurice de Vlaminck, The street</b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22px;"><span style="color: #660000;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22px; margin-bottom: 10px; padding: 0px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #444444;">Στην γειτονιά κάποιοι έσπασαν τις λάμπες, και τα στενά ζητιανεύουν τώρα λίγο φως από τα παράθυρα των ισόγειων σπιτιών. Φωνές στον δρόμο, θόρυβοι στο σπίτι, μουσικές από τα αυτοκίνητα, όλα κάπου σε οδηγούν ή θέλουν να αποσπάσουν την προσοχή σου, τα μάτια σου οφείλουν να είναι ανοιχτά, τα αυτιά σου πρέπει να αποκωδικοποιήσουν τους ήχους. Ζεις στην εποχή της μεγάλης παρεμβολής, πάντα κάτι θα διακόψει αυτό που κάνεις, ή θα τερματίσει άδοξα αυτό που σκέφτεσαι, καμιά φορά το επιδιώκεις κιόλας για να νανουρίσεις ήσυχα όσα σε τρομάζουν. Στις συζητήσεις πάντα οι ίδιες αναφορές, τα μνημόνια, τα μέτρα, οι περικοπές, οι απολύσεις, οι φίλοι μας που φεύγουν, εκείνοι που δεν μπορούν πια ούτε αυτό να κάνουν. Αμηχανία, φόβος, οργή, προσπάθειες να τα βγάλεις πέρα με τα λίγα, ακόμα και με το τίποτα. Να γίνεις εσύ η παρεμβολή σε μια εποχή που σε ισοπεδώνει.</span></div>
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22px; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: left;">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #444444;"><span id="more-6835"></span></span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22px; margin-bottom: 10px; padding: 0px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #444444;">Τα πρωινά η Αθήνα μοιάζει με δέντρο που ρίχνει τους καρπούς του, κι ας μην έχει πια δέντρα η Αθήνα, είναι πάντα η εικόνα μιας πτώσης που οδηγεί τους συνειρμούς σου τελευταία. Τα αυτοκίνητα στους δρόμους έχουν λιγοστέψει, δεν είναι μόνο η βενζίνη που ακρίβυνε, είναι που δεν έχουμε πια πού να πάμε. Στην δουλειά προσπαθούμε να πιαστούμε από κάποιο αστείο για να βγάλουμε την μέρα, όταν δεν έρχεται ούτε αυτό, καταλαβαίνουμε ότι ο χειμώνας, που είναι ήδη εδώ, δεν θα χαριστεί σε κανέναν. Στην συνέλευση της πολυκατοικίας αποφασίστηκε τα καλοριφέρ να μην ανάψουν φέτος, καλύτερα σκέφτεσαι, θα βρεθούμε ξανά κάτω από κουβέρτες στον καναπέ, με ζεστά ποτά και μισά τσιγάρα. Ένα χαρτί στο ασανσέρ σε επαναφέρει στην πραγματικότητα, “Ο Τ. στον πέμπτο θα ανάψει το καλοριφέρ γιατί έχει νεογέννητο μωρό”.</span></div>
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22px; margin-bottom: 10px; padding: 0px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #444444;">Οι βόλτες στην πόλη έχουν πια άλλο σκοπό. Καταλαβαίνεις ότι δεν είναι εκείνη που θα σου δείξει τον δρόμο, τώρα τον δρόμο πρέπει να τον χαράξεις εσύ, να φτιάξεις τα δικά σου πεζοδρόμια, να βρεις τον δικό σου τρόπο και να είναι αυτός ο τρόπος ανταποδοτικός, για να επιστρέψει στην πόλη όλα εκείνα που σου χάρισε τα προηγούμενα χρόνια.</span></div>
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22px; margin-bottom: 10px; padding: 0px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #444444;">Τελευταία ακούς μουσικές που βοηθούν την μέρα να κυλίσει αδιάφορα, προσπαθείς να αποφεύγεις τις άσκοπες εξάρσεις, κρατάς δυνάμεις για να αντέξεις απέναντι στα σημαντικά. Η τηλεόραση είναι κλειστή εδώ και χρόνια, οι εφημερίδες κρέμονται απούλητες στα σχοινιά του περιπτέρου, η δυσπιστία σου απέναντι σε όσα επιχειρούν να σε εντάξουν σε ένα οποιοδήποτε πλήθος έχει μεγαλώσει. Όχι, δεν νιώθεις μοναδικός, θα ήταν τεράστιο λάθος να το νιώσεις. Αντιστέκεσαι μόνο σε όσα νομίζεις ότι μπορείς, αλλά ξέρεις ότι και πάλι στο πλήθος πρέπει να στηρίξεις τις ελπίδες σου.</span></div>
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22px; margin-bottom: 10px; padding: 0px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #444444;">Κι αν όλα αυτά σου ακούγονται κλισέ πια, αν όλα έχουν ειπωθεί, αν έχεις ξεπεράσει το αρχικό σοκ και τώρα ξέρεις πολύ καλά τι γίνεται και προς τα πού πάμε, σκέψου μόνο ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να συνηθίσεις αυτό που συμβαίνει, να το θεωρήσεις δεδομένο και να το επιτρέψεις ακούσια, με την ανοχή σου. Γενικότητες, θα μου πεις. Ρομαντικές σκέψεις πάνω σε υπαρκτά προβλήματα. Λύσεις μη εφαρμόσιμες. Μουδιασμένα μυαλά με κομμένα χέρια. Είμαστε πολλοί. Είμαστε αρκετοί;</span></div>
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; line-height: 22px; margin-bottom: 10px; padding: 0px;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #444444;">Προσπαθείς να μην νιώσεις απογοήτευση. Μόνο που φοβάσαι ότι οι σπασμένες λάμπες στην γειτονιά δεν πρόκειται να αντικατασταθούν σύντομα.</span></div>
</div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-69794332812529917892012-11-05T22:43:00.000+02:002012-11-05T22:49:02.839+02:00ακόμα μια κρίσιμη ψηφοφορία... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>αντέχετε ;;</b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiUei57tpRptClp7McvDJjWuIJpq9IyeB5VZpNaeIK2WKvHGGUH8g2IVqQppCRv3hjft3peY6GJhCszdx4fBecK8h6CkHjGOCyTCL9VeRrPG6ZJwRbfzklvoJVKRZ-RPx42_oHCplaBuo/s1600/skitso1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiUei57tpRptClp7McvDJjWuIJpq9IyeB5VZpNaeIK2WKvHGGUH8g2IVqQppCRv3hjft3peY6GJhCszdx4fBecK8h6CkHjGOCyTCL9VeRrPG6ZJwRbfzklvoJVKRZ-RPx42_oHCplaBuo/s1600/skitso1.png" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>το σκίτσο είναι<a href="http://www.efsyn.gr/"> από την ηλεκτρονική έκδοση </a>της "εφημερίδας των συντακτών" </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>Κάποιοι ξέχασαν πως την προηγούμενη φορά είπαν, δακρυσμένοι ή ανερυθρίαστοι ή απλώς αδιάφοροι, πως αυτή είναι η τελευταία φορά.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>Δε βαριέσαι. . .</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>θα προσθέσουν ένα προ- μπροστά και εύκολα, θα γίνει η προτελευταία.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b>Ααααα ! Welcome to the club Mr. Fotis !</b></span></div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-40698742787526110882012-11-03T21:29:00.000+02:002012-11-03T21:29:39.118+02:00"Τώρα τα καταλάβαμε όλα καταλάβαμε / Τη δύναμή μας και για τούτο μιλώ "<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>κραυγή δεκάτη πέμπτη ( από τη συλλογή "κραυγές της νύχτας" )</b></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihf5c7z8mfhlSOYjlfjk-CulKDdRmbzyLAVJfBWUF5Oh9eJyukn7i8tqOd5eH7YACMWGeOKcWQ7TF1tp7vxzDETAdBm1_Lu0oXqgQZ5KLq7Rc22sJWZfefEWM5PpYS_q6IrzYIGFCJbRI/s1600/%CE%B5%CE%BC%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihf5c7z8mfhlSOYjlfjk-CulKDdRmbzyLAVJfBWUF5Oh9eJyukn7i8tqOd5eH7YACMWGeOKcWQ7TF1tp7vxzDETAdBm1_Lu0oXqgQZ5KLq7Rc22sJWZfefEWM5PpYS_q6IrzYIGFCJbRI/s640/%CE%B5%CE%BC%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" width="438" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Μιλώ με σπασμένη φωνή δεν εκλιπαρώ<br />
Τον οίκτο σας μέσα μου μιλούν χιλιάδες στόματα<br />
Που κάποτε φώναζαν οργισμένα στον ήλιο<br />
Μια γενιά που έψελνε τα δικαιώματά της<br />
Κουνώντας λάβαρα πανηγυριού σειώντας σπαθιά<br />
Γράφοντας στίχους εξαίσιους μιας πρώτης νεότητας<br />
Ποτίζοντας τα σπαρτά με περίσσιο αίμα<br />
Μικρά παιδιά που αφέθηκαν στο έλεος τ’ ουρανού<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br />
Η γενιά μου ήταν μια αστραπή που πνίγηκε<br />
Η βροντή της η γενιά μου καταδιώχτηκε<br />
Σα ληστής σύρθηκε στο συρματόπλεγμα<br />
Μοίρασε σαν αντίδωρο τη ζωή και το θάνατο<br />
Οι άνθρωποι της γενιάς μου δεν πεθαίναν<br />
Στα νοσοκομεία κραυγάζαν έξαλλοι στα εκτελεστικά<br />
Αποσπάσματα τα χέρια τους ήταν μαγνήτες<br />
Τρώγαν πικρό ψωμί καπνίζαν φημερίδες<br />
Ζητώντας ευλαβικά μια θέση σ’ αυτήν τη γη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br />
Όπου κι αν στάθηκαν οι σκιές τους ριζώναν<br />
Άδικα προσπαθείτε δε θα ξεριζωθούν ποτέ<br />
Θα προβάλλουν μπροστά στα τρομαγμένα σας μάτια<br />
Τώρα τα καταλάβαμε όλα καταλάβαμε<br />
Τη δύναμή μας και για τούτο μιλώ<br />
Με σπασμένη φωνή που κλαίει<br />
Κάθε φορά στη θύμησή τους.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b> Κλείτος Κύρου</b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-19595001970567068862012-10-28T08:12:00.000+02:002012-10-28T08:16:24.907+02:00"... και οι άνθρωποι με το μολύβι στην όψη και το άχερο στα μαλλιά και τα κοντά μαύρα ποδήματα, κέρωσαν. "<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;">το οικόπεδο με τις τσουκνίδες-από το " Άξιον Εστί", Ανάγνωσμα Τέταρτο</span> </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: white; font-size: x-small;">δδ</span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNQ8mOIdYwCS2yuO3RvBXNFDQO4eRr7y_QQndFvmZyimWFxUbeRhVjX198DMyNE-G7HsaG1PorcoJttxNUwL0aT3BP4mXSeGVe92VlCwQWdEP6Bn_TvXd5ntNA7G6PSF5NGK4QLS_hQAM/s1600/%CE%B4%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNQ8mOIdYwCS2yuO3RvBXNFDQO4eRr7y_QQndFvmZyimWFxUbeRhVjX198DMyNE-G7HsaG1PorcoJttxNUwL0aT3BP4mXSeGVe92VlCwQWdEP6Bn_TvXd5ntNA7G6PSF5NGK4QLS_hQAM/s640/%CE%B4%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BF.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS";">ΜΙΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ
ΑΝΗΛΙΑΓΕΣ μέρες εκείνου του χειμώνα, ένα πρωί Σαββάτου, σωρός αυτοκίνητα<br />
και μοτοσυκλέτες εζώσανε το μικρό συνοικισμό του Λευτέρη,<br />
με τα τρύπια τενεκεδένια παράθυρα και τ' αυλάκια των οχετών στο δρόμο.<br />
Και φωνές άγριες βγάνοντας, εκατεβήκανε άνθρωποι<br />
με χυμένη την όψη στο μολύβι και τα μαλλιά ολόισα ίδιο άχερο.<br />
Προστάζοντας να συναχτούν οι άντρες όλοι στο οικόπεδο με τις τσουκνίδες.<br />
Και ήταν αρματωμένοι από πάνου ως κάτου,<br />
με τις μπούκες χαμηλά στραμμένες κατά το μπουλούκι.<br />
Και μεγάλος φόβος έπιανε τα παιδιά, επειδή τύχαινε, σχεδόν όλα,<br />
να κατέχουνε κάποιο μυστικό στην τσέπη η στην ψυχή τους.<br />
Αλλά τρόπος άλλος δεν ήτανε, και χρέος την ανάγκη κάνοντας,<br />
λάβανε θέση στη γραμμή, και οι άνθρωποι με το μολύβι στην όψη, το άχερο στα
μαλλιά και τα κοντά<br />
μαύρα ποδήματα, ξετυλίξανε γύρω τους το συρματόπλεγμα.<br />
Και κόψανε στα δύο τα σύγνεφα, όσο που το χιονόνερο άρχισε να πέφτει,<br />
και τα σαγόνια με κόπο κρατούσανε τα δόντια στη θέση τους,<br />
μήπως τους φύγουν ή σπάσουνε.<br />
<br />
Τότε, από τ' άλλο μέρος φάνηκε αργά βαδίζοντας να 'ρχεται Αυτός με το Σβησμένο
Πρόσωπο,<br />
που σήκωνε το δάχτυλο κι οι ώρες ανατρίχιαζαν στο μεγάλο ρολόι των αγγέλων.<br />
Και σε όποιον λάχαινε να σταθεί μπροστά, ευθύς οι άλλοι τον αρπάζανε<br />
από τα μαλλιά και τον εσούρνανε χάμου πατώντας τον.<br />
Ώσπου έφτασε κάποτε η στιγμή να σταθεί και μπροστά στο Λευτέρη.<br />
Αλλά κείνος δε σάλεψε. Σήκωσε μόνο αργά τα μάτια του και τα πήγε μεμιάς τόσο
μακριά - μακριά<br />
μέσα στο μέλλον του - που ο άλλος ένιωσε το σκούντημα κι έγειρε πίσω με κίντυνο
να πέσει.<br />
Και σκυλιάζοντας, έκανε ν' ανασηκώσει το μαύρο του πανί, ναν του φτύσει
κατάμουτρα.<br />
Μα πάλι ο Λευτέρης δε σάλεψε.<br />
Πάνω σε κείνη τη στιγμή, ο Μεγάλος Ξένος,<br />
αυτός που ακολουθούσε με τα τρία σειρήτια στο γιακά, στηρίζοντας στη μέση τα
χέρια του,<br />
κάγχασε: ορίστε, είπε, ορίστε οι άνθρωποι που θέλουνε, λέει, ν' αλλάξουνε την
πορεία του κόσμου.<br />
Και μη γνωρίζοντας ότι έλεγε την αλήθεια ο δυστυχής, καταπρόσωπο τρεις φορές
του κατάφερε το μαστίγιο.<br />
Αλλά τρίτη φορά ο Λευτέρης δε σάλεψε. Τότε, τυφλός από τη λίγη πέραση πού 'χε η
δύναμη στα χέρια του,<br />
ο άλλος, μη γνωρίζοντας τι πράττει, τράβηξε το περίστροφο και του το βρόντηξε
σύρριζα στο δεξί του αυτί.<br />
<br />
Και πολύ τρομάξανε τα παιδιά, και οι άνθρωποι με το μολύβι στην όψη και το
άχερο στα μαλλιά<br />
και τα κοντά μαύρα ποδήματα, κέρωσαν.<br />
Επειδή πήγανε κι ήρθανε γύρω τα χαμόσπιτα, και σε πολλές μεριές το πισσόχαρτο
έπεσε<br />
και φανήκανε μακριά, πίσω απ' τον ήλιο, οι γυναίκες να κλαίνε γονατιστές,<br />
πάνω σ' ένα έρμο οικόπεδο, γεμάτο τσουκνίδες και μαύρα πηχτά αίματα.<br />
Ενώ σήμαινε δώδεκα ακριβώς το μεγάλο ρολόι των αγγέλων.<o:p></o:p></span></div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-43828765081701068132012-09-11T18:43:00.000+03:002012-09-11T18:44:21.447+03:00ευκαιρίες....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>δεν τις βρίσκεις και κάθε μέρα...</b></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcWlckwZjM-5cSZVRzKwh7g2L15ADaSIBrlxg7QDhYEhFK-XbUXmIt1Ks7xMWPU4ncOfzV2sJq31lE_2PvDb132hkosdhCJC2bW_dZbwfGRDcrl5WLj0BOFBlfh88C0c1P7w_qLvVwG0w/s1600/eth-ski-10-9-121.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcWlckwZjM-5cSZVRzKwh7g2L15ADaSIBrlxg7QDhYEhFK-XbUXmIt1Ks7xMWPU4ncOfzV2sJq31lE_2PvDb132hkosdhCJC2bW_dZbwfGRDcrl5WLj0BOFBlfh88C0c1P7w_qLvVwG0w/s640/eth-ski-10-9-121.jpg" width="640" /></a></div>
<br /></div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-7613771802170499202012-08-31T09:23:00.001+03:002012-09-01T17:08:14.215+03:00"εγώ, όταν θα μεγαλώσω θα γίνω Σεπτέβρης, έλεγε ο Αύγουστος..."<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="font-weight: bold;">βροχή επιστροφής (Κική Δημουλά)</span></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGS6euXMjimMwZWiQOhhdnMnLz_KsqEJZQ2OfuHPFMGzj-SLMOSzDkL7FnE5Q5J6yd6-Ygjq2xu4anYpksymtRZ3XDyFzT3D2sN7ZKEtM92tFWENeik2p7fiKq6gye5nSOyn1B1DqA5hI/s1600-h/lw378.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="486" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGS6euXMjimMwZWiQOhhdnMnLz_KsqEJZQ2OfuHPFMGzj-SLMOSzDkL7FnE5Q5J6yd6-Ygjq2xu4anYpksymtRZ3XDyFzT3D2sN7ZKEtM92tFWENeik2p7fiKq6gye5nSOyn1B1DqA5hI/s640/lw378.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: georgia; font-weight: bold;"></span><span style="color: #660000; font-family: georgia; font-weight: bold;">M.C.Escher:"Puddle"</span></div>
<blockquote>
<blockquote>
<blockquote>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<i>"Είσαι μες την αλμύρα και τ’ αλάτια<br />από τότε που ήμουνα θάλασσα."</i></div>
</blockquote>
</blockquote>
</blockquote>
<blockquote>
<span style="color: black; font-family: trebuchet ms; font-size: 21px; font-weight: bold;"><b></b></span><span style="font-size: small;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Εγώ, όταν θα μεγαλώσω</span></b></span><br />
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="font-size: small;"><b>θα γίνω Σεπτέβρης, έλεγε ο Αύγουστος</b></span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="font-size: small;"><b><br /></b></span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="font-size: small;"><b><span style="color: black;"></span><span style="color: black;">Έβρεξε δω λιγάκι.</span></b></span></div>
</blockquote>
<blockquote style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<div>
<span style="font-size: small;"><b><span style="color: black;">Δοκιμαστικά </span><span style="color: black;">σαν έλεγχος<br />αν λειτουργούν καλά οι πτώσεις.<br />Όπως χτυπάνε κάθε τόσο ξαφνικά οι σειρήνες, </span><span style="color: black;">δοκιμαστικά,</span></b></span></div>
<div>
<span style="font-size: small;"><b>αν λειτουργεί καλά ο τρόμος του πολέμου.</b></span></div>
<div>
<span style="font-size: small;"><b>Ελάχιστη βροχή,<br />ίσα που την πλατάγισε στο στόμα του<br />το χώμα τη σταγόνα<br />-καθώς δοκιμαστής κρασιών-<br />μόλις που πρόλαβε η υγρόεσσα ευωδιά<br />παραπονιάρα να τριφτεί<br />πάνω στα περιβόλια.<br /><br />Δέναν οι παραθεριστές<br />στις σχάρες των αυτοκινήτων την Αθήνα,<br />μαρσάραν τις βαλίτσες τους και φεύγαν.<br />Πεθαίναν απ’ τη ζήλια τους τα σπίτια<br />κοιτώντας τα τροχόσπιτα<br />στην Εθνική Οδό του Σεπτεμβρίου.<br />Απ’ τ’ ανοιχτά παραθυράκια τους,<br />μικρά όσο ένα σάντουιτς ματιάς,<br />κουρτινάκια φτερακίζαν κατά έξω,<br />νάιλον γλάροι εμπριμέ, δεμένοι.<br />Λοξά στημένη<br />νανούριζε τα τέλια της<br />μια κιθάρα ηλιοκαμένη.<br /><br />Ευτυχώς βελτιώθηκε<br />το βιοτικό επίπεδο της βάρκας.<br />Γίνανε βάρκες κατοικίδιες<br />-αστυφιλία των σκαριών.<br />Αστραφτερές, εξωλέμβιες,<br />πάνω στα τρέιλερ κουρνιασμένες,<br />ακολουθούν τ’ αφεντικά τους,<br />σκυλάκια ράτσας<br />χωρίς καθόλου τρίχωμα θαλάσσης.<br />Γαύροι πηδάνε κατά πάνω,<br />μια τελευταία ασημένια περιέργεια.<br /><br />Κάτι θα την πονέσει απόψε τη βραδιά<br />γι’ αυτό το "προς το τέλος".<br />Αν έχει ξαστεριά<br />θα πιει κάποιο παυσίπονο αστέρι.<br /><br />Εγώ θα μείνω ακόμα λίγο.<br />Μήπως και ξαναβρέξει.<br />Να σε ξεπλύνω λίγο.<br />Είσαι μες την αλμύρα και τ’ αλάτια<br />από τότε που ήμουνα θάλασσα.</b></span></div>
</blockquote>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #660000; font-family: georgia; font-weight: bold;">από τη συλλογή "το τελευταίο σώμα μου"</span><br />
<span style="background-color: white; color: #660000; font-family: georgia; font-weight: bold;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="color: #1f0505; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: start;">
<b style="background-color: white;">σχετικοί σύνδεσμοι :</b></div>
<blockquote style="color: #1f0505; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: start;">
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_16/05/2010_400825" style="color: #360b46; text-decoration: none;">Η ποίηση είναι διά βίου διαδηλώτρια. (συνέντευξη της ποιήτριας στην Καθημερινή)</a></b></div>
<blockquote style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<div style="text-align: justify;">
<div class="headline">
</div>
</div>
</blockquote>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
</div>
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b><a href="http://kalodia.blogspot.com/2010/08/blog-post_19.html" style="background-color: white; color: #360b46; text-decoration: none;">"τηλεγράφημα επείγον"</a></b></b><br />
<blockquote style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<div style="text-align: justify;">
<div class="headline">
</div>
</div>
</blockquote>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
</div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: justify;">
<div class="headline">
<b><b><a href="http://kalodia.blogspot.com/2009/07/blog-post.html" style="background-color: white; color: #360b46; text-decoration: none;">"γιαλό γιαλό"</a></b></b></div>
</div>
</blockquote>
</div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-38534193896551279302012-08-24T08:37:00.000+03:002012-08-24T08:37:43.313+03:00προσοχή στο καλσόν !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>διότι πάνω στα ζόρια σχίζεται, ενίοτε...</b></span><br />
<span style="color: white;">α</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgXm5Z1P7orR1fD4poC-F3K-gayjeiR8cZcf6orpR5MRsglx0KYSkMNN3xRiV5Xk9QcCPqFXLQLG6GHRjJcuGmrDbeegBqtbLAxWeP_ghuiI7SwhLRCcf5rV0E4rRjxMfscwm2tCCgvRk/s1600/ski-eth-23-8-12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgXm5Z1P7orR1fD4poC-F3K-gayjeiR8cZcf6orpR5MRsglx0KYSkMNN3xRiV5Xk9QcCPqFXLQLG6GHRjJcuGmrDbeegBqtbLAxWeP_ghuiI7SwhLRCcf5rV0E4rRjxMfscwm2tCCgvRk/s1600/ski-eth-23-8-12.jpg" /></a></div>
<span style="color: white;"><br /></span></div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-43298480641111995162012-08-20T17:52:00.000+03:002012-08-20T21:30:45.600+03:00"Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ,,,"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="font-size: large;">για την ακρίβεια ήταν 19 Αυγούστου του '36</span></b><br />
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="color: white; font-size: xx-small;">φ</span></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqyOJDTBlaXe395fvJeXYbEb5mRyFB4uZECN-zD67ThT7mimy8tJ7gZwRp1th_NgwGHV9mbbgw_x45aoZiurtgAXzfzm0ZVT-ImC3q3CAZdRNK7_Ot3ykJiU5zB70TyibcqbUFbgrUcN8/s1600/federico-garcia-lorca.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqyOJDTBlaXe395fvJeXYbEb5mRyFB4uZECN-zD67ThT7mimy8tJ7gZwRp1th_NgwGHV9mbbgw_x45aoZiurtgAXzfzm0ZVT-ImC3q3CAZdRNK7_Ot3ykJiU5zB70TyibcqbUFbgrUcN8/s400/federico-garcia-lorca.jpg" width="400" /></a></div>
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="color: white; font-size: xx-small;"><br /></span></b>
<br />
<div style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><b></b></span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><b><span style="color: #660000;"><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF_%CE%93%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%AF%CE%B1_%CE%9B%CF%8C%CF%81%CE%BA%CE%B1" style="color: #660000;">Federico Garcia Lorca</a> (1898-1936). Μια σύντομη ζωή, ένα μεγάλο έργο</span></b></span></div>
<br />
<span style="font-size: small;"><b>Όταν οι φασίστες σκότωσαν τον ποιητή στον δρόμο για τη Γρανάδα.</b></span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: justify;">
<b>"Είμαι ποιητής και κανείς δεν πυροβολεί τους ποιητές"</b><span style="font-size: small;"><b>, είχε πει ανάμεσα στα άλλα, αλλά προφανώς λάθεψε. Ισπανικός εμφύλιος ήταν αυτός. Κάτι περισσότερο από πόλεμος, ίσως και κάτι περισσότερο από εμφύλιος.</b></span><br />
<span style="font-size: small;"><b><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"></span></b></span><br />
<span style="font-size: small;"><b> Όχι πως οι ποιητές είναι γενικά ασφαλείς. Κάθε άλλο μάλιστα. </b></span><br />
<span style="font-size: small;"><b>Ολόκληρη Ισπανία τόσα χρόνια μετά αρνείται να πιστέψει πως ο σημαντικότερος της ποιητής-και όχι μόνο- μπορεί να ήταν και ομοφυλόφιλος.</b></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><b> Λεπτομέρειες μάλλον για μια σύντομη ζωή με τόσο μεγάλο έργο. </b></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><b>Δεν είναι όμως λεπτομέρειες για μια χώρα. Γράφει ο <a href="http://www.mikri-arktos.gr/ekdoseis/book001/subsection002.php">Ιαν Γκίμπσον</a> στην βιογραφία του ποιητή :</b></span><br />
<blockquote>
<i><b>"Η Ισπανία δεν μπορούσε να αποδεχτεί πως ο μεγαλύτερος Ισπανός ποιητής όλων των εποχών ήταν ομοφυλόφιλος. Η ομοφοβία υπήρχε και στα δύο στρατόπεδα του εμφυλίου και ύστερα από αυτόν. Ήταν ένα εθνικό πρόβλημα. Τώρα που η Ισπανία επιτρέπει το γάμο ομοφυλοφίλων, αυτό το ταμπού πρέπει να σπάσει"</b></i></blockquote>
<span style="font-size: small;"><b>Το έργο και ο θάνατος του Λόρκα έχουν, δικαιωματικά, ξεχωριστή θέση στα ελληνικά γράμματα και τις τέχνες. Θα ξεχωρίσω δύο ποιήματα. Εγγονόπουλος και Καββαδίας. Το δεύτερο, σε μελοποιημένη μορφή, είναι αφιερωμένο από εμένα σε "εκείνους" της Ιπποδρομίου. Μαζί το τραγουδήσαμε βράδια και βράδια και "εκείνος" μάθαινε κιθάρα μ' αυτό και το <a href="http://www.youtube.com/watch?v=J54J42cxGIw&feature=related">"Μαχαίρι" </a>πάνω στ' αυτάκια μας.</b></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><b><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μιλάω φυσικά για το<a href="http://www.blogger.com/goog_1751912945"> "</a></span></b></span><a href="http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=9753"><b style="color: black;">Federico Garcia Lorca" του Ν.Καββαδία, μελοποιημένο από τον Θ. Μικρούτσικο, που ανακατεύει το θάνατο του Λόρκα : </b></a><br />
<blockquote>
<b><span style="font-size: small;">" </span>κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά" </b></blockquote>
<div>
<b><a href="http://www.distomo.gr/history/sfagi.htm">με τη σφαγή του Διστόμου : "Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι" </a>και </b><b>την <a href="http://www.blogger.com/goog_183021448" style="color: black;">εκτέλεση </a></b><a href="http://erodotos.wordpress.com/2010/04/29/kaisarianh-1944/"><b>των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του '44 : "στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό".</b></a></div>
<br />
<b>Ο Καββαδίας, για μια ακόμα φορά, πλάθει εικόνες. </b><br />
<b>Εδώ νομίζω πως πρόκειται για ένα σχόλιό του για το φασισμό, που είχε την τύχη να ντυθεί με μια θαυμάσια μουσική, και να τραγουδηθεί από ένα σπάνιο ερμηνευτή.</b><br />
<br />
<b>Ας τα πουν όλα οι ποιητές λοιπόν:</b><br />
<br />
<b style="color: #660000;">Nέα περί του θανάτου του Iσπανού ποιητού Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στις 19 Aυγούστου του 1936 μέσα στο χαντάκι του Kαμίνο Nτε Λα Φουέντε </b><b><br /></b></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<blockquote>
<span style="font-size: small;"><b>η τέχνη κι’ η ποίηση δεν μας <span style="background-color: white;"></span>βοηθούν να ζήσουμε:<br />η τέχνη και η ποίησις μας βοηθούνε<br />να πεθάνουμε</b></span></blockquote>
</div>
<blockquote>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="font-size: small;"><b>περιφρόνησις απόλυτη<br />αρμόζει<br />σ’ όλους αυτούς τους θόρυβους<br />τις έρευνες<br />τα σχόλια επί σχολίων<br />που κάθε τόσο ξεφουρνίζουν<br />αργόσχολοι και ματαιόδοξοι γραφιάδες<br />γύρω από τις μυστηριώδικες κι’ αισχρές συνθήκες<br />της εκτελέσεως του κακορρίζικου του Λόρκα<br />υπό των φασιστών</b></span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="font-size: small;"><b>μα επί τέλους! πια ο καθείς γνωρίζει<br />πως<br />από καιρό τώρα<br />― και προ παντός στα χρόνια τα δικά μας τα σακάτικα ―<br />είθισται<br />να δολοφονούν<br />τους ποιητάς</b></span></div>
</blockquote>
<div style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: right;">
<span style="font-size: small;"><b>Νίκος Εγγονόπουλος</b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<div style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="font-size: small;"><b>Επέτειος του θανάτου του ποιητή και ζωγράφου (31/10/1985)</b></span></div>
<div style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="font-size: small;"><b>ακολουθεί το μελοποιημένο "Federico Garcia Lorca" στην κλασσική του μορφή. Γιάννης Κούτρας δηλαδή...</b></span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
</div>
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><b style="background-color: white;">Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό<br />και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι<br />Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ<br />τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι<br /><br />Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά<br />και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου<br />στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά<br />κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του<br /><br />Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά<br />και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι<br />τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά<br />τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει<br /><br />Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές<br />και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια<br />τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές<br />τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια<br /><br />Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;<br />φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό<br />στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω<br />κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.<br /><br />Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι<br />κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά<br />σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι<br />μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά<br /><br />Βάρκα του βάλτου ανάστροφη<br />φτενή δίχως καρένα<br />σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά<br />σμάρι κοράκια να πετάν στην ερήμην αρένα<br />και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="100" src="http://www.youtube.com/embed/Ke1GxUDUSrM?rel=0" width="220"></iframe></span><br />
<div style="color: black; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="font-size: small;"><b><br /></b></span></div>
<div style="color: black; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: left;">
<span style="font-size: small;"><b>σύνδεσμοι της ανάρτησης:</b></span></div>
<ul style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: justify;">
<li><span style="font-size: small;"><b><a href="http://www.mikri-arktos.gr/ekdoseis/book001/subsection002.php">Ιαν Γκίμπσον</a> </b></span></li>
<li><a href="http://kalodia.blogspot.com/2009/07/1947_16.html" style="color: black;"><b>Federico Garcia Lorka του Καββαδία.</b></a><span style="font-size: small;"><b>(από τη συλλογή "Πούσι" του 1947)</b></span></li>
<li><span style="font-size: small;"><b><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><a href="http://www.distomo.gr/history/sfagi.htm">η σφαγή του Διστόμου </a></span></b></span></li>
<li><a href="http://erodotos.wordpress.com/2010/04/29/kaisarianh-1944/"><span style="font-size: small;"><b> η εκτέλεση των 200 στην Καισαριανή. (από το Erodotos Weblog)</b></span></a></li>
<li><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF_%CE%93%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%AF%CE%B1_%CE%9B%CF%8C%CF%81%CE%BA%CE%B1"><span style="font-size: small;"><b>F.G. Lorca (Βικιπαίδεια)</b></span></a></li>
</ul>
</div>
</div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-10779481915601244842012-07-21T19:50:00.001+03:002012-07-21T19:50:18.846+03:00ο Εμπειρίκος για τον "άνθρωπο που εις την Πρέβεζα εχάθη"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b><span style="background-color: white; line-height: 20px; text-indent: 54px;">όταν οι ευκάλυπτοι </span><span style="background-color: white; line-height: 16px; text-align: left;">θροϊζουν</span><span style="line-height: 20px; text-indent: 54px;"> στις αλλέες</span></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;"><b><span style="line-height: 20px; text-indent: 54px;">μ</span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf3Ye4og8emeqnabVq5qVi0j3vDZiTKKsL5E8O7Isx0d5ir6MzhKxkAU0cYYxzsFoAS463IBuMD4Z8Ed3HhRLAtpTSs63e3Yoec1QLqvp6yV0NppWxh9iNvzKtPvTJkETkYtx0wmkTSsY/s1600/embiricos1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf3Ye4og8emeqnabVq5qVi0j3vDZiTKKsL5E8O7Isx0d5ir6MzhKxkAU0cYYxzsFoAS463IBuMD4Z8Ed3HhRLAtpTSs63e3Yoec1QLqvp6yV0NppWxh9iNvzKtPvTJkETkYtx0wmkTSsY/s1600/embiricos1.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: 17px; line-height: 20px; text-indent: 54px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; text-indent: 54px;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="line-height: 20px;">Σαν σήμερα, 21 Ιουλίου του 1928 ο Κώστας Καρυωτάκης αυτοκτονεί στην παραλία του Αγίου Σπυρίδωνα στην Πρέβεζα. Όπως κάθε έτοιμος από καιρό αυτόχειρας, που σέβεται τους γύρω του, αφήνει σημείωμα, όπου γράφει στο υστερόγραφο :</span></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="background-color: white; color: #272727; line-height: 21px;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">"..Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης. Ολη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ηπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου"</span></span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ο Ανδρέας Εμπειρίκος το 1964 δημοσιοποιεί το "<span style="background-color: white;"><span style="background-color: white; line-height: 20px; text-indent: 54px;">όταν οι ευκάλυπτοι </span><span style="background-color: white; line-height: 16px; text-align: left;">θροϊζουν</span><span style="line-height: 20px; text-indent: 54px;"> στις αλλέες", αφιερωμένο στον αυτόχειρα ποιητή. ( το πτώμα του βρέθηκε κάτω από ένα ευκάλυπτο)</span></span></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="background-color: white;"><span style="line-height: 20px; text-indent: 54px;"><br /></span></span></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">" Ό<span style="background-color: white; color: #272727; line-height: 21px; text-align: justify;">σοι καμιά φορά από την Πρέβεζα περνάτε και στην υγρή κουφόβρασι στα καφενεία κάθεσθε να πιήτε έναν καφέ, ή ένα γλυκό του κουταλιού να φάτε, βαπόρι περιμένοντας ή κάποιο λεωφορείο, ακούοντας βοήν φωνών και συζητήσεων, ήχους ζαριών και επικλήσεις αυτών που σκύβουν επάνω από τα τάβλια, την μοίρα μάταια προσπαθώντας με τέχνη να παραμερίσουν, τα πούλια ζωηρά χτυπώντας, φιλώντας στις χούφτες των τα ζάρια, κουνώντας τα με δύναμιν και τέλος φωνάζοντας, καθώς τα ρίχνουν με ζέσιν ελπιζόντων: ”Ντόρτια!... Δυάρες!...Εξάρες!...” όσοι, λέγω, σ’αυτά τα καφενεία κάθεσθε, στη ζέστη του καλοκαιριού, την ώρα που φέρνετε στα χείλη σας το δροσερό ποτήρι, ή , μέσα στο ψύχος του χειμώνος τον αχνιστόν καφέ, προσμένοντας κάποιαν υπουργικήν απόφασιν, μετάθεσιν, ή κάποιο κέλευσμα ανεξιχνίαστον της Μοίρας, όσοι στα καφενεία της Πρεβέζης κάθεσθε, προσμένοντας τις οίδε τι- μην τον ξεχνάτε.</span></span></div>
<div style="color: #272727; line-height: 21px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Σε όλους τους τέτοιους καφενέδες- Πρεβέζης, Αθηνών, Πατρών- πάντα η ψυχή του θα πλανάται, όπως και εις τα στυγνά γραφεία τόσων νομαρχιών και υπουργείων, όπου ο ποιητής σε όλον του τον βίον, τις μέρες του εν μέσω τρομεράς ανίας μετρούσε σαν κομπολόι βαρετό, αυτός που έσφυζε εν τούτοις – ω, ειρωνία- απο θεσπέσια οράματα, για πράγματα που ο κόσμος ο πολύς, ο κόσμος ο κοντόφθαλμος ή και ο χυδαίος, χίμαιρες ή ουτοπίες τα ονομάζει. Διότι αναμφιβόλως, ο ποιητής αυτός επάλλετο από τοιάυτα οράματα και αν έλεγε ο ίδιος ότι ιδανικά δεν είχε- είχε, μα απο σεμνότητα ή απαλότητα ψυχής ή φόβον , ντρεπόταν να τα περιγράψη, ντρεπόταν να τα πη, ή να τα ονομάση, αφού ήσαν όλα εδεμικά και πίστευε ότι ποτέ δεν θα μπορούσε, παρά μονάχα στα οράματά του τα απόκρυφα να τα εκφράση, να τα φθάση, ωσάν να ήτο κατηραμένος, κολασμένος ο νέος αυτός, ο τόσον (έξω από την πράξιν την στερνήν και ίσως μέσα σε αυτήν) ο τόσον πολύ εν τη ουσία ευλογημένος.</span></div>
<div style="color: #272727; line-height: 21px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ω , ναι, πάντα σε τέτοια μέρη- Κρανίου τόπος, Γολγοθάς ή χώρες της Στυγός - πάντα η ψυχή του θα πλανάται. Και θα πλανάται πάντα σαν του αδικοσκοτωμένου την ψυχή, που την δικαιώσι ζητεί, σε όλα αυτά τα μέρη, καθώς και στα γραφεία εκείνα, όπου ο ποιητής αυτός, πίσω απο σωρούς εγγράφων του δημοσίου (βουνά υψηλά του χαρτοβασιλείου) και εμπρός στην ειδεχθή του κόσμου υποκρισίαν, νυχθημερόν ο ποιητής διαβιών, παρά την σκωπτικήν που κάποτε τον έπιανε μανίαν, με οίστρον σεραφεικόν και εξαίσιον τους ουρανούς της απολύτου αθωότητος ωραματίζετο.</span></div>
<div style="color: #272727; line-height: 21px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Και ίσως να έβλεπε εκ νέου ο ποιητής τα όνειρα των παιδικών του χρόνων, εις μίαν υπέρτατην προσδοκία νοσταλγών την άλλην εκέινην Εδέμ, την της ενδομητρίου ζωής, που εγνώρισε εις την κοιλίαν της μητρός του, πριν γεννηθή, πριν να κοπή ο ομφάλιος λώρος, επιθυμών, ίσως, να βρή εκ νέου τας ηδονάς των μη ορατών πλασμάτων, των αγεννήτων την ευδαιμονίαν επιζητών, την ύπαρξη εν τη ανυπαρξία, που την oνόμαζε ο ποιητής «μηδέν» (ίσως, εννοών την ένωσή του με το Παν, ίσως ποθών μίαν αρραγή υπερατομικήν αθανασίαν) επιδιώκων την επιστροφήν του εις την καθολικήν, την αδιαφοροποίητον ύπαρξιν εκ της οποίας προήλθε, αναζητών τον όλβον των μακάρων στην χλωρασιά της μάνας γης, ένθα πάσα οδύνη απέδρα.</span></div>
<div style="color: #272727; line-height: 21px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μη πήτε λοιπόν ποτέ, ότι ο ποιητής αυτός δεν είχε ιδανικά, και την ύστατην πράξιν του δειλία μη την πήτε, μα πάντοτε να ενθυμήσθε, ιδίως όταν οι ευκάλυπτοι θροϊζουν στις αλλέες και βλέπετε κάποιον κατάκοπον εις την σκιάν των να κοιμάται, πάντα να ενθυμήσθε ότι αυτό που λέγετε Ειμαρμένη από δρόμους πολλούς μας έρχεται και προς σημεία απροσδόκητα συχνά πηγαίνει. Και να ενθυμήσθε πάντα τις πιστολιές εκείνες (τον Μαγιακόβσκη να ενθυμείσθε, τον Τρακλ, Εσσένιν και Κρέβελ), τις πιστολιές εκείνες που τις καρδιές τρυπούν και τις φωνές σωπαίνουν, πάντα να τις ενθυμήσθε, ό,τι και αν λεν, ό,τι και αν γράφουν οι εφημερίδες που τόσα και τόσα λεν - ως παραδείγματος χάριν : «Υπό συνθήκας αυτόχρημα δραματικάς, ο Κ.Κ δημόσιος υπάλληλος εξ Αθηνών, μετατεθείς εις Πρέβεζαν εσχάτως, έθεσε τέρμα εις την ζωήν του...Στο Λύκειον των Ελληνίδων εδόθη χτες μέγας χορός, αι νεάνιδες του Λυκείου, φέρουσαι εθνικάς ενδυμασίας, εξετέλεσαν Ελληνικούς χορούς, το φόρεμα της κυρίας Μ...από οργκαντί με ντεκολτέ πολύ μεγάλο ήτο απεριγράπτου ωραιότητος...Ο πρόεδρος της Κυβερνήσεως εδέχθη χθες τον πρεσβευτήν της Ιαπωνίας... Οι φορτοεκφορτωταί της Ερμουπόλεως απήργησαν... Ευρέθη νέον φάρμακον κατά της σπειροχαίτης... Εις οίκον κακόφημον του Πειραιώς, ο εκδορεύς Ιωάννης Ν... κατέσφαξε την ιερόδουλον Αναστασίαν Χ... μητέρα τριών τέκνων”.</span></div>
<div style="color: #272727; line-height: 21px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μη πήτε, λοιπόν, ποτέ, ότι ο νέος αυτός δεν είχε ιδανικά, διότι έσκυψε πολύ στο χείλος των αβύσσων (όπως αυτοί που κυνηγούν στα αλπικά βουνά, στην άκρη-άκρη των κρημνών τα εντελβάις), ακούων με φρίκην από υψηλά τους στόνους και τας οιμώγας της Οικουμένης, ενώ, μες την ψυχή του αντηχούσαν ίσως νεροσυρμαί κρυστάλινοι και ήχοι θεσπέσιοι των παραδείσων. Λόγια μη πήτε που να ισοδυναμούν με ψόγον ή με καταδίκην, δια τον νέον αυτόν που εις την Πρέβεζαν εχάθη, διότι η Πρέβεζα, όπου κι αν βρίσκεσθε, πάντα κοντά σας θάναι.</span></div>
<div style="color: #272727; line-height: 21px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Και πάντα θα σας φοβερίζη, με καταχνιές, κουφόβρασι, με σπίτια που καταρρέουν, με τοίχους λεπρούς, με σκύλους ισχνούς και ψωραλέους, με ανθρώπους και κώνωπας ανωφελείς, με ελονοσίαν, με φυματίωσιν, με αιμοπτύσεις και με φρικτήν αβάσταχτην ανίαν, με κάτι σαν πτώσιν λαιμητόμου σε νεκρικήν σιγήν, με κάτι σαν να εκσπερματίζης δίχως να έχεις οργασμόν, με κάτι σαν περμαγκανάτ ή στύψη στον αέρα, με κάτι σαν άγονες γραμμές και αναμονές, με φράσεις ως οι ακόλουθες : “Ο κύριος Νομάρχης έρχεται...δεν έρχεται...ο κύριος Νομάρχης με το λαντώ του καταφθάνει!...” και με βαθεία , βαριά μελαγχολία, καρδιοσπαράχτρα θλίψι, που φθάνει ως τους ουρανούς, πενθίμου καπνού τολύπη, πότε αργά, πότε γοργά, σαν σιγανού ή γρήγορου θανάτου λύπη, την ώρα που της καρδιάς, εν ακαρεί, ή με ανεπαισθήτως φθίνοντα βραδύ ρυθμό, σβήνουν για πάντα οι κτύποι.</span></div>
<div style="color: #272727; line-height: 21px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μην πείτε λοιπόν ποτέ λόγο κακόν δια τον νέον αυτόν που εις την Πρέβεζαν εχάθη.Ήτο σπουδαίος ποιητής, που από τρίχα μόλις θα έψαλλε τους οργασμούς της γης και όλους τους έρωτας των άστρων, αν Μοίρα σκληρή δεν έστεφε το μέτωπόν του με βαθυπράσινον κισσόν που εκόπη από τάφους, μα που και έτσι ακόμη είναι κισσός, φυτό σπαρμένο απ’τους θεούς, όπως και η δάφνη.</span></div>
<div style="color: #272727; line-height: 21px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μην τον ξεχνάτε λοιπόν, τον νέον αυτόν, το κάθετον τούτον λάβαρον της θλίψεως και του θανάτου. Τον νέον αυτόν που εις τας ακτάς του Αμβρακικού απέπτη, τον άσπρον άγγελον με τα κατάμαυρα πτερά μην τον ξεχνάτε, και, ακόμη, να τον αγαπάτε. Ήτο μεγάλος ποιητής ο νέος αυτός και ευγενής. Το λέγω και θα το ξαναπώ πολλάκις- είναι μεγάλος ποιητής ο Κώστας Καρυωτάκης."</span></div>
</div>καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-14810420806958660452012-07-12T09:08:00.000+03:002012-07-12T09:09:56.902+03:00Μιλώντας για (με) τη Χρυσή Αυγή: μερικές πρώτες σκέψεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="subArticle" style="font-size: 18px; text-align: -webkit-auto;">
<div style="padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>κείμενο της Ντίνας Τζουβάλα από το RedNoteBook</b></span></div>
<div style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: #660000;"><br /></span></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFPZGqLDULeh6S-GLEhAvHQqb0lk8UiwrLiGFnlP20WlZkuVDg3Uh74bjoiXzlMnlxUY2xnDykCl8oMmllYU8de8g6O17C2j4vpCOmCCtbc6nFtJkpvoaHGKXMCcWtWemc4D7q5w3y-iI/s1600/alithinos_fasismos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFPZGqLDULeh6S-GLEhAvHQqb0lk8UiwrLiGFnlP20WlZkuVDg3Uh74bjoiXzlMnlxUY2xnDykCl8oMmllYU8de8g6O17C2j4vpCOmCCtbc6nFtJkpvoaHGKXMCcWtWemc4D7q5w3y-iI/s400/alithinos_fasismos.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ας ξεκινήσουμε με μερικά μάλλον κοινώς αποδεκτά δεδομένα. Η ως τώρα ακολουθούμενες τακτικές για την αντιμετώπιση της ΧΑ αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές, καθώς στις εκλογές της 17ης Ιούνη η Χρυσή Αυγή διατήρησε το σημαντικό 7% που είχε κατακτήσει ενάμιση μήνα νωρίτερα. Η αρχική σιωπή (πριν τις 6 Μάη), η υπόμνηση της φιλοναζιστικής ιδεολογίας της ΧΑ, το κατοχικό παρελθόν της Ελλάδας και τα εν γένει εγκλήματα του ναζισμού, η επίκληση της ξεκάθαρα εγκληματικής δράσης της οργάνωσης δεν απέδοσαν τα αναμενόμενα (;) αποτελέσματα. Η ΧΑ όχι μόνο διατήρησε τα ποσοστά της, αλλά παρουσιάζει και τέτοια πληθυσμιακή κατανομή που βεβαιώνει πως η ίδια δεν αποτελεί συγκυριακό φαινόμενο<span style="color: #666666; font-size: 14px;">.</span></span></div>
<div class="article" style="text-align: -webkit-auto;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif;"><br /></span></div>
<strong style="font-size: 16px;"></strong><br />
<div style="text-align: justify;">
<strong style="font-size: 16px;"><strong style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον...</span></strong></strong></div>
<strong style="font-size: 16px;">
</strong><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Αναζητώντας τι πρέπει να κάνουμε από ΄δω και μπρος, θα πρέπει να διερωτηθούμε γιατί αυτό που κάναμε ως τώρα είναι αναποτελεσματικό. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η εκστρατεία κατά της ΧΑ ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις είχε έντονα στοιχεία ηθικού πανικού και δεν εστίασε επαρκώς στους λόγους ανόδου της οργάνωσης. Η υπόμνηση, για παράδειγμα, της ναζιστικής θηριωδίας κατά τη διάρκεια της Κατοχής πατούσε εν πολλοίς στο σχήμα της καθολικής αντίστασης των Ελλήνων απέναντι στον ναζισμό και στην απόλυτα περιθωριακή ύπαρξη του δωσιλογισμού. Όμως, παρόλο που το ΕΑΜ πήρε όντως πρωτόγνωρες διαστάσεις, δεν πολέμησαν όλοι οι παππούδες μας το ναζισμό, όπως έλεγε μια από τις εικόνες που κυκλοφορούσαν ευρέως στο διαδίκτυο. Αντίθετα, ο δωσιλογισμός υπήρξε κοινωνικό φαινόμενο με βαθιές πολιτικές ρίζες. Ο απόηχός του επιβίωσε μέσα από τον Εμφύλιο, τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 και τη Χούντα, για να φτάσει -μεταλλαγμένος προφανώς- μέχρι τις μέρες μας. Το γεγονός, για παράδειγμα, πως ο εκλεγμένος αντιπρόσωπος της ΧΑ στην Εύβοια κατάγεται απ την Αμάρυνθο, έδρα των Ταγμάτων Ασφαλείας, δεν είναι εντελώς τυχαίο. Σ΄ αυτή τη μερίδα του πληθυσμού, το έπος της Αντίστασης είναι το περιτύλιγμα της «κόκκινης τρομοκρατίας», και συνεπώς καμία θετική συγκίνηση δεν προκαλεί.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Από την άλλη, η επίκληση γενικά των εγκλημάτων του ναζισμού μπορεί να μας μπλέξει σε μια στατιστικού τύπου πτωματολογία για το αν σκότωσαν πιο πολλούς ο Χίτλερ ή ο Στάλιν, πτωματολογία την οποία πρώτοι εφηύραν οι φιλελεύθεροι. Όσο αυτονόητη κι αν φαντάζει στα μάτια μας η απάντηση σε μια τέτοιου είδους συζήτηση, το επιχείρημά μας δεν δομείται για όσους αντιλαμβάνονται αυτό το αυτονόητο.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Τέλος, η βίαιη δράση και η στρατιωτικοποιημένη δομή της ΧΑ ήταν πόλος έλξης παρά απώθησης για όσους την ψήφισαν. Η αντιφατική σχέση έλξης/αποστροφής τμημάτων της μικροαστικής τάξης για τη βία ικανοποιείται πλήρως από την επιλογή «θα τους ψηφίσω για να δέρνουν», έστω και αν την ίδια στιγμή, η βία του Δεκέμβρη του 2008 έχει κωδικοποιηθεί ως τραύμα στο σώμα αυτών των στρωμάτων.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<strong style="font-size: 16px;"></strong><br />
<div style="text-align: justify;">
<strong style="font-size: 16px;"><strong style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Το τόξο και τα βέλη</span></strong></strong></div>
<strong style="font-size: 16px;">
</strong><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Αν κάτι μας άφησε η συζήτηση για το νόμο περί ιθαγένειας είναι η περιβόητη φράση περί «συνταγματικού τόξου»[1] που θα απομόνωνε τις δυνάμεις εκτός αυτού. Μπορεί μια τέτοιου είδους προσέγγιση να μας βοηθήσει στην μάχη ενάντια στον ναζισμό; Η απάντησή που δίνεται εδώ είναι αρνητική. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ούτε μπορούν ούτε θέλουν να επικουρήσουν έναν τέτοιο αγώνα - και το έχουν δείξει με κάθε τρόπο: η ανοχή της αστυνομίας σε φαινόμενα φασιστικής βίας είναι τόσο εκτεταμένη που δύσκολα ανάγεται μόνο σε φαινόμενα αυτονόμησης, ο πολιτικός λόγος της ΝΔ προεκλογικά είχε σαφείς ακροδεξιές αναφορές, ενώ σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ, όταν ένα τμήμα του δεν φλερτάρει ανοιχτά με το φασισμό (Πάγκαλος, Λοβέρδος), ενορχηστρώνει μαζί με τη ΔΗΜΑΡ τον αγώνα κατά των «άκρων». Παράλληλα, οποιαδήποτε τέτοια «συμμαχία», ακόμα και αν ήταν επιθυμητή, θα επιβεβαίωνε το ψευδεπίγραφο σλόγκαν «μόνοι εναντίον όλων» που διακινούν σε όλους τους τόνους οι νεοναζί. Μια τέτοια ταύτιση με τα καθεστωτικά κόμματα δεν έχει τίποτα να προσφέρει στην Αριστερά. Αντίθετα, ανοίγει την πόρτα στην ανάδειξη της ΧΑ ως μόνης αντικαθεστωτικής δύναμης.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ανάγονται τα παραπάνω σε μια τριτοδιεθνιστικής κοπής γραμμή «σοσιαλφασισμού»; Η απάντηση είναι και πάλι αρνητική. Κατ΄ αρχάς μια τέτοια αναλογία παραβλέπει σημαντικές διαφορές, και ως προς τον πολιτικό χαρακτήρα των πιθανών συμμάχων (το να παρομοιάζει κανείς το ΠΑΣΟΚ με τη γερμανικη σοσιαλδημοκρατία του Μεσοπολέμου είναι τουλάχιστον ατυχές), όσο και ως προς τον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων (σε γενικές γραμμές, η δύναμη των σοσιαλδημοκρατών και η γείωσή τους στην εργατική τάξη στην Δ. Ευρώπη ήταν πολλαπλάσια αυτής των κομμουνιστών) [2]. Επιπλέον, η παραπάνω πρόταση δεν εξισώνει τις πολιτικές δυνάμεις όλου του αστικού φάσματος ως προς την επικινδυνότητά τους. Διαθέτοντας την ιστορική εμπειρία του ναζισμού, γνωρίζουμε ότι αυτός δεν είναι μια οποιαδήποτε αστική διαχείριση. Παρόλα αυτά, στην παρούσα διάταξη δυνάμεων, μια συμμαχία με τις φθαρμένες πολιτικές δυνάμεις το μόνο που εξασφαλίζει είναι η απαξίωση της Αριστεράς, η οποία όντως μπορεί να ανοίξει το δρόμο για αυταρχικές λογικές διαχείρισης του καπιταλισμού.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Σημαίνει αυτό πως δεν μας αφορά το να μην βγάλει η ΧΑ αντιπρόεδρο στη Βουλή ή το να σταματήσει η προκλητική ανοχή της ΕΛΑΣ απέναντι στα εγκλήματα της οργάνωσης; Φυσικά και όχι. Τόσο γενικώς, όσο και με δεδομένη την ειδική συνθήκη ο ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση, ο θεσμικός αγώνας είναι εφικτός, και προβάλλει μάλιστα αξιώσεις αποτελεσματικότητας χάρη στην έκταση της πιθανής μας παρέμβασης. Τέτοιες πρωτοβουλίες είναι καλοδεχούμενες, στο βαθμό αφενός που ηγεμονεύονται από την Αριστερά (και όχι από μια γενικόλογη επίκληση του κράτους που «πρέπει να κανει τη δουλειά του»), και στο βαθμό, αφετέρου, που δεν μας εγκλωβίζουν σε ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς με όσους δεν έχουμε τίποτα κοινό. Αυτό που έχει μια σημασία είναι πως, το να αφήνει κανείς στο κράτος την πάταξη του παρακράτους έχει υπαρκτά, αλλά κοντά ποδάρια.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<strong style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif; font-size: 16px;"></strong><br />
<div style="text-align: justify;">
<strong style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif; font-size: 16px;"><strong style="background-color: white;"><span style="color: #660000;">Καλωσήλθατε στην έρημο του Πολιτικού</span></strong></strong></div>
<strong style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif; font-size: 16px;">
</strong><span style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"> </span><span style="background-color: white;"> </span></div>
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μετεκλογικά, η ΧΑ φαίνεται πως ακολουθεί μια επί της ουσίας διαφορετική τακτική από αυτήν που ακολουθούσε μέχρι πρότινος. Οι ρατσιστικές επιθέσεις δεν έχουν σταματήσει, όμως οι αυτουργοί τους στρέφονται παράλληλα σε δράσεις ελληνοπρεπούς κοινωνικής (φυλετικής δηλαδή) αλληλεγγύης, μοιράζοντας τρόφιμα και αίμα μόνο σε Έλληνες. Παραδόξως, θεωρώ την εξέλιξη αυτή μάλλον ευχάριστη. Ομολογουμένως, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τη σύνδεση της ΧΑ με λαϊκές μάζες. Αυτό όμως έχει μια απαραίτητη προυπόθεση: η Αριστερά να μην κάνει σωστά όσα της αναλογούν.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Αυτή η μάχη θα δοθεί υπό έναν ορισμένο συσχετισμό δυνάμεων. Εάν απομονώσουμε το συσχετισμό αριστεράς-ναζισμού, ομολογουμένως ξεκινάμε από συντριπτικά καλύτερη βάση. Έχω συναίσθηση οτι απλοποιώ σε σημαντικό βαθμό (είναι απαραίτητο, δηλαδή, να λάβουμε υπόψη τον συνολικό συσχετισμό για να έχουμε πλήρη εικόνα). Είναι ωστόσο μέγιστο λάθος να αντιμετωπίσουμε την ΧΑ ωσάν τα ποσοστά μας να ήταν αντίστροφα κατανεμημένα: αυτή θα ήταν η η πιο βέβαιη οδός να αντιστραφούν.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Οπότε; Στην τελευταία Λεύγα παρατίθεται ένα εξαιρετικά βοηθητικό κείμενο του Γκαίμπελς, με τον οποίο ο μεγάλος προπαγανδιστής απευθύνεται στον «φίλο» του, μέλος του γερμανικού ΚΚ: «Βεβαίως συμφωνούμε πως οι γερμανοί εργάτες είναι εξαθλιωμένοι και πρέπει να κάνουν κάτι άμεσα για να ζήσουν καλύτερα», του λέει χοντρικά. «Μέχρι εδώ συμφωνούμε», τελειώνει το απόσπασμα. Υποθέτω ότι στη συνέχεια παρατίθενται οι λόγοι για τους οποίους, αυτό που λένε οι ναζί είναι πιο αποτελεσματικό για να επιτευχθεί αυτός ο λογικότατος και κοινός στόχος. Η ηγεμονία έχει δομηθεί, και μάλιστα με συντριπτικούς όρους.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ας πάμε τώρα λίγο στο σήμερα. Η ΧΑ μοιράζει ελληνικό αίμα, αλλά δεν λέει τίποτα για τις δεκάδες χιλιάδες νοσοκομειακές κλίνες που καταργούνται. Μιλάει για ελληνοπρεπή παντοπωλεία, αλλά δεν μας απαντά στο πώς θα αυξηθούν πάλι οι μισθοί. Αντιλαμβάνομαι απολύτως γιατί το πρώτο σκέλος είναι πιο σοκαριστικό, αλλά θεωρώ πως το δεύτερο είναι που αποτελεί το αδύναμο σημείο τους. Ας τους ρωτήσουμε μειλίχια γι αυτό. Η αδυναμία τους να δώσουν πειστική απάντηση, θα είναι πιο πειστική από όλες τις επικλήσεις του Αουσβιτς μαζεμένες. Με διαφορετική διατύπωση, το αν η ΝΔ και η ΧΑ είναι «αδελφά κόμματα» δεν πρέπει να χρησιμοποιείται πρωτίστως σαν επιχείρημα ενάντια στην ΝΔ, αλλά ενάντια στην ΧΑ.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ισχυρίζονται εν πολλοίς πως αν η ψήφος στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό διαρθρώνεται πια περισσότερο με κοινωνικούς παρά με ιδεολογικούς όρους, έχουμε καθήκον να διαρρήξουμε ακριβώς αυτή τη σχέση ανάμεσα στην ΧΑ και τους ψηφοφόρους/υποστηρικτές της. Στο βαθμό που το «αντι-μνημονιακό» μπλοκ στη φάση αυτή σαφώς ηγεμονεύεται από την Αριστερά, έχουμε τη δυνανότητα να διεμβολίσουμε απολύτως οποιονδήποτε άλλο διεκδικεί το χώρο μας. Η αντιπολιτική ρητορική της ΧΑ θα σκοντάφτει πλέον στο γεγονός ότι και η ίδια είναι κοινοβουλευτική δύναμη. Το επιχείρημά τους δεν διαλυεται μεν, αλλά διανοίγονται ρωγμές.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Αντιλαμβάνομαι πως όλοι και όλες μας νιώθουμε άβολα μ΄ αυτή την υποτιθέμενη και εν πολλοίς επιφανειακή γειτνίαση. Όμως η πολιτική σε καιρούς κρίσης (πρέπει να) είναι αμείλικτη. Το να μιλήσουμε στον κόσμο της ΧΑ με όρους ενσωμάτωσης-καταγγελίας είναι κάτι στο οποίο δεν είμαστε συνηθισμένοι. Απλά, αν το να λεηλατεί η ακροδεξιά την Αριστερά δεν είναι νομοτέλεια, και μάλιστα μονής κατεύθυνσης, τίθεται το ερώτημα συκγρότησης μιας τέτοια ηγεμονίας που θα λεηλατήσει οτιδήποτε άλλο θέλει να προβάλει τον εαυτό του ως αντι-συστημικό.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<strong style="font-size: 16px;"></strong><br />
<div style="text-align: justify;">
<strong style="font-size: 16px;"><strong style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Βάζοντας άνω τελεία</span></strong></strong></div>
<strong style="font-size: 16px;">
</strong><span style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
</div>
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Όπως έλεγε πρόσφατα ένας σύντροφος, η όλη στάση μας απέναντι στον φασισμό ηγεμονεύεται συντριπτικά από τις ήττες μας. Οι συζητήσεις για το πώς η κρίση θα οδηγήσει στον φασισμό «όπως την προηγούμενη φορά» (οπότε μόνο δυο χώρες ανέπτυξαν μαζικό φασιστικό κίνημα), και εν συνεχεία σε γενικευμένο πόλεμο «όπως την προηγούμενη φορά» (λες και δεν χρειάστηκε να συντρέξουν ειδικές συνθήκες, λες και οι αστικές τάξεις δεν μάθαν μετά το 1945 πως όταν δίνεις στους λαούς όπλα, είναι δύσκολο να τους τα πάρεις πίσω), είναι οικείες σε όλους μας. Το μύθευμα <span style="color: #660000;">[3]</span> περί συντριπτικής διείσδυσης του ναζισμού στην εργατική τάξη είναι επίσης γνωστό.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Στην Ελλάδα του 2012, μια νίκη του νεοναζισμού περνάει ευθέως μέσα από μια δικιά μας ήττα, την οποία έχουμε κάθε λόγο να αποφύγουμε. Από την άλλη, στον βαθμό που η δικιά μας νίκη εξαρτάται (και) απ΄ το πόσο συντριπτικά θα νικήσουμε τον ναζισμό, εκτιμώ πως η απομάκρυνση από την ηθικολογία, τα μαθήματα ιστορίας και την πτωματολογία, η minimum επίκληση του κράτους, η αποφυγή ταύτισης με «συνταγματικά», δηλαδή εν πολλοίς και για πολλούς καθεστωτικά τόξα, και η συγκρότηση ενός τέτοιου ηγεμονικού λόγου και μιας τέτοιας ηγεμονικής πρακτικής, που δεν θα αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το ποιος είναι αυτός ο πολιτικός χώρος που έχει τη θέληση και την ισχύ να βγάλει τις υποτελείς τάξεις από την κρίση, είναι ο δρόμος προς τη νίκη.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Παίζουμε, έτσι, με την φωτιά; Βεβαίως. Αλλά σε μια εποχή που η άλλη εναλλακτική είναι να περιμένεις να κατακαείς, αυτή είναι η ευχάριστη εκδοχή.</span></span></div>
<div style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif; font-size: 16px; padding: 0px; text-align: justify;">
------------------------------</div>
<div style="font-family: Tahoma, Geneva, sans-serif; font-size: 16px; padding: 0px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="color: #660000;">[1</span>] Νίκος Αλιβιζάτος, Mετανάστες: «συνταγματικό τόξο» για την Ελλάδα, Καθημερινή, 3.1.2010 </span></div>
<div style="padding: 0px;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000;">[2]</span> Για μια τεμηριωμένη ανάλυση του θέματος βλέπε: Γιώργος Αλεξάτος, Η σοσιαλδημοκρατία αντιμέτωπη με τον φασισμό. Η εμπειρία του Μεσοπολέμου, Εκτός Γραμμής, 16.6.2012</span><span style="background-color: white;"> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="color: #660000;">[3]</span> Για μια αποδόμηση αυτής της κοινής αντίληψης: Dies brumalis, Η ταξική φύση του ναζιστικού κόμματος, Aristero blog, 1.7.2012 </span></span></div>
</div>
</div>καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-31927290667128930532012-07-10T10:12:00.000+03:002012-07-10T23:52:30.064+03:00σαν τρελό φορτηγό...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b>με φωτεινό φάρο τον υπεύθυνο κυρ-Φώτη.όσο για φρένο και γκάζι :</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJThNOH43KZNGDPvRrFeshw4ojgRjq_qzmDd7yFrN0bDImrp9JFXiN4dXCPlTBxblnHyR6kg-68khnsGFuS1mlfx3JezrIsVnyOa3gXfsn_URqafx6ZTDEzlVx2rFR-gqpNugAkK0EcgE/s1600/E_21-06-12.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="468" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJThNOH43KZNGDPvRrFeshw4ojgRjq_qzmDd7yFrN0bDImrp9JFXiN4dXCPlTBxblnHyR6kg-68khnsGFuS1mlfx3JezrIsVnyOa3gXfsn_URqafx6ZTDEzlVx2rFR-gqpNugAkK0EcgE/s640/E_21-06-12.png" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: #f3f3f3;"> <span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b><span style="font-size: x-small; line-height: 1.05em; text-align: right;">σκίτσo του Γ. Καλαϊτζή</span><span style="font-size: 2.8em; line-height: 1.05em; text-align: right;"> </span></b></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3;"> "..<span style="color: #272727; line-height: 21px; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">η ΔΗΜΑΡ θα αποτελέσει φρένο σε αντιευρωπαϊκές πολιτικές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και σε αντιμεταρρυθμιστικές εμμονές της ΝΔ, ενώ θα είναι γκάζι για τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος, ανεξαρτήτως του μνημονίου."</span></span></span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<h3 style="font-family: verdana, arial, georgia, sans-serif, helvetica; font-size: 12px; margin: 10px 0px; text-align: right;">
<a href="http://www.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=9654&sw=1024"><span style="color: #660000;">Νίκος Μπίστης, 26/06/2012</span></a></h3>
</div>καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-88790938149779223332012-07-03T18:50:00.001+03:002012-07-04T17:20:20.562+03:00καλοκαίρι, αλλά οι σκέψεις μας μόνιμα χειμέριες...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #990000;"><span style="background-color: white; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large; font-weight: bold;">ας βάλουμε λίγη μουσική, μπας και... (</span><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large; font-weight: bold;"><span class="creators">Summertime - Janis Joplin</span></span></span><b style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: justify;"><span style="font-size: large;">)</span></b></span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid1-o8k-sJlJgzKDq1WJ8SdmxzhJpD8VCc2s_spZX63liNdONPRToST67BzE9eYGRk2mbmQgmcGTsrWHT9vNGxeW5-S1dABYMUlfd49M2pf4UFSWdYlfQ_UVYyevSLWB9Gr-Op_85wqLA/s1600/PAGE21_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6yOW1gOjGqphV7Uot7A2NvyoDI3GOgN7Vy8ufiB_Z7nzApBcgBpUZc-89E1bWTG9eD4ChDTy6Xj_Jtg-PXEL5Lg1qC-yTsida9CxyT2Jnw3gZr7TwroA72a-HXv43aE1iPqUf0PPZzFg/s400/PAGE20_5.jpg" width="335" /></a><b><span style="color: #660000; font-size: large;"> </span><span class="creators" style="color: #660000;"> </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span class="creators" style="color: #660000;">"Οι μουσικοί" του Νίκου Εγγονόπουλου (λάδι σε μουσαμά).</span></b></div>
</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<b>Ζόρικο μας έκατσε το καλοκαίρι εφέτος.</b></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<br /></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<b>Οι ζέστες έσφιξαν για τα καλά, αλλά όπως έχουν </b><b>σφίξει κι οι κώλοι μας δεν έχουμε διάθεση για πολλά-πολλά. Μοιάζουμε λίγο με κείνους τους τραχείς ορεσίβιους που τα καλοκαίρια τους είναι ένα μικρό διάλειμμα -ίσα να μαζέψουν τα ξύλα τους για τους ατέλειωτους χειμώνες.</b><b> </b></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<br /></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<b>Γιατί ένας από τους μεγαλύτερους φόβους που μας φορτώνει η κρίση που ζούμε, είναι πως ακόμα δεν μας έχει δείξει όλα της τα δόντια. Κάποιοι βέβαια δε χρειάστηκε να τα δουν όλα. Γύρω μας υπάρχουν ήδη άνεργοι, χρεοκοπημένοι και άνθρωποι που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε βασικές τους ανάγες. Μια στρατιά που όπως φαίνεται θα μεγαλώνει διαρκώς. Γι αυτούς τους ανθρώπους μικρή σημασία έχει η εποχή.</b></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<br /></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<b>Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, λοιπόν; </b></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<br /></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<b>Παρομοίως και αυτό εδώ το blog, μόλο που συνηθίζει να εκφράζεται και με μουσικές, δυσκολεύται τον τελευταίο καιρό. Η μουσική του όλο και λιγοστεύει, ενώ η ετικέτα με τίτλο "<a href="http://kalodia.blogspot.com/search/label/%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%94%CE%9D%CE%A4">στον καιρό του ΔΝΤ</a>" όλο και φαρδαίνει. Το καλοκαίρι όμως -έστω και σαν διάλειμμα για να μαζέψουμε ξύλα- θέλει τις μουσικές του. Εγώ την προσπάθειά μου θα την κάνω από σήμερα, έτσι στα "ξεκούδουνα", όπως τότε που διάλεγα στην τύχη από σκορπισμένα στο πάτωμα 45άρια. (<a href="http://www.78-45.gr/Content.php?PageId=134">δίσκοι 45 στροφών. Περισσότερες πληροφορίες για φιλομαθείς νεότερους εδώ</a>)</b></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<br /></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<b>Το σημερινό τραγούδι το άκουγα τότε που ο καλοκαιρινός μου δρόμος τελείωνε συνήθως σε χωματόδρομο που οδηγούσε στη θάλασσα, και το όχημα μεταφοράς -όταν δεν ήταν λεωφορείο- ήταν μοτοσυκλέτα. Μια απίστευτη διασκευή του "Summertime" από τη Janis Joplin.</b></div>
<blockquote style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<b>Summertime,<br />Child, your living's easy.<br />Fish are, fish are jumping out<br />And the cotton, Lord,<br />Cotton's high, Lord so high.Your dad's rich<br />And your ma is so good-looking, baby.<br />She's a-looking pretty fine to me now,<br />Hush, baby, baby, baby, baby now,<br />No, no, no, no, no, no, no,<br />Don't you cry, don't you cry.One of these mornings<br />You're gonna rise, rise up singing,<br />You're gonna spread your wings, child,<br />And take, take to the sky,<br />Lord, the sky.But until that morning,<br />Honey, n-n-nothing's going to harm ya,<br />No, no, no no, no no, no...<br />Don't you cry — cry.</b></blockquote>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/mzNEgcqWDG4?rel=0" width="420"></iframe></span></div>
<div style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: center;">
</div>
</div>
</div>καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-26357386634490729342012-07-01T12:48:00.000+03:002012-07-01T12:48:24.646+03:00η μέθοδος του αποδιοπομπαίου τράγου και η ναζιστική χρήση της<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: #660000; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: justify;">
<b><span style="font-size: small;">(κείμενο του <span style="font-weight: bold;">Βένιου Αγγελόπουλου</span></span><span style="font-size: small;">)</span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.rnbnet.gr/photos/scapegoat-detail-email_414x290.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="448" src="http://www.rnbnet.gr/photos/scapegoat-detail-email_414x290.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="color: #660000; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: justify;">
<b><span style="font-size: small;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Σε πάμπολλους πολιτισμούς μια δοκιμασμένη μέθοδος εκτόνωσης της
οργής του πλήθους ήταν η παραδειγματική τιμωρία κάποιου ή κάποιων
αποδιοπομπαίων τράγων. Από τις πιο ήπιες μορφές (όπως ο αθηναϊκός
εξοστρακισμός) ως τις πιο άγριες (όπως το κάψιμο των αιρετικών από την
Ιερά Εξέταση), το κοινό χαρακτηριστικό ήταν η τιμωρία (και συχνότατα η
διαπόμπευση) αυτού που στιγματιζόταν ως επικίνδυνος για την κοινωνία
και υπαίτιος για τα βάσανα των μελών της.</span><br /><br /><span style="font-size: small;">Στη σύγχρονη κοινωνία
του θεάματος η μέθοδος αυτή έχει αναπτυχθεί στο έπακρο, με τη βοήθεια
των ΜΜΕ και ειδικά της τηλεόρασης. Γείτονες, συγγενείς και συνάδελφοι
επιστρατεύονται για να περιγράψουν άλλος το ανθρωπόμορφο τέρας και
άλλος το φιλήσυχο ανθρωπάκι που κανείς δεν υποψιαζόταν. Τα απόβλητα της
κοινωνίας, παιδοκτόνοι ή τρομοκράτες (και, όταν το θυμόμαστε, φερόμενοι
ως τέτοιοι), δικάζονται πρώτα στο γυαλί και πολύ αργότερα στο
δικαστήριο. Καθώς μάλιστα η ακροαματική διαδικασία περιέχει ανταλλαγή
επιχειρημάτων βάσει στοιχείων, πολύ συχνά περνάει σε δεύτερη μοίρα ως
λιγότερο θεαματική: στο θυμικό του θεατή απευθύνεται το μήνυμα, όχι στο
λογικό του.</span><br /><br /><span style="font-size: small;">Το βασικό πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι μπορούν
να θυσιαστούν έως και μέλη του συστήματος, αρκετά υψηλόβαθμα:
δικαστικοί, διευθυντές υπηρεσιών, πολιτικοί. Είναι όλοι αναλώσιμοι.
Στρέφοντας τους προβολείς σε μεμονωμένα άτομα για να κατευνάσουν τη
λαϊκή αγανάκτηση, το σύστημα εστιάζει σε προσωπικές περιπτώσεις
διαφθοράς αποσιωπώντας τα δομικά χαρακτηριστικά του φαινομένου (ας μην
ξεχνάμε ότι οι δυσανάλογες αμοιβές, τα μυστικά κονδύλια, οι προμήθειες,
τα διαφορετικά επιτόκια και τόσα άλλα είναι θεσμικά κατοχυρωμένα). Αλλά
πρόκειται για εξαιρέσεις. Υπάρχει μια δεξαμενή από «αντικοινωνικές
ομάδες», από «συνήθεις ύποπτους», από «εσωτερικούς εχθρούς», από την
οποία αντλούνται κατά κανόνα οι αποδιοπομπαίοι.</span><br /><br /><span style="font-size: small;">Με αυτό τον
τρόπο συντηρείται ο φόβος, νομιμοποιείται το κρατικό μονοπώλιο της
βίας, συγκροτείται και συγκρατείται η κοινωνική συναίνεση.</span><br /><br /><span style="font-size: small;">Σε
καιρούς κρίσης και αμφισβήτησης η συναίνεση πάει περίπατο. Για την
επιβίωση της κοινωνικής δομής, μεγάλη σημασία αποκτά το να διοχετευθεί
η οργή και η αγανάκτηση προς στόχους όσο γίνεται πιο ανώδυνους για το
σύστημα. Και επιστρατεύεται προς τούτο η φασιστική εκτροπή.</span><br /><br /><span style="font-size: small;">Η
φασιστική ιδεολογία, όπως και η εξουσία, χρησιμοποιεί τη μέθοδο του
αποδιοπομπαίου τράγου, διαφοροποιώντας την σε δύο σημεία: την
αυτοδικία, με άμεση χρήση βίας, και την ομαδοποιημένη στοχοποίηση. Για
την κατάντια της χώρας φταίνε γενικώς οι ξένοι κι οι πουλημένοι.
Πουλημένοι (ή τουλάχιστον ύποπτοι) είναι όσοι δεν συμφωνούν με τους
φασίστες. Οι ξένοι είναι όλοι ένοχοι, από τον Μπαρόζο μέχρι τον ανώνυμο
Πακιστανό στα φανάρια. Κι επειδή ο Μπαρόζο δεν είναι του χεριού τους,
τον Πακιστανό θα μαχαιρώσουν, κατηγορώντας τον για ληστή, λαθρέμπορα
και μουσουλμάνο. Τον τυχαίο Πακιστανό, αράπη ή μακρυμάλλη: δεν
πρόκειται πια για ατομική διαπόμπευση αλλά για συλλογική τιμωρία, μέχρι
την εξόντωση κάποιων μελών του «ένοχου» συνόλου και την τρομοκράτηση
των υπολοίπων.</span><br /><span style="font-size: small;">Δεν γίνεται πια προσπάθεια για συντήρηση του φόβου
και της ανασφάλειας, αλλά για έξαρσή τους στο έπακρο, προς την υστερική
αναζήτηση σωτηρίας και σωτήρων. Ο χουλιγκανισμός αποκτά πολιτική
οντότητα και προσβλέπει σε μία κοινωνία επιλέκτων απ’ τη μια και
υπανθρώπων απ’ την άλλη. Για την οποία η δημοκρατία είναι επιβλαβής
πολυτέλεια.</span><br /><br /><span style="font-size: small;">Για να ευδοκιμήσει το ναζιστικό φαινόμενο, έχει
ανάγκη από εξαθλιωμένους ανθρώπους. Εξαθλιωμένους υλικά και πνευματικά.
Η οικονομική κρίση φρόντισε για το πρώτο, μειώνοντας δραστικά το
βιοτικό επίπεδο της μεγαλύτερης μερίδας του πληθυσμού. Για το δεύτερο
έχει φροντίσει από καιρό η κυρίαρχη ιδεολογία, του καταναλωτικού
νεοφιλελευθερισμού: Αφενός δημιουργώντας ανάγκες που όλο και πιο
δύσκολα ικανοποιούνται, αφετέρου μετατρέποντας την Παιδεία σε έναν
αγώνα κατάκτησης βαθμών και διπλωμάτων μέσω παπαγαλίας, δημιουργεί μια
μάζα ανθρώπων που λειτουργούν με εξαρτημένα αντανακλαστικά, βάζουν το
μυαλό τους στο ντουλάπι και ξεχνάν να το βγάλουν, και ψάχνουν εναγωνίως
μια συλλογική ταυτότητα, την πιο εύκολη, την πιο προσιτή.</span><br /><br /><span style="font-size: small;">Η τεχνική του αποδιοπομπαίου τράγου κατασκευάζει ενόχους. Δεν αποδεικνύει την ενοχή τους. Η απόδειξη είναι περιττή.</span><br /><br /><span style="font-size: small;">Για
την αντιμετώπιση του ναζιστικού φαινομένου χρειάζεται η προσφυγή στο
λογικό του ανθρώπου, με γνώμονα της αξίες του Διαφωτισμού. Δεν αρκεί η
επανάληψη λέξεων όπως Δημοκρατία, Ελευθερία, Ισότητα, Αλληλεγγύη:
χρειάζεται και η μετουσίωσή τους σε πολιτική πράξη, χρειάζεται η
σθεναρή αντιμετώπιση του φασιστικού φαινομένου και όχι η θεώρησή του
σαν κάτι το επουσιώδες. Ο Χίτλερ ανέβηκε στη Γερμανία με εκλογές. Δεν
είμαστε ευτυχώς σ’ αυτό το σημείο, ας μη φτάσουμε ποτέ.</span><br /><br style="font-style: italic;" /><div style="text-align: right;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: small;"><span style="font-style: italic;">Δημοσιεύτηκε στην "Ελευθεροτυπία" το Σάββατο 23/6/2012 </span></span></div>
</div>
</div>καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-61788813209265309202012-07-01T09:14:00.001+03:002012-08-27T08:41:49.686+03:00απορίες ευτραφών γοργόνων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI54pRSgtTEVHoTNSI2QQcE0qiQfI0mq1KkOufvhNDdjxd30VsrzwvtqFbTiZ4p2QOpGCOUvrm_UhFZNinoKF4YfLt6eDUBjZCELKzE-m0FRfuXZ7zThO2zSOkWFimWgiB3Xd3SwOGm6A/s1600/ski-eth-29-6-12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="433" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI54pRSgtTEVHoTNSI2QQcE0qiQfI0mq1KkOufvhNDdjxd30VsrzwvtqFbTiZ4p2QOpGCOUvrm_UhFZNinoKF4YfLt6eDUBjZCELKzE-m0FRfuXZ7zThO2zSOkWFimWgiB3Xd3SwOGm6A/s640/ski-eth-29-6-12.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: #660000; font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><br /></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">από το <a href="http://yannis-ioannou.com/">http://yannis-ioannou.com/</a></span></div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-81549301920996082102012-06-27T07:53:00.000+03:002012-06-27T07:53:47.516+03:00γιατί αμάρτησε η ΔΗΜΑΡ;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>(κείμενο του Θανάση Καρτερού )</b></span><br />
<span style="color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">σσ</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvKQBQMNIitsEhPYU7amlNKQcfQEYcKIDJzZOwe-H5agtkAW306olq6yLP1WLTugG8o0iPkXON-GetbLHNDrBZ7BrNvPBeZAi2pcOclJR6MxZS4amdNXO9LezmL00GDX8FPIAdiCjYA0s/s1600/14930348.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvKQBQMNIitsEhPYU7amlNKQcfQEYcKIDJzZOwe-H5agtkAW306olq6yLP1WLTugG8o0iPkXON-GetbLHNDrBZ7BrNvPBeZAi2pcOclJR6MxZS4amdNXO9LezmL00GDX8FPIAdiCjYA0s/s400/14930348.jpg" width="211" /></a></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Με κάποια αυταρέσκεια για την ποιότητα του ευρήματος, πολλά στελέχη της Δημοκρατικής Αριστεράς εξηγούσαν εδώ και μέρες ότι το κόμμα τους ήταν έτοιμο να λειτουργήσει ως γκάζι, σε τυχόν κυβέρνηση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ –για να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις.</span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Και ως φρένο σε τυχόν κυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ –για να ανακόψει προφανώς τις επικίνδυνες αριστερές ταχύτητες και τις κόντρες του Τσίπρα με τη Μέρκελ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον και το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας, η ΔΗΜΑΡ διαδήλωνε έτοιμη να συμβάλει σε κυβερνητική λύση και αποτροπή της ακυβερνησίας.</span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Τελικώς δεν χρειάστηκε να αποτρέψει καμιά ακυβερνησία, αφού τα κουκιά το έφεραν έτσι ώστε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να έχουν άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση. Παρ' όλα αυτά η ΔΗΜΑΡ είχε την καλοσύνη να μην τους πει: Εσείς ψηφίσατε το μνημόνιο, εγώ όχι. Εσείς υπογράψατε το μνημόνιο, εγώ όχι. Προχωρήστε λοιπόν στη δημιουργία κυβέρνησης , κι εγώ θα μείνω στην αντιπολίτευση, ως φρένο στις ακρότητες του ΣΥΡΙΖΑ., ως γκάζι στο μεταρρυθμιστικό σας έργο, ως εποικοδομητική δύναμη και μπλα-μπλα. Αντ' αυτού δήλωσε εξ αρχής πρόθυμη να το συζητήσει το πράγμα και πολύ γρήγορα πέρασε στο κυβερνητικό στρατόπεδο, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.</span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Γιατί έκανε κάτι τέτοιο; Ούτε φόβος ακυβερνησίας υπήρχε, ούτε πολιτική ταύτιση με τους κυβερνητικούς εταίρους έδειχνε η μέχρι τότε κατηγορηματική αντίθεσή της στο μνημόνιο και οι προεκλογικές της καταγγελίες για τα δύο κόμματα του δικομματισμού, την πολιτική τους, την αξιοπιστία των ηγετών τους. Γιατί αμάρτησε λοιπόν η ΔΗΜΑΡ; Τι δουλειά έχει η αλεπού της υπεύθυνης αριστεράς σ' αυτό το παζάρι; Γιατί το αποφάσισε να γίνει κυβερνητική δύναμη από δύναμη της αντιπολίτευσης; Γιατί ερμήνευσε τις ψήφους που έλαβε όχι ως ψήφους αντιπολίτευσης, αλλά ως ψήφους συμπολίτευσης; Και τι συμπολίτευσης! Σε μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον Σαμαρά και βαθύ μπλε χρώμα;</span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Απάντηση πρώτη: Αμάρτησε επειδή εκβιάστηκε. Ο Βενιζέλος δεν θα συνεταιριζόταν με τον Σαμαρά, αν δεν έμπαινε στην εταιρία και ο Κουβέλης. Απάντηση στην απάντηση: Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Δε στηρίζω, αν δε στηρίξεις; Και είναι σοβαρό να πιστεύει κανείς ότι ο Βενιζέλος θα παρίστανε την αντιπολίτευση και θα πήγαινε τη χώρα σε εκλογές, όταν είχε μαζί με τη ΝΔ καθαρή πλειοψηφία στη Βουλή (162 έδρες) και ακόμα πιο καθαρή υπογραφή στο μνημόνιο-οδηγό της κυβερνητικής πολιτικής; Τα αφτιά του θα έφταναν στις Βρυξέλλες, αν έκανε κάτι τέτοιο και το ποσοστό του κόμματός του θα πήγαινε στα βάθη του Τζήμερου. Δεν το καταλάβαινε αυτό η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ; Δεν μπορούσε έστω να δώσει ανοχή αντί για στήριξη;</span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Απάντηση δεύτερη και πιο λογική: Η πατρίδα είναι σε κίνδυνο, άρα πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη. Απάντηση στην απάντηση: Η πατρίδα είναι όντως σε κίνδυνο, και αν η ΔΗΜΑΡ πιστεύει ότι μπορεί να σωθεί από τους ίδιους που την έφεραν στο χείλος του γκρεμού, με γεια της, με χαρά της. Εφόσον όμως τα πράγματα είναι τόσο κρίσιμα, ώστε ένα κόμμα της αριστεράς να συμπράττει σε κυβέρνηση με τη δεξιά του Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του μνημονίου, τότε γιατί συμπράττει κρατώντας αποστάσεις; Αν είναι για την Ελλάδα, γιατί δε στέλνει τα καλύτερα στελέχη, με πρώτο τον Κουβέλη, να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση; Αν είμαστε σε πόλεμο σωτηρίας, αυτοί γιατί επιλέγουν τα μετόπισθεν και αφήνουν τον Παναγιωτόπουλο, τον Δένδια, τον Στυλιανίδη, τον Λυκουρέντζο στην πρώτη γραμμή; Αν απαιτείται γενική επιστράτευση και κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ επειδή αρνείται να στρατευτεί, γιατί επιλέγουν να είναι γιώτα πέντε, όπως είπε για το ΠΑΣΟΚ ο Χρυσοχοΐδης;</span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="font-size: 16px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Υπάρχει ένα λογικό και πολιτικό κενό εδώ. Διότι, για να πούμε την αλήθεια, η στάση τους, μαζί με την αντίστοιχη στάση του Βενιζέλου, υπονομεύει εξαρχής τη συμμαχική κυβέρνηση, άρα και την εθνική σωτηρία που αυτή έχει υποτίθεται ως στόχο. Και υπονομεύει και όλη την επιχειρηματολογία μιας αριστεράς που διαφημίζεται ως εθνική και υπεύθυνη δύναμη: Υπεύθυνη μεν, αλλά περιορισμένης ευθύνης...</span></div>
</div>καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-12472708063149265842012-06-21T23:16:00.000+03:002012-08-27T08:41:27.466+03:00επιτέλους κυβέρνηση!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b>αποκτήσαμε και Τρόικα Εσωτερικού, κύριε Φώτη ...</b></span><br />
<span style="color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">ηη</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm_Zo4tUV84zvBAyGkASKTS1lW3UT18tww9WBoENb8ugAtLt3i51NpOJp2S0m-h0hnyyJJ41fh_m_vuoNW1CH9ZiLNREv5IKl6M1RiXh6FSIYa3orqkC7SSRSDkALkeTefN6G9CaR_Pq8/s1600/eth-ski-19-6-12.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="456" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm_Zo4tUV84zvBAyGkASKTS1lW3UT18tww9WBoENb8ugAtLt3i51NpOJp2S0m-h0hnyyJJ41fh_m_vuoNW1CH9ZiLNREv5IKl6M1RiXh6FSIYa3orqkC7SSRSDkALkeTefN6G9CaR_Pq8/s640/eth-ski-19-6-12.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-59569084162304025512012-06-16T11:21:00.000+03:002012-08-27T08:42:33.276+03:00"η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή, του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί."<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><span style="text-align: -webkit-auto;"><b>όταν μας κουνάνε το δάχτυλο τους, ξέρουμε και εμείς να τους δείχνουμε το μεσαίο μας</b></span></span></div>
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitg30fsolUASkWPOVCIZ1EzV6QoQDhVh0VSyv8eu96ciJuW7eYkIkyU1ESlgt0uknlFAsq8ES-GZjXNg9Y2aSg2dWlXRzdW8lYxahEhlBb7UmpaqGIsCgFOgrCiyAHZAh-5JeqLYHEACo/s1600/lagard.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitg30fsolUASkWPOVCIZ1EzV6QoQDhVh0VSyv8eu96ciJuW7eYkIkyU1ESlgt0uknlFAsq8ES-GZjXNg9Y2aSg2dWlXRzdW8lYxahEhlBb7UmpaqGIsCgFOgrCiyAHZAh-5JeqLYHEACo/s400/lagard.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: -webkit-auto;">Το έκαναν οι </span><span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: -webkit-auto;">παππούδες</span><span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: -webkit-auto;"> μας, το έκαναν οι γονείς μας, ήρθε η ώρα να το κάνουμε κι εμείς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;"><br /></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Τώρα τι σόι ώρα ήρθε, ας μη λέμε ακόμα μεγάλες κουβέντες, κι ας αφήσουμε στους ιστορικούς του μέλλοντος τις άσκοπες συγκρίσεις με άλλες εποχές. </span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Το σίγουρο είναι ότι αυτές τις ώρες και τις μέρες θα τις θυμόμαστε για καιρό. Γιατί λοιπόν να μη στολίσουμε τις αναμνήσεις του μέλλοντός μας με μια ακόμα όμορφη εικόνα;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Εικόνα, με περιφερόμενους μνημονιακούς δημοσιογράφους και πολιτικούς να απορούν για την επιλογή μας. Nα μη μπορούν να εξηγήσουν δηλαδή, πως αντί για το σίγουρο ευρωπαϊκό "πρόγραμμα" : o,ti pei h fraw Merkel, προτιμήσαμε τον ασαφή, τριτοκοσμικό και επικίνδυνο ΣΥΡΙΖΑ. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μα ΣΥΡΙΖΑ; να αναρωτιούνται με αηδία. Ούτε καν τον υπεύθυνο Κυρ-Φώτη; </span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Τράτζικ και τρε μπανάλ συνάμα...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ας στείλουμε λοιπόν στα μπάζα τους τόνους φόβου που κυκλοφόρησαν, για να μάθουν για μια φορά ακόμα πως ο φόβος, όσο πλούσιος κι αν είναι, δε μπορεί να νικήσει την ελπίδα, όσο ισχνή κι αν είναι αυτή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Κι ύστερα ποιος ξέρει; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μπορεί αυτή η εικόνα να γίνει σκηνικό και το σκηνικό πραγματική ζωή. Άντε στην τελική να μας μείνει μόνο η εικόνα του αηδιασμένου από το πόπολο Πρετεντέρη-μια χαρά δεν είναι κι αυτό;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ες αύριον τα σπουδαία </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b>"Το Μεγάλο μας Τσίρκο"</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: -webkit-auto;">Στίχοι: </b><a href="http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&lyricist_id=500" style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-weight: bold; text-align: -webkit-auto; text-decoration: none;">Ιάκωβος Καμπανέλλης</a><span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><b style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: -webkit-auto;">Μουσική: </b><a href="http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&composer_id=77" style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-weight: bold; text-align: -webkit-auto; text-decoration: none;">Σταύρος Ξαρχάκος</a><span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><b style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: -webkit-auto;">Πρώτη εκτέλεση: </b><b style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; text-align: -webkit-auto;"><a href="http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&singer_id=12" style="text-decoration: none;">Νίκος Ξυλούρης</a></b></div>
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;">
</span></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">
<span style="text-align: -webkit-auto;"></span></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;">Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,</span></span></div>
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;">
</span><span style="text-align: -webkit-auto;"></span></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;">μην έχεις πια την πείνα για καμάρι.</span></span></div>
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;">
</span><span style="text-align: -webkit-auto;"><div style="text-align: center;">
Οι αγώνες πούχεις κάνει δεν φελάνε</div>
</span><span style="text-align: -webkit-auto;"><div style="text-align: center;">
το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε.</div>
</span><span style="text-align: -webkit-auto;"><div style="text-align: center;">
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,</div>
</span><span style="text-align: -webkit-auto;"><div style="text-align: center;">
η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή,</div>
</span><span style="text-align: -webkit-auto;"><div style="text-align: center;">
του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.</div>
</span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/nxKZNppM4zA?feature=player_embedded" width="540"></iframe></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="text-align: -webkit-auto;"><br /></span></span></div>
</div>
καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-90568285529179138682012-06-10T14:01:00.000+03:002012-07-02T09:09:29.816+03:00ποιός φοβάται τον Ιφικράτη Αμυρά ; μάλλον κανείς, πλέον...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b>όπως οι βοσκοί έπαψαν να φοβούνται το λύκο, στο μύθο του Αισώπου.</b></span></div>
<span style="color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;"><b>α</b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYJAIu5O85H-SU-Z2Qg3ZIOjvgA1ALrci2ta9g_QZgw4DFcAb-MKb4lMnN_a9nCtTcklF8pWPsu7pUMLZIyl2mA8S0seB6pq3h0k_AI0rsuL61sMI35sQAlGEjyMswzzO9BV0nuhSoGbg/s1600/eth-ski-1-6-12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="455" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYJAIu5O85H-SU-Z2Qg3ZIOjvgA1ALrci2ta9g_QZgw4DFcAb-MKb4lMnN_a9nCtTcklF8pWPsu7pUMLZIyl2mA8S0seB6pq3h0k_AI0rsuL61sMI35sQAlGEjyMswzzO9BV0nuhSoGbg/s640/eth-ski-1-6-12.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b><br /></b></span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>( σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου που δημοσιεύτηκε πριν τις προηγούμενες εκλογές ) </b></span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b><br /></b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>Όσοι εξακολουθείτε να έχετε άγνοια των κινδύνων, μην το πάρετε προσωπικά. Ακόμα και ο παρά τω Σαμαρά γίγας Φαήλος Κρανιδιώτης επισκέφτηκε τον φίλο, όπως τον αποκαλεί, "αντάρτη πόλης" </b></span><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b> Ιφικράτη Αμυρά </b></span><b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"> στη γιάφκα του: Το Web tv "Εδώ Σύνταγμα". </b><br />
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></b><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>Άρα, σύμφωνα</b></span><b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"> με την ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας, νομιμοποίησε κι αυτός με την συνέντευξή του τον "αντάρτη", όπως ακριβώς οι Τσίπρας-Λαφαζάνης. </b><br />
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br /></b><br />
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Και ο Φαήλος δε φοβάται!</b><br />
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μα ποιος φοβάται λοιπόν; </b><br />
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Κρίμα βρε Αντώνη-ούτε αυτή τη φορά έπιασε. Ίσως σε κυνηγά ακόμα εκείνη η παλιά κατάρα του επίτιμου. Μια καλή ιδέα πάντως, είναι να δοκιμάσεις ένα σκιαχτικό βιντεάκι με κείνον τον αγριάνθρωπο το Δραγασάκη, μέσα σ' ένα λευκό σεντόνι να ουρλιάζει:</b><br />
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Μπουουουουού ! Είμαι το φάντασμα της δραχμής.</b><br />
<b style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=o7v-qiM3nk4&feature=player_embedded">Το βίντεο της συνέντευξης <u>εδώ</u></a></b></div>
</div>καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-46833127882446438252012-06-05T17:21:00.002+03:002012-06-05T17:28:03.469+03:00αν όλοι εμπιστευόταν για την "ενημέρωσή" τους αυτούς....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b>ίσως ακόμα φορούσαμε χαλκάδες στα πόδια</b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRhLQs0owtb5YCD0PUg7IkAnyCg2iNgIwegbRNVE_K2ZZ9J0d6Wy-8ixX_2ve39D7lUQP84SgP8zlAFrCQxY-p5qs1lJPOJkpVWcN797TA0q-OB2M2aQz_YhGGE_5usgJNTzuBxvP5FZQ/s1600/1936_1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="487" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRhLQs0owtb5YCD0PUg7IkAnyCg2iNgIwegbRNVE_K2ZZ9J0d6Wy-8ixX_2ve39D7lUQP84SgP8zlAFrCQxY-p5qs1lJPOJkpVWcN797TA0q-OB2M2aQz_YhGGE_5usgJNTzuBxvP5FZQ/s640/1936_1.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b><br /></b></span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b><br /></b></span><br />
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></div>καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6676557405635713109.post-14677979493360849942012-05-27T10:26:00.000+03:002012-07-02T20:25:54.746+03:00αυτή πρέπει να ήταν η προφητεία των Μάγια για το 2012 :<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1gcYQv-TUS4pasUTZtd8exdFpw1fNjAnbYIXR0PUDdeBi4zDCGcIXbzuSBkispCNOugUwgi-TIxpmBS3lnm0FWK_-6venKUywN2IvxcMDsYYVNn_HLcV39XlR-LHhayzlBqvtyHkMcPs/s1600/1563_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="348" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1gcYQv-TUS4pasUTZtd8exdFpw1fNjAnbYIXR0PUDdeBi4zDCGcIXbzuSBkispCNOugUwgi-TIxpmBS3lnm0FWK_-6venKUywN2IvxcMDsYYVNn_HLcV39XlR-LHhayzlBqvtyHkMcPs/s640/1563_1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">(τη φωτοσοπιά τη βρήκα<b><u> <a href="http://www.left.gr/article.php?id=1563">εδώ</a> )</u></b></span></div>
</div>καλωδιοhttp://www.blogger.com/profile/11774577605198929865noreply@blogger.com1