τι θα μείνει από τις "πλατείες" μετά την Πέμπτη ;

μια καλή υποθήκη τουλάχιστον, ελπίζω.

Πέρασε ένας μήνας από τότε που με πολλές επιφυλάξεις και χωρίς μεγάλες προσδοκίες, για να 'μαστε και ειλικρινείς, αρχίσαμε να μαζευόμαστε στις πλατείες. Η πραγματικότητα και η εξέλιξη ξεπέρασαν και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις. Για μερικούς από μας εκείνο το διστακτικό : πάμε και εμείς "πλατείες" και βλέπουμε, έγινε γρήγορα μένουμε "πλατείες" και βλέπουμε - αλλά δεν είμαστε  και το μέτρο των πραγμάτων, μιας και πολλοί εξακολουθούν να βλέπουν καχύποπτα τα τεκταινόμενα και να κρατάνε αποστάσεις. 

Όμως οι "πλατείες" έδωσαν από πολύ νωρίς πολύ καλά διαπιστευτήρια. Αντοχή, διάρκεια, προσπάθεια για οριζόντια διασπορά στις συνοικίες, ποικιλία και φαντασία στην επιλογή μορφών αγώνα και κυρίως μια απίστευτη καθημερινή "λαϊκή συνέλευση" που θα την αδικήσω αν προσπαθήσω να τη χαρακτηρίσω. (Όσοι "ξόδεψαν" έστω και λίγες ώρες εκεί καταλαβαίνουν καλά τι εννοώ.) Οι "προαγωγικές εξετάσεις"   δόθηκαν με επιτυχία την Τετάρτη 15 του τρέχοντος. Αυτή η πολυσυλλεκτική και ανομοιογενής μάζωξη μπόρεσε να παραμείνει μια ολόκληρη μέρα στο Σύνταγμα και να ανασυνταχθεί όταν οι δυνάμεις καταστολής κατάφεραν, εξαντλώντας τα αποθέματα χημικών,   να αδειάσουν προσωρινά την πλατεία. Η δυναμική αυτή είχε προφανώς τη συμβολή της και στα παραιτούμαι ξε-παραιτούμαι της ίδιας μέρας και στη γενικότερη πολιτική αστάθεια που οδήγησε σε ανακατανομή ρόλων στη γαποκυβέρνηση. Κυρίως εμπέδωσε στο κόσμο την πίστη πως κάτι μπορεί να γίνει και όλα δείχνουν πως το ερχόμενο διήμερο θα έχουμε μια πρωτοφανή πανελλαδική μάζωξη στο Σύνταγμα.   Κι όποιος αντέξει...

Αντίθετα κάποιοι άλλοι παραπέμφθηκαν για επανεξέταση. 
Ανάμεσά τους και ένα κομμάτι της αριστεράς. Μιας κατεστημένης αριστεράς που σχηματικά ξεκινάει από κάποιους "πασόκους με πολιτικά" στεγασμένους κυρίως στην υπό τον Κουβέλη ΔΗ.ΑΡ. και εξαντλείται στους αγωνιστές των μονοήμερων απεργιών με δίωρη πορεία. Ξενέρωτοι και γερασμένοι πολιτικά, ανίκανοι να βρουν κοινό πεδίο δράσης ακόμα και με τους συντρόφους τους, ήταν φυσικό να μην αντιληφθούν τη δυναμική των συνελεύσεων στις πλατείες. Προσκολλημένοι σε αποστηθισμένα τσιτάτα και μουσειακές μπουρδολογίες έμειναν πίσω για να μετράνε σημαίες, τσολιάδες και βυζαντινά σύμβολα στην πλατεία και να μας "διδάσκουν" τους λόγους που έχασαν η παρισινή κομούνα και η επανάσταση του 1905. 

Πολύ φοβάμαι συντρόφια πως σε μερικούς μήνες, ασφαλείς όλοι σας, μέσα στα τείχη του δικού του γκρουπούσκουλου ο καθένας, θα ψάχνετε να βρείτε για μια ακόμη φορά τι σας έφταιξε, δίνοντας πάλι τις ίδιες απαντήσεις. Παλιοκαιρισμένες, σκουριασμένες απαντήσεις, κατάλληλες δια πάσα νόσο και μαλακία (κυρίως για αυτή) αλλά πάντα ασύμβατες με την πραγματικότητα. Απαντήσεις με πυρήνα το παιδικό: "φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι" επενδυμένο με ακατάληπτες ανοησίες ενηλίκων. Νισάφι πια! Θα είστε ακόμα πιο μόνοι, αλλά με διατηρημένη και αμόλυντη την ιδεολογική καθαρότητα. 
Εύγε, από τώρα !
Θα είναι ενδιαφέρον τότε, να μετρήσει κάποιος και τα δικά σας βυζαντινά σύμβολα και τους τσολιάδες σας. 

Εγώ και πολλοί άλλοι -ευχαριστούμε- αλλά δε θα πάρουμε. 
Αρκετές σόλες λιώσαμε σε ακίνδυνες πορείες προς τα εικονικά "χειμερινά ανάκτορα" και αρκετές καμήλες  κατάπιαμε σε αρρωστημένες διαδικασίες. Τώρα δεν θα ξεψαχνίσουμε κουνούπια μαζί σας. Η θέση μας είναι στις πλατείες και στους δρόμους. Και σε ό,τι ζήσει από τις "πλατείες" θα αναζητήσουμε και την πραγματική αριστερά.

48 ώρες στο δρόμο:

"Όλη η Ελλάδα στο Σύνταγμα για να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο

Εδώ κι ένα μήνα, έχουμε κατακλύσει τις πλατείες όλης της χώρας διεκδικώντας να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Στο τέλος Ιουνίου, ο αγώνας μας φτάνει σε σημείο καμπής. Η κυβέρνηση της μηδενικής κοινωνικής νομιμοποίησης επιχειρεί την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. Αυτό το σχέδιο δεν πρέπει να περάσει. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη λεηλασία του κοινωνικού πλούτου, δεν πρόκειται να ανεχτούμε την εξαθλίωση των πολλών για να την εξασφάλιση των κερδών των λίγων. Οι επικοινωνιακοί ελιγμοί, οι κάλπικοι ανασχηματισμοί και οι εκβιασμοί κυβέρνησης, ΔΝΤ, ΕΕ, δεν μάς ξεγελάνε. Τώρα πια ξέρουμε ότι το δίλημμα δεν είναι Μνημόνια ή χρεοκοπία γιατί τα Μνημόνια οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία της κοινωνίας.

Το διήμερο της συζήτησης και ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου στη Βουλή τα συνδικάτα έχουν καλέσει 48ωρη Γενική Απεργία. Αυτό το διήμερο δεν πρέπει κανείς να δουλέψει, να καταναλώσει, να στηρίξει το παραμικρό σπάσιμο της απεργίας. Από το πρωί της πρώτης μέρας της απεργίας μαζευόμαστε στο Σύνταγμα μαζί με τις λαϊκές συνελεύσεις απ' όλη τη χώρα και όλες τις γειτονιές της Αθήνας.
Την ημέρα ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου περικυκλώνουμε τη Βουλή-στέλνουμε το μήνυμα ότι ο λαός το απορρίπτει!

Εδώ κι ένα μήνα αποδεικνύουμε ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι, ότι έχουμε τη δύναμη να χαράξουμε νέα πορεία για την κοινωνία. Τώρα είναι η ώρα να κάνουμε το επόμενο μεγάλο βήμα. Τώρα είναι η δικιά μας ώρα, τώρα μιλάμε εμείς!

Ή εμείς ή αυτοί - Άμεση δημοκρατία τώρα!"

Η λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος