Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

μια άλλη φορά Καλλικράτη μου. τώρα γουστάρω περιπέτεια..

"σταθερότητα ή περιπέτειες" διαλέγουμε άλλωστε...
ιι
"...Έπεσε την Παρασκευή η αυλαία της προεκλογικής εκστρατείας, με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να δηλώνει μέχρι τέλους ότι εάν το βράδυ της Κυριακής οι αυτοδιοικητικές κάλπες δεν βγάλουν ένα ισχυρό μήνυμα σταθερότητας και συνέχισης των μεγάλων αλλαγών, είναι αποφασισμένος να προκηρύξει πρόωρες εθνικές εκλογές. Όπως όλα δείχνουν, το βράδυ της Κυριακής ο πρωθυπουργός θα ξεκαθαρίσει εάν το αποτέλεσμα τον οδηγεί στην απόφαση να απευθυνθεί εκ νέου στον ελληνικό λαό."
Μήπως με την ψήφο μας πρέπει να προλάβουμε να απευθύνουμε εμείς ένα-δύο φωνήεντα στον πρωθυπουργό μας πριν το βράδυ της Κυριακής;
Είναι και θέμα τιμής μάλλον. (Όσης μας έχει απομείνει)

 "Σταθερότητα ή περιπέτειες ;" λοιπόν. Όχι δεν είναι προβληματισμοί μετά από υπερ-εικοσαετή έγγαμο βίο, ας πούμε. Πρόκειται για  την οριστική, χθεσινοβραδινή διατύπωση του εκλογικού διλήμματος από τον ηγεμόνα Γεώργιο Α. Παπανδρέου (τον Γ΄τον υποτελή). Μας τσάκισε πάλι το άτομο. Είναι δυνατόν να μην προτιμήσουμε τις περιπέτειες; Άλλωστε μια περιπέτεια τη ζούμε ήδη τους τελευταίους μήνες.

Αν μιλήσουμε και λίγο σοβαρά, θα συμφωνήσω κι εγώ με την ατάκα που έχει κοσμήσει τοίχους και τοίχους σε διάφορες παραλλαγές: " Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τη ζωή μας θα ήταν παράνομες". Ευφυής μες στην απλότητά της, κατανοητή και κυρίως πιασιάρικη Όμως προσωπικά θα συμπληρώσω πως ποτέ μέχρι τώρα δεν πήγα στην κάλπη -ευτυχώς ή δυστυχώς-με την ελπίδα πως από την επομένη των εκλογών θ' αλλάξει ριζικά η ζωή μου. Το έκανα, και πολύ φοβάμαι πως θα το κάνω και στο μέλλον, με τον ίδιο πεζό τρόπο που κάνω δεκάδες άλλα πράματα. 

Μάλλον ζήλευα όλους εκείνους που πίστευαν  πως  με την ψήφο τους θα έχουμε στις "18 σοσιαλισμό" το '74, ή εκείνους που οραματίζονταν  μεγάλες αλλαγές  μετά τις εκλογές του '81. Με τον ίδιο τρόπο  ζηλεύω τη μακαριότητα αυτού που γονατίζει και προσεύχεται με πίστη προσδοκώντας ανάσταση νεκρών.
Ζηλεύω τους ανθρώπους που πορεύονται με  βεβαιότητες γενικώς μάλλον. 

Σ΄αυτές τις εκλογές όμως οι ελπίδες και οι βεβαιότητες απουσιάζουν. 
Οι τέως δημοτικές  εκλογές πάντα στρέβλωναν τα πολιτικά τους μηνύματα, μέσα από τοπικές διαδρομές και ιδιαιτερότητες. Έτσι ούτε μεγάλες προσδοκίες δημιούργησαν ποτέ, αλλά και επέτρεπαν στον καθένα να ερμηνεύει τα αποτελέσματά τους κατά το δοκούν. Αλήστου μνήμης παραμένει η δήλωση του μπαμπά Ανδρέα Γ. Παπανδρέου (του Β' του καρδιοκατακτητή) όταν μετά την εκλογική συντριβή στις δημοτικές του ΄86 μίλησε για νίκη της  τοπικής αυτοδιοίκησης.

Οι πρώτες "Καλλικράτειες" εκλογές θα έχουν μάλλον χειρότερη μοίρα. Δεν είναι εύκολο να ασχοληθείς με την διαχείριση απορριμμάτων, ας πούμε, όταν διαβάζεις πως τα απορριμματοφόρα μάζεψαν και πολτοποίησαν άστεγο από κάδο σκουπιδιών.  Είδηση και ειδήσεις καθημερινές, που προκαλούν φόβο για το μέλλον της κατεχόμενης χώρας. (Α! Συγγνώμη συντρόφια, ξεχάστηκα και έγραψα πάλι παράγωγο της κακιάς λέξης: κατοχή. Λησμόνησα πως αυτό έγινε άπαξ στα '40ς, όπως σοφά μου υπενθυμίζετε κάθε τόσο) 

Πολυτέλεια δείχνει ο "Καλλικράτης" και η εκλογή τοπικών αρχόντων στις μέρες μας. Εύκολα σκέφτεσαι "να τους γράψω και να μην πάω καθόλου".
Να πάμε όμως και να ψηφίσουμε. Να πούμε και με τη ψήφο μας πως δεν τα βγάζουμε πέρα. Το τι να ψηφίσουμε; είναι μιά καλή ερώτηση. Σίγουρα  η αποχή δεν είναι στις απαντήσεις μου, πάντως.

Να με συμπαθάνε οι υποψήφιοι τοπικοί άρχοντες και οι θεματοφύλακες των θεσμών για την προφανή μου ασέβεια προς το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μπορεί υπό άλλες συνθήκες να με αφορούσε περισσότερο ο Καλλικράτης τους και  να αναζητούσα και  εγώ τον καταλληλότερο σκουπιδοσυλλέκτη για να τον ψηφίσω όπως επιθυμούν. Όμως τώρα οι προτροπές τους για "αυτοδιοικητικά κριτήρια" στην ψήφο μου-και πότε τα είχαμε διάολε;- μου φαίνονται παράταιρες και μου θυμίζουν εκείνο το παλιό του Νιόνιου από το Φορτηγό του:
"Ο καιρός θα 'ταν όμορφος στο δάσος,
αν δεν κουφαίνονταν τα φύλλα απ' τον κρότο,
αν δεν πάγωνε ο ήλιος απ' τον τρόμο.
Τα παιδιά αν δεν τρώγανε σκουπίδια,
τα αεροπλάνα αν δεν καίγανε καλύβια.

Ο καιρός θα 'ταν όμορφος στο δάσος"
από το "Βιετνάμ γιέ-γιέ" για αδαείς ή απλώς νεότερους. (Έχει και μια ηλικία πλέον ακόμα και το Φορτηγό). Το ασμάτιο  ακολουθεί  ούτως ή άλλως :


οι σύνδεσμοι της ανάρτησης :

6 σχόλια:

  1. Άσ΄τα καλώδιο, και μόλις άκουσα το Σαμαρά να δηλώνει επί λέξει και με θανατερά βλοσυρό ύφος "εγώ είμαι εδώ"! Εμείς από πού να φύγουμε;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μου έφτιαξες το ξεκίνημα της νύχτας μου φιλαράκι, αλλά δεν με έψησες να πάω να ψηφίσω.
    Πολύ καλή η προσπάθεια.

    Πες μου πως το συγγνώμη δεν ήταν από δαίμονα του πληκτρολογίου !
    Θα με φτιάξεις περισσότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άστα καλώδιο.Το ξεπούλημα θα γίνει έτσι κι αλλιώς.
    Τουλάχιστον ας μην έχει την δική μου τζίφρα.
    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κλέα σε χάσαμε...

    Αυτοί όλοι εδώ είναι.
    Εμείς γράφουμε απουσίες που στις μέρες του ΔΝΤ κοστίζουν περισσότερο.
    Τουλάχιστον στο ψευτοδίλλημα του ΓΑΠ να μην απαντήσουμε με το "δε γνωρίζω δεν απαντώ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. σ' ευχαριστώ Zannet
    Όχι, δεν ήταν δαίμονας του πληκτρολογίου. Ένας άλλος δαίμονας ευθύνεται για το "συγγνώμη"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. tikto
    Δε διαφωνώ σ' αυτό. Απλά πιστεύω πως και με ψήφο μπορείς να πιστεύεις πως δεν έβαλες υπογραφή.
    Από και πέρα αυτοί έχουν τη δυνατότητα, την ψήφο μας ή την αποχή μας να την ερμηνεύσουν όπως γουστάρουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή