Gustav Klimt "Kunstschau"
η σκιά της λίμνης
απλώνονταν μέσ' στο δωμάτιο
και κάτω από κάθε καρέκλα
κι' ακόμη κάτω απ' το τραπέζι
και πίσω απ' τα βιβλία
και μέσ' στα σκοτεινά βλέμματα
των γύψινων προπλασμάτων
ακούγονταν σαν ψίθυρος
το τραγούδι της
μυστικής ορχήστρας
του νεκρού ποιητή
και τότε μπήκε η γυναίκα που περίμενα
τόσον καιρό
ολόγυμνη
μέσ' στ' άσπρα ντυμένη
κάτω απ' το φως του φεγγαριού
με τα μαλλιά λυμένα
με κάτι μακριά πράσινα χορτάρια μέσα στα μάτια
που κυματίζανε αργά
ωσάν τις υποσχέσεις
που δεν δοθήκανε ποτές
σε μακρινές άγνωστες πόλεις
και σ' άδεια
ερειπωμένα
εργοστάσια
κι' έλεγα να χαθώ κι' εγώ
σαν το νεκρό ποιητή
μέσα στα μακριά
μαλλιά της
με κάτι λουλούδια
π' ανοίγουν το
βράδυ
και
κλείνουν
το πρωί
με κάτι ψάρια ξερά
που κρέμασαν
μ' ένα σπάγγο
ψηλά
στην καρβουναποθήκη
κι' έτσι να φύγω
μακριά
απ' την οχλαγωγή
και το θόρυβο
του σκοπευτηρίου
να φύγω μακριά
μέσ' στα σπασμένα
τζάμια
και να ζήσω
αιώνια
πάνω στο ταβάνι
έχοντας όμως
πάντα
μέσα στα μάτια
τα μυστικά τραγούδια
της νεκρής ορχήστρας
του
ποιητή
Mιλούσε μιαν άλλη γλώσσα, την ιδιάζουσα διάλεκτο μιας
ΑπάντησηΔιαγραφήλησμονημένης, τώρα πλέον, πόλεως, της οποίας και είτανε,
άλλωστε, ο μόνος νοσταλγός.
απο τον εραστή του ίδιου
πάνω που θα έλεγα πως ο καλώδιος το έριξε στις μουσικές εκπομπές και έχει καιρό να μας βρει ένα ωραίο ποίημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα
Ρε καλώδιε εγώ δεν καταλαβαίνω από ποίηση, αλλά κάποια πράγματα με πιάνουν και με χτυπάνε από κάτω
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνακάλυψα αυτές τις πολύ όμορφες σελίδες ψάχνοντας για το Μαραμπού του Καββαδία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ όμορφη και φροντισμένη επιμέλεια της συλλογής μαρτυρά την κοινή μας αγάπη για τον ποιητή.
Όποιος και αν είσαι, ή είστε, τα συγχαρητήριά μου.
Ο χρόνος σας δεν πάει χαμένος.
Ευχαριστώ.
Θανάσης από Αθήνα, αν έχει σημασία
Ναι!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είπε όλα ο tiktos...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς μας δεν καταλαβαίνει από ποίηση, με τον τρόπο που το εννοούν οι "ειδικοί", αλλά όλους μας κάποιες στιγμές μας πιάνει και μας χτυπάει από κάτω...