Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

αν δε σου φτάνει μια ελπίδα τυφλή

πώς να χωρέσεις σε μια ονειροπαγίδα;
το σκίτσο είναι του Enki Bilal

Όποιος πει πως δεν το έχει νιώσει ποτέ του ή λέει ψέματα ή έχει "φύγει" εντελώς από όσα συμβαίνουν γύρω του.  Μιλάω για αυτή τη δυσάρεστη αίσθηση πως περισσεύεις αλλά παρόλα αυτά είσαι εκεί. Σε λάθος μέρος ανάμεσα σε λάθος, ως επί το πλείστον, ανθρώπους.
Στις γιορτινές μέρες, σαν και αυτές που  μόλις περάσαμε, αντί να διαλυθεί στα φώτα και το αλκοόλ  πολλές φορές γίνεται ακόμη χειρότερη. Τα χάχανα και το κέφι των λάθος ανθρώπων  μεγεθύνουν τις απουσίες. Χωρίς να το προκαλείς, οι άνθρωποι που θα ήθελες να είναι στο τραπέζι της γιορτής και λείπουν έρχονται και ξανάρχονται αλλά μόνο στο νου σου.

Τι κρίμα, τι κρίμα...

Ακόμη δυσκολότερο  είναι όταν νομίζεις πως είναι δίπλα σου αλλά βρίσκονται μακριά. Συνηθισμένο, θα σου πουν οι ειδικοί σε μία σύγχρονη εποχή με σύγχρονα προβλήματα. Αλλά το να ανήκεις στους συνηθισμένους δε φτάνει για να σε φτιάξει εν προκειμένω.

Δυστυχώς υπάρχουν και ακόμη χειρότερα.

Να μη χωράς πουθενά. 

Να ακούς τα χάχανα των λάθος ανθρώπων και να φοβάσαι πως  πρόκειται να ζήσεις μ' αυτά γιατί όλοι αυτοί που αγάπησες και αγαπάς διαρκώς ξεμακραίνουν και χάνονται, ίσως για να μη γίνουν κι αυτοί λάθος άνθρωποι  σε λάθος μέρος. Το όνειρο σου είναι μια ονειροπαγίδα και  "σιγά σιγά συνειδητοποιείς ότι το παν εξαρτάται από μια στιγμή-τη στιγμή ακριβώς που, μόλις πας να την αδράξεις, χάνεται"....
 
Η παρέα από τη Νέαπολη της Θεσσαλονίκης, οι τρύπες, τραγουδούν: 
 δε χωράς πουθενά
Aν δε χωράς μέσα σε μια άθλια πατρίδα
Aν δε σου φτάνει μια ελπίδα τυφλή
Aν δε χώρας μέσα σε μια ονειροπαγίδα
Aν δε χώρας σε μια αγκαλιά φυλακή

Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα
παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς
Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα
δεν χώρας πουθενά δεν χώρας πουθενά

Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα
παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς
Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα
δεν χώρας πουθενά πουθενά πουθενά

Aν δε χώρας μέσα σ' εν' άνοστο αστείο
Aν δε σου φτάνει μια σκληρή προσευχή
Aν δε χώρας μέσα σ' ένα ψυχοπορνείο
Aν δε χώρας σ' ένα σπασμένο κορμί

12 σχόλια:

  1. Από τον Καζαντζίδη στις τρύπες με μεγάλη ευκολία βλέπω καλώδιε.

    Με έστειλες βραδιάτικα και το εννοώ.
    Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώδιε πως να επιζήσεις διαφορετικά, αν δεν έχεις στην καβάτζα τον κόσμο του μυαλού σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάπως έτσι είναι η ίδια η ζωή... νομίζω όλοι το νιώθουν... χαρμολύπη κάποιοι το ονομάζουν...

    χαιρετώ σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το θεματάκιον-κλειδί δεν είναι ότι τα 'χει αυτά η ζωή, αλλά ότι είναι δυσάρεστο πράμα παντού να ξεψυχάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άννα, πιθανολογώντας την ηλικία σου, θα με ενδιέφερε η άποψή σου και για τον Καζαντζίδη.

    @ tiktos, η χθεσινή μέρα πρέπει να ήταν μέρα μεγάλης χαράς για σένα.

    @ ΟΔΟΙΠΟΡΕ, Δυστυχώς δεν είναι χαρμολύπη αλλά η θλίψη μέσα στη χαρά των άλλων.

    @ πρκλς καλώς ήλθες!
    Συμφωνώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. οι μέρες αυτών των γιορτών είναι μάλλον μόνο για τα παιδιά. Οι υπόλοιποι ούτε να ξεκουραστούμε δεν προλαβαίνουμε.
    Είναι οι μέρες που μετράς απουσίες χωρίς να ξέρω γιατί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι γιορτές και κουραφέξαλα σύντροφε; Όλα στην κιμαδομηχανή του life style. Το να μη χωράς στην κοινωνία τους σημαίνει πως παρέμεινες άνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ακριβώς έτσι ένιωθα γι'αυτό έκοψα τις γιορτές. Τώρα χωράω καλύτερα γιατί λιγότεροι (αλλά σημαντικοί) βρίσκονται στον κόσμο μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλε νομίζω πως σου χρειάζεται κατεπειγόντως ένας "Μαγεμένος" ή κάτι εκεί γύρω στην πλατεία.
    Το Σαββατο-Κύριακο άρχισε.
    http://www.youtube.com/watch?v=68a1nAfGAjE&feature=related
    Στάθης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το μετάνιωσα.
    Αυτό έπρεπε να βάλω να παίξει http://www.youtube.com/watch?v=Sk6kT2zQ7QY η και τα δύο.
    Στάθης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Να σου κάνω το χατήρι καλώδιε αν και φοβάμαι πως θα σε στενοχωρήσω όσο και η ΑΕΚ.
    Τα περισσότερα τραγούδια του Καζαντζίδη δεν μου λένε τίποτε ίσως επειδή δεν έζησα την εποχή τους. Για τη φωνή βέβαια...
    Σεβασμός!
    Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Παρόντες και απόντες μπερδεύονται μερικές φορές Τάνια.

    σύντροφε Φώντα ελπίζω η παραγγελία μου να είναι σε εξέλιξη.

    Καλώς ήλθες οχιά. Πολύ καλό αυτό που γράφεις αλλά μάλλον δύσκολο...

    Στάθη μου να σε ευχαριστήσω και δημόσια. Τα υπόλοιπα τα είπαμε και στο τηλέφωνο.

    Αλίμονο Άννα αν στενοχωριόμαστε για διαφορετικές απόψεις που στο κάτω κάτω σε προκάλεσα να διατυπώσεις. Υπάρχουν τόσοι άλλοι λόγοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή