Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Ιούλης του '74. Ένα παιδί ζει τις πρώτες μέρες της "μεταπολίτευσης"

και έκτοτε κάθεται σ' αναμμένα κάρβουνα...

"Μεταπολίτευση εννοείται η αλλαγή πολιτεύματος. Σήμερα στην Ελλάδα συνηθίζουμε με τον όρο Μεταπολίτευση να εννοούμε την περίοδο της νεώτερης ελληνικής ιστορίας μετά την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών όπου το πολίτευμα άλλαξε από Δικτατορία σε Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία''
"Αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή / τι να καταλάβουμε οι φτωχοί." Θα σχολίαζα με δανεικούς στίχους από τον Νιόνιο.

Για ένα παιδί τότε, τον Ιούλη του '74,  τα πράματα ήταν πολύ απλά.
Εκείνες οι μέρες ήταν απλώς μια ατέλειωτη γιορτή. Γιορτή απελευθέρωσης.
Απελευθερώθηκαν λέξεις, συνθήματα, μουσικές, σημαίες - και κυρίως άνθρωποι όπως θα καταλάβαινε  αργότερα.

Για ένα παιδί κάθε γιορτή που διαρκεί είναι συναρπαστική. Κι τούτη εδώ κράτησε πάρα πολύ, κανείς μας δεν ξέρει πότε και αν τέλειωσε. Απλά μεταλλάχτηκε από γιορτή χαράς και απελευθέρωσης σε γιορτή ελπίδας, οραμάτων και προσμονής. Ήταν σαν εκείνα τα παλιά ατέλειωτα πανηγύρια στα χωριά που όποιος κουραζόταν, έφευγε. Αργότερα το παιδί θα καταλάβαινε πως τέτοιες γιορτές ζεις μία, άντε δύο το πολύ σε όλη σου τη ζωή, αν η ιστορία είναι γενναιόδωρη μαζί σου. 

Ένα παιδί δεν καταλαβαίνει εύκολα πότε τελειώνει η γιορτή. Κι αν ακόμη δει τίτλους τέλους, θα πιστέψει πως πρόκειται για διάλειμμα. 

Τα παιδιά του '74 είναι σήμερα, προϊόντος του πανδαμάτορος, γυναίκες και άνδρες. Χωρίς όπλα στους ώμους όπως τραγουδούσαν κάποτε, αλλά με κοιλίτσες, φαλακρίτσες, ρυτίδες και τα λοιπά αξεσουάρ των πενήντα, συν πλην. Τους ενώνει ο ασαφής κωδικός "γενιά της μεταπολίτευσης" και οι μνήμες τους. "Η τάξη του '74" σήμερα ηγεμονεύει ιδεολογικά και κοινωνικά.  Άνθρωποί της βρίσκονται σε όλα τα "πόστα", από τις ηγεσίες των κομμάτων μέχρι την tv. 

Όμως υπάρχουν κι αυτοί, οι περισσότεροι, που ακολούθησαν τη διαδρομή της καθημερινότητας και της "ανωνυμίας". Κρατούν τις μνήμες  τους, την ατμόσφαιρα της γιορτής και τις δράσεις της νιότης τους σαν παρακαταθήκη.  Μια παρακαταθήκη εν δυνάμει επικίνδυνη για κάποιους που  καρφώνονται μόνοι τους συχνά-πυκνά. Καρφώνονται γιατί με κάθε ευκαιρία κηρύσσουν το "τέλος της μεταπολίτευσης".  Μεγάλος καημός!

Τι τελείωσε, τελειώνει ή θα τελειώσει αλήθεια;
 Ε, λοιπόν έχουμε 2010. Η "μεταπολίτευση"  σαν χρονική περίοδος έχει τελειώσει προ πολλού. Εσείς λοιπόν λεβέντες μου κάτι άλλο θέλετε να τελειώσει -και ντρέπεστε να μας το πείτε με το όνομα του. Μια όμορφη απάντηση υπάρχει στο "μότο" του blog : "Θεαμαπάτες & δικτυώματα". Τη δανείζομαι κι αυτή :
'' Όχι, ρε κουφάλες! Δεν τέλειωσε τίποτα! Ούτε η μεταπολίτευση τέλειωσε. Ούτε ο Εμφύλιος τέλειωσε. Ούτε το "1821" τέλειωσε. Ούτε εμείς τελειώσαμε! Όλα τώρα αρχίζουν!''
Και μια μουσική αφιέρωση στην "τάξη του '74". Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Νιόνιος τραγουδούν το "Αερικό" σε στίχους και μουσική του πρώτου.

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Άλλες ερμηνείες: Φώτης Σιώτας

Όλα του κόσμου τα πουλιά
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν την φωλιά
όπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νους
εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης
κι ούτε ένα δεν ζυγώνει
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
Ανάσα είναι καυτερή
και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά
και λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό
σχετικοί σύνδεσμοι:

18 σχόλια:

  1. Πολύ καλή επιλογή το αερικό
    κι αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει

    ίσως αυτό είναι το μεγάλο μας κέρδος απο αυτά που ζήσαμε τότε. Το πανηγύρι τελέιωσε το 1981 που ...πήραμε την εξουσία.
    Να είσαι καλά

    ένας ήντα πλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. «Στους παλιούς αριστερούς λοιπόν. Σ’ αυτούς που ‘‘περνάνε γελαστοί’’ στην πορεία. Στους παλιούς συντρόφους που έχουν αρχίσει να ξεχνάνε, χωρίς όμως να έχουν ξεχάσει…» [ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ. ΕΓΓΡΑΦΗ #12 (ΣΑΒΒΑΤΟ, 1.V.2010).]

    Παλιοί αριστεροί, νέοι αριστεροί. Όλοι οι αριστεροί μια γενιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ -ήντα πλην, καλωσόρισες.
    Ναι εκεί στις αρχές των ΄80ς άλλαξαν πολλά. Και δεν ήταν μόνο η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. LeftG700 καλημέρα
    Πολύ μου είχε αρέσει αυτή η εγγραφή σας παιδιά και χαίρομαι που αφήνετε ένα της κομμάτι εδώ. Είχα σκεφτεί να το αναδημοσιεύσω αλλά μια το ένα μια το άλλο...
    Στο μέλλον θα μου δοθεί η ευκαιρία ελπίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ πάλι, γεννήθηκα λίγες μέρες πριν τη μεταπολίτευση...Εμένα μια γιορτή με περιμένει... ελπίζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όπως θα έχετε καταλάβει όσοι διαβάζετε τα σχόλια ήμουν και εγώ στα τελευταία θρανία αυτής της τάξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παιδί της Μεταπολίτευσης κι εγώ, σαν αυτές τις μέρες μεγάλωσα απότομα, ίσαμε δέκα χρόνια, άφησα τα παιχνλιδια στην αλάνα και έπιασα τις εφημερίδες.
    Πέρασαν όμως τα χρόνια, με σπουδές και οικογένεια και ξαφνικά ανακάλυψα ότι οι εξελίξεις μάλλον με προσπέρασαν.
    Οι νεότεροι και νεότερες από μένα είναι πια "στα πράγματα".
    Και εγώ μια ζωή πάντα καταπιεσμένος, μικρός από τους γονείς, μεγάλος από τα παιδιά μου.
    Οικονομικά άνετος, προσφορά της δουλειάς μου, που όμως μου αφαίρεσε τον ελεύθερο μου χρόνο, με έκανε να ξεχάσω να ζω ήρεμα, να ασχολούμαι με τα χόμπυ μου, αλλά πλούσιος δεν θα γίνω ποτέ.
    Κι αν έχω τις γνώσεις και τη θέληση να ασχοληθώ με πολλά πράγματα, δεν θα με αφήσουν, έχασα βλέπετε την ευκαιρία μου, παλεύοντας με τα καθημερινά.
    Μάλλον θα κάτσω σε μια γωνία να παρακολουθώ.
    Πάντα ανώνυμος μα όχι αδιάφορος.
    Και θα σιγοτραγουδώ το τραγουδάκι των "Φατμέ" για τη γενιά μου.
    Καλό σας απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τάνια καλησπέρα
    τι εννοείς αλήθεια με το τελευταίο θρανίο ;

    @ ΕΚΠΕΣΩΝ_ΑΓΓΕΛΟΣ
    να αφιερώσω λοιπόν :

    "Πίσω μου άθλια παρτάκια
    κορίτσια ντροπαλά φοβισμένα φρικιά
    Ολύμπιανς και Doors και βερμούτ με παγάκια...

    ..Χούντα δεν θυμάμαι μα ούτε ελευθερία
    της μεταπολίτευσης καημένη γενιά.."

    και ολόκληρο εδώ:
    http://www.youtube.com/watch?v=qnwxxx2ikmM

    καλή ακρόαση "σειρούλα" -:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιώργο
    Στατιστικά μια γιορτή στον καθένα μας, άντε δύο είπαμε.
    Στην επόμενη λοιπόν θα είμαστε μαζί -:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φίλε καλώδιο,


    Λένε, "δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεββάτι", δε λένε;

    Λοιπόν, αν θέλεις, κάνε τον κόπο να διαβάσεις ένα περσινό κείμενό μας για την επέτειο που μνημονεύεις. Θα τη βρεις στο http://leftg700.blogspot.com/2009/07/blog-post_23.html

    Μακάρι να το διάβαζε και ο ΕΚΠΕΣΩΝ_ΑΓΓΕΛΟΣ. Όχι γιατί περιέχει τίποτε σοφίες ή γιατί το 'χει γράψει κάνας νέος Σαίξπηρ. Αλλά γιατί θα δείτε ότι κάποιοι απ' τη νέα γενιά (και φυσικά δεν εννοούμε μόνο εμάς) ζυγίζουν σωστά και δεν τσουβαλιάζουν τα χλωρά μαζί με τα ξερά...


    Τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. LeftG700
    Ανεβείτε (στο blog βέβαια) όσες φορές θέλετε. Πάντα καλοδεχούμενοι.
    Την ανάρτησή σας τη διάβασα και μου άρεσε. Βέβαια τις απόψεις σας τις γνώριζα έτσι κι αλλιώς. Προσωπικά ευτυχώς δεν έχω πέσει (προσώρας τουλάχιστον)στην παγίδα της "μάχης των γενεών". Συμφωνούμε πως οι ομαδοποιήσεις και οι διαφοροποιήσεις γίνονται ανάλογα με τις απόψεις και όχι την ηλικία.Κάθε γενιά έχει τις ιστορικές της εγγραφές αλλά μέχρις εκεί.
    Χάρηκα πολύ την αναφορά σας στους "Αχαρνής". Μία λατρεμένη μου αλλά μάλλον 'δύσκολη' δουλειά του Νιόνιου, που όμως πολλοί της γενιάς μου αγνοούν.
    Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου μια ανάρτηση για τους Αχαρνής και μου δίνεται την ευκαιρία να το πω και 'δημόσια'.
    Ως απειλή -:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Για όσους ενδιαφέρονται να διαβάσουν την ανάρτηση των παιδιών του LeftG700 , υπάρχει πλέον ενεργός σύνδεσμος στο τέλος της ανάρτησής μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλε καλώδιο,


    Ευχαριστούμε πολύ για την αναφορά και το λινκ.


    Τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. καλώδιο
    Για να σου λύσω την απορία με το τελευταίο θρανίο δεν εννοούσα τις επιδόσεις.
    Εννοούσα την συμπεριφορά μας που ήταν στοχοποιημένη.
    Καλημέρα και καλό καλοκαίρι για όλους. Το δικό μου αρχίζει (?) από σήμερα το απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Έτσι!
    Και ο Σαββόπουλος παντού. Στον υπότιτλο στο κείμενο και στα σχόλια.
    Στα σχόλια έγραψες:

    Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου μια ανάρτηση για τους Αχαρνής και μου δίνεται την ευκαιρία να το πω και 'δημόσια'.

    Εγώ θα το θυμάμαι και θα περιμένω.
    Προς το παρόν ήρθε η ώρα να την κάνουμε από Αθήνα.
    Και στα δικά σου. Και στα δικά σας.
    Στάθης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πολύ όμορφο, αλλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ είναι η ανάρτηση σας της μεταπολίτευσης καημένη γενιά.
    Όλο το blog είναι μια από τις οάσεις της Βlogσφαιρας και είμαι ευτυχής που σας ανακάλυψα.
    Αφού είστε και Σαββοπουλικοί εκεί μέσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τάνια εύχομαι καλό καλοκαίρι χωρίς το (?)

    Στάθη καλά να περάσεις και εσύ.
    Όλοι μαζί βρήκατε να φύγετε;
    Ε, εντάξει το είπα 'δημόσια'. Ε, και ; Εδώ μια ψυχή είχε πει πριν μήνες πως υπάρχουν λεφτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ ΡΗΓΑ 78
    Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή