Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

σύντομο αλλά και πικρό ανέκδοτο: διάλογος και συνθέσεις στην ελληνική αριστερά.

"έτσι που όλα λύσαν τους αρμούς..."
το είναι και το φαίνεσθαι μπερδεύονται και στα έργα του  M.C. Escher. Παρήγορο..

Η γεωπονική αρχή  που λέει πως κλαδεύοντας ένα δέντρο το δυναμώνεις φαίνεται να έχει μεγάλη πέραση στην ελληνική αριστερά. Μερικοί τελείως αυθαίρετα πρόσθεσαν και το πόρισμα πως αν φυτέψεις το κομμένο κλαδί σ΄ ένα καινούργιο τόπο αυτό θα προκόψει περισσότερο από το δέντρο που το γέννησε.  Η επιστήμη της γεωπονίας μάλλον διαφωνεί σε αυτό.

Για τα αποτελέσματα του πριονίσματος του κλαδιού που σε στηρίζει δε χρειάζονται γεωπονικές σπουδές-αρκεί η κοινή λογική που πολλές φορές απουσιάζει. Απούσα ήταν και στο πρόσφατο συνέδριο του Συνασπισμού (της αριστεράς και της προόδου για να μη ξεχνιόμαστε). Ο τέως πρόεδρος Αλαβάνος ευχήθηκε σύντομα και ηλεκτρονικά, χωρίς να μπει στη βάσανο της φυσικής παρουσίας και της προσπάθειας να εξηγήσει  τα καπρίτσια μιας προσωπικής διαδρομής. Να με συμπαθάτε αλλά είναι ο πιο πολιτικός όρος που μούρχεται. Ειδικά όταν θυμάμαι πως έκρινε σκόπιμο να παρευρεθεί ακόμη και στην κηδεία του Χριστόδουλου αυτή η απουσία πληγώνει περισσότερο.

Καπρίτσιο μου φάνηκε και η απαίτηση μερικών "ανανεωτικών". Ή απεμπλοκή από το ΣΥΡΙΖΑ ή την κοπανάμε, είπαν. Το ξαναδιάβασα προσεκτικά. Βρε μήπως εννοούσαν ανακαθορισμό   των συμμαχιών; των όρων του τρόπου διαλόγου; κλπ. Όχι! Μου θύμισαν την παιδική ατάκα στο Αsterix: "Ή μου κάνετε το χατήρι, ή κρατάω την αναπνοή μου μέχρι να σκάσω". Αυτοί απλώς έφυγαν γεμάτοι ελπίδες και έτοιμοι για τη δημιουργία μιας νέας Ε.ΑΡ -"έσκασαν" κάποιοι άλλοι, από στενοχώρια όμως. Είμαι ένας από τους σκασμένους αλλά  δεν "δικαιούμαι" να πολυομιλώ και να πολυγράφω γιατί είμαι χρόνια απών από τα τεκταινόμενα και σέβομαι όλους όσους "βάζουν πλάτη"  αυτά τα χρόνια, σε οποιοδήποτε τοίχο και αν τη βάζουν. 

Αλλά λίγο έλεος ρε συντρόφια!!!  Τα ίδια πάλι; 

 Σε μια εποχή που η κοινωνία απαιτεί από την αριστερά προσθέσεις και πολλαπλασιασμούς το ρίξατε στις αφαιρέσεις και τις διαιρέσεις πάλι;
Εκεί που τα πήρα κανονικά ήταν όταν είδα κάποιους να χαίρονται με όλα αυτά και να δηλώνουν ανακουφισμένοι, χρησιμοποιώντας σκουριασμένα επιχειρήματα από τα '70ς, επειδή εξασφάλισαν ιδεολογική ομοιογένεια. Προσωρινά-μέχρι την επόμενη διάσπαση, θα πω με δικαιολογημένη κακία.
Κακία, γιατί έχω σιχαθεί την παραίτηση τους από κάθε προσπάθεια σύνθεσης
Σαν έφηβο με πλήγωνε η εικόνα ανθρώπων που ενώ μοιράστηκαν την ίδια σκηνή στην εξορία  δε μιλιόνταν επειδή πλέον είχαν χωριστεί σε "ανανεωτικούς " και "ορθόδοξους", αλλά υπήρχε και χειρότερη συνέχεια. Η γενιά μου χόρτασε διασπάσεις και "ανακουφισμένους" τέως συντρόφους να "αλληλομπινελικώνονται " και να σφάζονται δημόσια. Προσωπικά ήμουν ελαττωματικός και προτιμούσα να με πονάει ένας δύσκολος διάλογος, παρά ένας χωρισμός. Έζησα πολιτικούς χωρισμούς που και αυτοί θεωρήθηκαν ιστορικοί, αναπόφευκτοι και νέα αρχή (του πάτου ίσως). Ποτέ μου δεν χάρηκα, ποτέ δεν ένοιωσα ανακούφιση. Ίσως αυτή η συναισθηματική ανωριμότητα να με οδήγησε "στο σπίτι μου".  Έτσι χαρακτήριζαν τότε τα συντρόφια την αποστράτευση.
Από τον χωρισμό του Σαββατοκύριακου θέλω να κρατήσω δυο λόγια που κατά σύμπτωση ανήκουν και στις δύο "πλευρές":

"Δεν έχουμε την πολυτέλεια της διάσπασης του κόμματος, αριστερό είναι ό,τι ενώνει και όχι ό,τι διαιρεί."

"Η διάσπαση του ΚΚΕ το ΄91, που την έζησα,  ήταν μια τραυματική εμπειρία που η Αριστερά πληρώνει μέχρι σήμερα. Αν γίνει μια νέα διάσπαση θα την πληρώνει για τα επόμενα 20 χρόνια."

Παπαδημούλης και Στρατούλης αντίστοιχα, αν έχει καμιά σημασία πλέον. Φοβάμαι πως τέτοιες φωνές θα σκεπαστούν από τα επιφωνήματα ανακούφισης των ευτυχισμένων. 
Σε αυτούς, τους ανακουφισμένους, αφιερώνω το ποίημα του Μιχάλη Κατσαρού.

Το σχήμα
Θὰ προσπαθήσω νὰ δώσω τὸ σχῆμα μου
ὅπως συντρίβεται σὲ δυὸ λιθάρια
θὰ σκεφτῶ ὑπόχρεος ἀπέναντί σου
θὰ στήσω τὴ φοβερὴ ὀμπρέλα μου
μὲ τὶς μπαλένες ἀπ᾿ τὸ πρόσωπό μου
μαύρη ὑγρὴ ἀκατανόητη
ἀπ᾿ τὸν καιρὸ ποὺ ἤτανε ἀσπίδα
ποὺ ἦταν ταπεινὸ κυκλάμινο
καὶ μιὰ ρομφαία.
Θέλω νὰ μιλήσω ἁπλὰ γιὰ τὴν ἀγάπη
τῶν ἀνθρώπων
καὶ παρεμβαίνουν οἱ θύελλες
παρεμβαίνει τὸ πλῆθος
τὸ στῆθος μου
τὸ τρομερὸ ἡφαίστειο ποὺ λειτουργεῖ
κάτ᾿ ἀπὸ πέτρες.
Τὰ φριχτὰ ἐρωτήματα παραμένουν ἐπίμονα
μαῦρα ὑγρὰ ἀκατανόητα
παραμένουν ἐπίσημα
σὰν σαρτεβάλια.
Ὅσο ἀπ᾿ τὶς μικρὲς καλύβες νὰ γελοῦν
ὅσοι οἱ χωρικοὶ νὰ μπαίνουν στὰ ἐργοστάσια
ὁ πύργος μας καίγεται
θ᾿ ἀφήσουν ἐποχὴ οἱ ἔνδοξες μέρες
ὅλα τ᾿ ἀπόκρυφα χειρόγραφα θὰ ἐπιστραφοῦν
ἀπὸ σοφοὺς καὶ μάντεις.
Μετὰ τὸ θέμα μας χάθηκε.
Δὲν ἔχομε τίποτα νὰ σᾶς ποῦμε
ἔτσι ποὺ ὅλα προδοθήκανε
ἔτσι ποὺ ὅλα λύσαν τοὺς ἁρμοὺς
ἀπὸ πίστη σὲ πίστη
ἀπὸ ὑπόγειο σὲ ὑπόγειο
ἀπὸ πρόσωπο σὲ πρόσωπο
δὲν ἔχομε τίποτα νὰ σᾶς ποῦμε.
Βαθιὰ στὶς ρίζες τοῦ δέντρου σας
μαζὶ  μὲ τοὺς τυφλοπόντικες
μαζί με τοὺς καταποντισμένους πίθηκους
σὲ σκοτεινοὺς ὑποχθόνιους κρότους
ἀσθμαίνοντας μετατοπίζομαι
-ἀνακατωμένοι οἱ βρόγχοι-
βαθιὰ στὰ ξερὰ λιβάδια σας πέφτει καινούργια
ἀθόρυβη βροχὴ
ὅπου συντρίβει
ὅπου ἀνθίζει τὰ χέρια μας ἀπ᾿ τὶς δικές σας
πληγές
ὅπου γεμίζουν τ᾿ ἄδειά μας σταμνιὰ
κερὶ καὶ μέλι.
Κάποτε θ᾿ ἀνεβοῦμε καθὼς προζύμι
ὁ σιδερένιος κλοιὸς θὰ ραγιστεῖ
τὰ ὅρη σας ὅπως πυκνὰ σύννεφα θὰ χωριστοῦν
οἱ κόσμοι θὰ τρίξουν
στὶς ἔντρομες αἴθουσες οἱ ρήτορες θὰ
σωπάσουν
καὶ θ᾿ ἀκουστεῖ ἡ φωνή μου:
«Οἱ νέοι πρίγκιπες μὲ σάλπιγγες καὶ νέες
στολὲς
οἱ νέοι συμβουλάτορες οἱ νέοι παπάδες
οἱ πρόεδροι καὶ τὰ συμβούλια καὶ οἱ ἐπιτροπὲς
ὅλοι οἱ μάγοι προφεσόροι...»
Περιμένετε αὐτὴ τὴ φωνή.
Ἔτσι θ᾿ ἀρχίζει.

23 σχόλια:

  1. Προτιμώ τη δική σου συναισθηματική ανωριμότητα από τις κραυγές των φανατισμένων.
    Ειδικά στα blog των ανανεωτικών γράφονται φοβερά πράματα.
    Αν η ανανέωση είναι έτσι καλύτερα να μείνουμε στα παλιά.
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλωσόρισες Στράτο.

    Φίλε Αντώνη
    Αξεπέραστος και επίκαιρος πάντα.
    Την Καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα παρακάτω δημοσιεύτηκαν στην ανανεωτική αριστερή στρουθοκάμηλο

    Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο ν’ αποθεώνουμε εικονικές πολιτικές "πραγματικότητες" κατάλληλες μόνο για ριάλιτι σόου επιπέδου trash tv.
    ΚΟΕμτζήδες, ΑΚΟΑ κόλα, λαΚΕρΔΑ, μεγάλη ιΔΕΑ, πιάσε ΚΟΚΚΙΝΟ, ΑΠΟκομμένοι από το κόκκινο, ΡΟΖΑ η ναζιάρα, πάλης ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΟΙΚΟλωλοιΑΛΙΣΤΕΣ, ανΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, αΔΗΚΚΙμένοι, μέτωπα ΑΝΑ Ντροπης και τράβα κορδόνι. Αναρωτιέσαι αν (έστω) η μάνα τους το ξέρει και τους ξέρει (οι υπόλοιποι χρειάζονται αρχειομαρξιστικό λεξικό για να τους ανακαλύψουν).
    Το έργο "κινηματικά" ονομάζεται ΓΥΡΙΖΑ, ΜΥΡΙΖΑ, ΣΦΥΡΙΖΑ, ΤΣΙΡΙΖΑ, ΣΥΡΙΖΑ.

    Αν όλοι αυτοί νοούνται αριστεροί προτιμώ να μην προσδιορίζομαι σαν τέτοιος.

    Φοβερή η ατάκα στο τέλος.
    Αυτοπροσδιορίστηκε ο άνθρωπος.
    Τι να πει κανείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. To << Αν όλοι αυτοί νοούνται αριστεροί προτιμώ να μην προσδιορίζομαι σαν τέτοιος. >> είναι της στρουθοκαμήλου.
    Δικές είναι μόνο οι 3 τελευταίες γραμμές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φίλε καλώδιε
    Kαι γω απόστρατος είμαι πολλά χρόνια. Μπλέχτηκα λίγο μέσω του bloging και κατάλαβα πως η διάσπαση ήταν αναπόφευκτη.Άλλοι κόσμοι, απορώ πως ήταν στην ίδια στέγη. Η ομάδα Τσίπρα έπαιξε το ρόλο της αλλά αυτά είναι αδιάφορα για τον κόσμο. Χωριστά είναι για όλους καλύτερα. Αφού τους ήταν αδύνατο να φτιάξουν μια κοινή γραμμή, δεν είχαν άλλη επιλογή.Πρέπει να κάνουν πολιτική και όχι σούπα.
    Η αριστερά μας δεν κοιτάει ψηλά, δεν φαντάζεται ότι μπορεί να κυβερνήσει. Φοβάται είναι μικρή για τα μεγάλα πλέον. Βλέπω μιαν ελπίδα ρεαλιστικής πολιτικής στους ανανεωτικούς και τους υποστηρίζω. Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πιστεύω πως ο μόνος τρόπος που μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική αριστερά είναι πολυσυλλεκτικοί σχηματισμοί σαν το ΣΥΡΙΖΑ ή τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ότι υπήρχαν και θα υπάρχουν προβλήματα δεν σημαίνει πως πρέπει να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια και ο καθένας να σηκώσει το δικό του μπαϊράκι.
    Πολύ σωστά γράφει το καλώδιο και το έχουμε δει πως οι ομοφωνίες κρατάνε μέχρι την επόμενη διάσπαση.
    Τέλος όσο κακό και να είναι από που και ως που πρέπει να δεχόμαστε πως είναι αριστεροί κάποιοι σαν τον Κωνσταντόπουλο ή τον Κουβέλη;
    Αυτοί ακούνε εξέγερση και Μαρξ και τους σηκώνεται η τρίχα. Το λένε. Η μόνη τους προσφορά είναι πολιτικό δυναμικό στο ΠΑΣΟΚ.
    ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΣΗ.
    Ας μας αφήσουν ήσυχους και ας αφοσιωθούν σε επερωτήσεις, επιτροπές κάθαρσης και κοινοβουλευτικά μασκαριλίκια που τους αρέσουν.
    Μπορεί να τους κάτσει πάλι καμιά συγκυβέρνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πέστα ρε κοπέλα μου !
    Μας παίρνουν τα λεφτά μέσα από τη τσέπη και τον Κουβέλη τον ενοχλεί η ΚΟΕ όχι ο ΓΑΠ.
    Μονάχα τον Κύρκο ξέχασες για να γίνει τριάδα.
    Μερικοί δεν έχουν καταλάβει ούτε τι ζούμε ούτε τι θα ζήσουμε.
    Ας πάει ο Κουβέλης με τον Χρυσόγελο να μας σώσουν από τη ΒΡ. Δεν έχει καταλάβει πως εδώ έτσι και χυθεί πετρέλαιο με τη γλώσσα θα το μαζεύουμε για να ξεχειμωνιάσουμε.
    Φούμαρα και θεωρίες χορτάσαμε κύριοι ανανεωτικοί.Εγώ θέλω δράση τώρα. Με την ΚΟΕ τη ΜΟΕ το διάολο τον ίδιο
    Στάθης
    Σας έλειψα ε ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Επειδή έχω ιδεολογική παράδοση που βασίζεται στη μακρόχρονη θητεία μου στο Ρήγα Φεραίο και στο ΚΚΕ εσωτερικού στη συνέχεια θα σας κουράσω λίγο παραπάνω απόψε.
    Δεν μου αρέσει καθόλου η προαπάθεια κάποιων της ΑΠ να παρουσιαστούν σαν διαχειριστές υης κληρονομιάς αυτών των σχηματισμών.
    Στην πολιτική και κοινωνική δράση δεν υπάρχουν κληρονομιές. Οι Μπανιάς Παπαδημούλης και λοιποί που παρέμειναν τι είναι;
    Συνολικά ο χώρος πρόσφερε και προσφέρει πολλά κυρίως σε υδρολογικές επεξεργασίες αλλά έχει και το προπατορικό του αμάρτημα.
    Αυτό είναι ένας ελιτισμός, που τον καλλιέργησαν οι πολύ διανοούμενοι του, που τον κρατούσε σε απόσταση από ό,τι ονομάζουμε λαϊκό. Από την παράδοση μέχρι την πολιτική συμπεριφορά.
    Αυτή άλλωστε ήταν και η αιχμή της κριτικής των ιδεολογικών αντιπάλων που πολλάκις έγινε χλεύη.
    Η ομάδα του Κουβέλη έχει έντονα αυτό τον ελιτισμό και φοβάμαι πως θα μείνει περιχαρακωμένη στα στενά της σύνορα, αδύναμη για παράδειγμα να κατανοήσει και να ενσωματώσει κραυγές σαν αυτή του Στάθη που προηγήθηκε στα σχόλια.
    Είμαι σίγουρος πως κραυγές σαν αυτή θα δώσουν τον τόνο τους επόμενους μήνες.
    Καλημέρα και συγνώμη αν στενοχώρησα ή κούρασα
    Πάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα και πάλι.
    Ο χώρος έκανε ιδεολογικές και όχι υδρολογικές επεξεργασίες.
    Πάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φίλε leo
    Διαφωνώ στα περί διαφορετικών κόσμων και αναπόφευκτου. Όλες τις διασπάσεις που ζήσαμε αναπόφευκτες και χρήσιμες μας τις παρουσίασαν.(και δεν ζήσαμε μία ή δύο, έτσι;)
    Από κει και πέρα, για να αφήσουμε οριστικά πίσω το παρελθόν, δε ζητάμε σήμερα από την αριστερά περισπούδαστες θέσεις για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό ή τη μεταρρύθμιση της κοινωνίας. Κοινή δράση ζητάμε για πράματα που αφορούν τη ζωή μας και την επίθεση που δέχεται το τελευταίο καιρό. Γαμώ το αν δεν μπορούν ούτε αυτό! Αντί για αυτό εισπράττουμε άκαιρες και ανούσιες στρατηγικές διαφωνίες που υπερτονίζονται σκόπιμα και φυσικά οδηγούν σε διαιρέσεις. Δεν ξέρω από που αντλείς την αισιοδοξία σου, αλλά αυτό που βλέπω εγώ είναι διάχυτη απογοήτευση απ' όλα αυτά. Ήδη ο ΣΥΝ γέννησε άλλα δύο κομμάτια και βλέπουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. tania
    Θα συμφωνήσω (και αυτό αφορά και το leo)πως η μόνη διέξοδος είναι πολυσυλλεκτικά σχήματα για δράση που, αν αυτό είναι εφικτό, να κατεβαίνουν μαζί και στις εκλογές. Στην Ευρώπη το έχουν πετύχει σε μερικές χώρες. Εδώ μας λείπει η κουλτούρα του διαλόγου και της σύνθεσης αλλά πρέπει να το παλέψουμε. Άλλωστε το ΕΑΜ και η ΕΔΑ είχαν τέτοια χαρακτηριστικά. (αυτό δεν σημαίνει πως προτείνω μηχανιστική μεταφορά τους στο σήμερα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φίλτατε Στάθη έλειψες όντως...
    Αυτό με τα πετρέλαια δύσκολα θα μπορούσε να το γράψει άλλος.
    Αλλά και δύσκολα να βάλει άλλος τέτοια φωτιά σε μια χαμηλόφωνη συζήτηση. (ευτυχώς δεν άναψε για τα καλά)

    φίλε Πάνο
    Πάντα ουσιαστικός στις παρεμβάσεις σου.
    Ο "ελιτισμός" που καταλογίζεις στην "ανανεωτική αριστερά" είναι μια μεγάλη και άκαιρη κατά τη γνώμη μου συζήτηση. Πάντως δεν θα πολυδιαφωνούσα μαζί σου, αν και είναι ώρα για άλλες κουβέντες τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΝΩΝΥΜΟ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΚΕ εσωτερικου
    ειμασταν δυο κομματα μεσα σε ενα.
    τα ξεχασες?????????????????????????
    ο Μπανιας βγηκε γραμματεας γιατι υπηρχε η κοντρα του Αντωνη Μπριλακη του μαγκα, και του Λεωνιδα Κυρκου.
    Λοιπον για μενα αριστερος ειναι
    μονο ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ αριστερος.

    αυτα τα ερμαφροδιτα αντιρατσιστικα
    και του κωλου θεωρειες
    ειναι για τα κωλοπαιδα του κωλονακιου.

    "καημενε Μακρυγιαννη
    ναξερες γιατι
    το τσακισες το χερι σου
    για να χορευουν σεικ τα κωλοπαιδα"
    ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
    φακελωμενος κομμουνιστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φίλε νέε ανώνυμε
    καλοδεχούμενος αν και θα μπορούσες να αποφύγεις κάποιους χαρακτηρισμούς, κρατώντας μόνο το ποίημα του Χριστιανόπουλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φίλοι η δράση κάθε αριστερής ομάδας ή κόμματος καθορίζεται από το μοντέλο που έχει στο μυαλό της για το σοσιαλισμό. Αν τα μοντέλα είναι διαφορετικά είναι αδύνατο να τα βρουν στην καθημερινή δράση. Φαίνεται παράλογο ( και είναι)αλλά έτσι είναι. Έτσι η Αριστερά αδυνατεί να ενωθεί και να κατευθύνει τα πυρά της στον ταξικό εχθρό ή στη δεξιά. Συγκρούεται μεταξύ της γιατί ο ένας βλέπει στον άλλο τον μελλοντικό εχθρό στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού.
    Με αυτήν την τρέλα είναι αδύνατο διαφορετικές γραμμές να μπουν στην ίδια στέγη. Με αυτή τη λογική υποστήριξα και στο blog μου τη διάσπαση. Κάτι το φυσιολογικό για την Αριστερά μας.
    Σίγουρα εκλογικά μπορούν να συμμαχήσουν, αν και χλωμό το βλέπω.
    Η διάσπαση έχει τη ρίζα της στην κόντρα ΚΚΕ και ΚΚΕ εσ.
    Τώρα Οι Ανανεωτικοί δεν είναι ένα πράγμα. Υπάρχει και τελείως συμβιβαστική γραμμή, υπάρχει και υγιής μεταρρυθμιστική λογική με ρήξεις αλλά και πολιτικό λόγο. Επαναλαμβάνω ότι κανείς τους δεν ελπίζει και δεν βλέπει την εξουσία. Τη φοβάται. Αν την έβλεπαν θα ήταν αλλιώς.
    10 απόψεις είναι και το ΠΑσοκ και η ΝΔ αλλά προ της εξουσίας ( και της μάσας) μαζεύονται και ομονοούν. Αυτός είναι και λόγος που η Αριστερά δεν έχει ποσοστό. Κανείς στην ουσία δεν πιστεύει ότι μπορούν να συμφωνήσουν 50 αριστεροί υπουργοί και να κυβερνήσουν την Ελλάδα έστω και για ένα μήνα. Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αν όμως η απόφαση του κ. Κουβέλη και των συντρόφων του ήταν αναμενόμενη, δεν συμβαίνει το ίδιο με τη χρονική στιγμή που επέλεξαν και με το πολιτικό σκεπτικό που προέβαλαν. Σε συνθήκες οξύτατης οικονομικής κρίσης και γενικής απογοήτευσης από την κυβερνητική πολιτική, η πίεση της αριστερής βάσης, επίμονη και συχνά αγωνιώδης, είναι προς την κατεύθυνση όχι της διάσπασης, αλλά της ενότητας, όχι της ιδεολογικής καθαρότητας, αλλά της πολιτικής αποτελεσματικότητας. Ούτε εξηγείται εύκολα η στάση μιας πτέρυγας που ομνύει στην πολυφωνία να αποχωρήσει από ένα δημοκρατικό συνέδριο, έχοντας συγκεντρώσει μόλις το ένα τέταρτο του σώματος.

    Πέτρος Παπακωνσταντίνου στην Κ
    http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_12/06/2010_1291922

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Βρε leo μου
    Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να συμφωνείς πως είναι παράλογο το να μη μπορεί να αναπτύξει κοινή δράση η αριστερά και από την άλλη να θεωρείς αυτή την κατάσταση αναπόφευκτη.
    Δηλαδή πρέπει να τους λέμε και μπράβο, αντί να τους πιέζουμε να συμπορευτούν;
    Το θέμα δεν αφορά πλέον μόνο τις ιδεολογικές μας επιλογές αλλά την ίδια μας τη ζωή. Στις μέρες του ΔΝΤ θεωρώ πολυτέλεια να προτάσσουμε τις ούτως ή άλλως θολές ιδεολογικές μας αναφορές. Πρέπει να μιλάμε για καθημερινές δράσεις.
    Αν επιπλέον κάποιοι συντηρούν την κόντρα ΚΚΕ-ΚΚΕ εσ.το 2010, όπως λες, ας τους αφήσουμε να ζήσουν αυτοί σε μουσεία. Δεν χρειάζεται να ζούμε το ψυχόδραμα τους και εμείς. Γιατί ακόμη και οι στρατηγικές διαφορές στην αριστερά έχουν μετατοπισθεί πολύ από τον άξονα του '68.
    Αλίμονο ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. φίλε ανώνυμε
    διάβασα το άρθρο στο politicon.gr και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Άλλωστε συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί του, ο Παπακωνσταντίνου νομίζω έχει σχεδόν πάντα ουσιαστικές δημόσιες παρεμβάσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. καλώδιε καλησπέρα.
    Την ανάρτηση την είχα διαβάσει αλλά την αλλαγή του blog την πρόσεξα σήμερα.
    Με γεια. Πολύ καλοκαιρινό είναι.
    Να γράψω και κάτι για την ανάρτηση.
    Πως αντέχεται και γράφετε ολόκληρα σεντόνια για ανθρώπους που μάλλον μας έχουν γραμμένους;
    Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι βουλευτική αποζημίωση και οι ηγετικές θέσεις. Εγώ αυτό κατάλαβα.
    Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Υπάρχει αριστερά και "αριστερά". Η δεύτερη είναι και η αγαπημένη των συγκροτημάτων:
    http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=337242&dt=13/06/2010

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Σε ευχαριστώ Άννα
    Αν δεν παίζουμε και λίγο χαθήκαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Υπήρχε κάποτε ένα ΚΚΕ εσωτερικού που εξέφρασε την ανάγκη για ανανέωση του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Όσοι διεκδικούν την κληρονομιά του θα πρέπει να είναι προσεχτικοί. Αφού συμφωνήσω με όσα έγραψε για το θέμα ο Πάνος θα το πάω λίγο παρακάτω. Ο λατρεμένος των αστικών ΜΜΕ αξιότιμος σ. Κουβέλης ανήκε πάντα στην ομάδα Κύρκου, μία δεξιά φράξια με σταλινικές μεθόδους. Με τέτοιες διέλυσαν τη σπουδάζουσα του Ρήγα του '78 και εξανάγκασαν σε φυγή Ελεφάντη, Μπανιά και άλλους το '86.
    Την κληρονομιά του κομμουνιστικού την αποποιήθηκαν μόνοι. Αν επιμένουν να διεκδικήσουν και κατακτήσουν τελικά την κληρονομιά του ανανεωτικού, γενικά, τότε εγώ αυτόματα θα χριστώ δογματικός.
    Τέλος σύντροφε Κουβέλη αν το 1978 το ΚΚΕ εσωτερικού είχε ένα κλάσμα μόνο της δημοκρατίας του ΣΥΝ, τότε εσείς θα είχατε φύγει σαν μειοψηφία και όχι εμείς με την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος Β Πανελλαδική. Το έγραψα ολόκληρο να το απολαύσουν οι σύντροφοι του τότε.
    Άντε γιατί παραγνωριστήκαμε με τους ορκισμένους εχθρούς του συστήματος Κουβέλη, Ψαριανό και άλλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή