"..για ένα ταξίδι αξέχαστο, ας πούμε, με το α/π Αγγέλικα"

προσδοκίες (γενικώς)

ξξ

 

Οι μεγάλες μας τελείωσαν. Ογκώδεις και μεγαλοπρεπείς λαχάνιασαν στη διαδρομή και ξέμειναν πίσω. Υπάρχουν μόνο σαν θολές αναμνήσεις  νεανικών χρόνων-ίσως να θυμίζουν και το ομώνυμο βιβλίο του Ντίκενς της ίδιας μάλλον εποχής.
Μέχρι εκεί, τίποτε περισσότερο.

Ζούμε πια μόνο με τις μικρές μας προσδοκίες, τις καθημερινές. Ανακατεμένες με "απροσδοκίες" κατά Δημουλά και τις ματαιοδοξίες μας, μας συντηρούν. Είναι όμορφο να περιμένεις κάτι.

Ένα καινούργιο " ταξίδι αξέχαστο, με το α/π Αγγέλικα" όπως λέει ο ποιητής, ας πούμε...

Η επιστροφή που καρτερούσαμε (Κλείτος Κύρου)

Η επιστροφή που καρτερούσαμε ναυάγησε.
Κάποια άνοιξη θα 'ρχόμασταν γυμνοί κι ωραίοι σαν τη μέρα
που γεννήθηκες.
Η φωνή μας θα ηχούσε στρωτή κι επίπεδη σαν τους κάμπους
που σου ιστορούσα.
Μα τώρα δεν βλέπω την άψη σου έτσι που κρύφτηκες μες
στις αμυγδαλιές.
Τα μάτια σου ματωμένα κοχύλια που νοστάλγησαν τον άλλο
βυθό.
Οι αυτοκινητάμαξες οδύρονται τα δειλινά το κλάμα τους πως
να καταλαγιάσει
Άνθρωποι ανεβοκατεβαίνουν στους δρόμους τα χαμίνια
σιγοσφυρίζουν στις γωνιές
χειρονομίες μετέωρες συσπάσεις πονεμένες στα στρατιωτικά
νοσοκομεία
κι έχουμε τόσα πολλά να πούμε τάχατες θα τελειώσουν ποτέ
Για μια παλιά φυγή για μια φωτιά που έσβησε μες στην
καρδιά μου
για ένα ταξίδι αξέχαστο, ας πούμε, με το α/π Αγγέλικα.
Κι υπάρχουν τόσοι τρόποι να σ' αγαπήσω ακόμη.
Μέρες δύσκολες ήλιος αναιμικός κι ο Αδωνις λησμόνησε τα
μονοπάτια.
Τάχα ποιο τ' όφελος κάθε ζωή σημαδεύει το θάνατο της
Κι οι εποχές στριφογυρίζουν αδιάκοπα σαν τη ρουλέτα ενός
καζίνου
Όμως εμείς κάθε μέρα σωπαίνουμε κι οι θριαμβικές ιαχές μας
των περασμένων ημερών αντιλαλούν στους τοίχους που μας
φυλακίζουν.
Κι άσε τους επικριτές να μας αποκαλούν κλειστά βιβλία
Σε ποιον να εξομολογηθούμε τα τόσα μας κρίματα
Τώρα που έχουμε μια πίκρα στην καρδιά
Τώρα που έχουμε μια μεταμέλεια

Κλείτος Κύρου από τη συλλογή: Εν όλω - Συγκομιδη: 1943-1997)

σύνδεσμοι:

"Απροσδοκίες".  Κική Δημουλά 

Μεγάλες προσδοκίες. (παρουσίαση του έργου από την ομάδα : Θαλής και φίλοι)

Κλείτος Κύρου: Η άλλη εκδοχή της ποίησης της ήττας του Γ. Καραμπελιά ('Αρδην τ.47)

Α/π Αιγαίον & Α/π Αγγέλικα:

Ήταν δίδυμα πλοία. Εξωτερικά ήταν όμοια με μόνη διαφορά το χρώμα. Το ένα είχε βαμμένο το σκάφος μαύρο και το άλλο λευκό. Ήταν Καναδικής προέλευσης και έλεγαν ότι εταξίδευαν πριν έλθουν στην Ελλάδα στις Καναδικές λίμνες. Ήταν μεγάλα πλοία, περί τους 5000 τόνους, καλοτάξιδα και ταχύπλοα. Είχαν μία προπέλα που την κινούσε μία παλινδρομική μηχανή με τέσσερεις διαβαθμίσεις. Μία πολύ υψηλή τσιμινιέρα τους έδινε μεγαλοπρέπεια. Η τεράστια βεράντα και οι πολύ μεγάλοι διάδρομοί τους τα έκαναν άνετα για τους επιβάτες. Οι αίθουσές τους ήταν μεγάλες και ψηλοτάβανες. Είχαν κάθετη πλώρη, γυρτή προς τα πίσω τσιμινιέρα και άλμπουρα, και γενικά είχαν την όμορφη γραμμή των παραδοσιακών ατμοπλοίων. Εκτελούσαν τα δρομολόγια μεταξύ 1950 και 1960.

από τον Κύκλο των Ανδρίων ποιητών