Ο Κωστάκης φεύγει, ο Γιωργάκης έρχεται και ο Αλέκος σκέφτεται (ησυχία)

και γίναμε όλοι μία ωραία ατμόσφαιρα...

Αν μη τι άλλο, ο K.Καραμανλής ο Β' ο μπιφτεκοτραφής, μας έχει πείσει πως γνωρίζει άριστα τη γλώσσα του σώματος. Στο βαρυσήμαντο διάγγελμα της περασμένης Τρίτης έδειχνε να έχει περάσει ένα όμορφο καλοκαίρι στη Ραφήνα, μόλο που χρειάζονταν καμιά φορά να πεταχθεί και ως του Μαξίμου. Χαλάλι. Με την τροχαία να ανοίγει δρόμους μισή ώρα δουλειά ήταν. Άλλωστε την ώρα που τον χρειαστήκαμε ήταν εκεί που έπρεπε. Όταν αυτές οι άτιμες οι πυρκαγιές βάλθηκαν να αμαυρώσουν, για δεύτερη φορά μια τόσο πετυχημένη θητεία, πήρε το ελικόπτερο και τις παρακολουθούσε. Αψήφισε ακόμη και τον κίνδυνο της σύγκρουσης με το ελικόπτερο του sky ή κάποιο πυροσβεστικό με το τράφικ που είχε στους αιθέρες κείνες τις μέρες.

Τα παραπάνω κιλά προδίδουν την απόφαση να εγκαταλείψει το χόμπι της πρωθυπουργίας. Ο ομόσταβλος Μιλτιάδης Έβερτ είχε πει ότι κάποιος που θέλει να γίνει πρωθυπουργός αδυνατίζει (ο ίδιος δεν έγινε ποτέ, υπενθυμίζω.)

Έτσι η γνωστή ελληνίστρια Μάργκαρετ Παπανδρέου μετά από πεθερό και σύζυγο, θα έχει και υιό πρωθυπουργό. Βέβαια οι κακές γλώσσες, ακόμη και μέσα στο ΠΑΣΟΚ, λένε πως ο κανακάρης της είναι ικανός να αστοχήσει σε κενή εστία. Όμως εδώ πρόκειται για κάτι απλούστερο: Να μπεί με τη μπάλα στα δίχτυα όπου τη στέλνει εύστοχα ο αντίπαλος.

Η αντίπαλη οικογενειακή δυναστεία δείχνει να μένει από εφεδρείες. Ο καημένος ο Μ. Λιάπης δίνει μια χαμένη μάχη οπισθοφυλακών. Χωρίς το επίθετο του θείου και με το βάρος του ταξιδιού με τον καταραμένο Χριστοφοράκο, δείχνει αδύναμος να παίξει το ρόλο που διάλεξε για την πάρτη του : του καθαρού θεματοφύλακα του Καραμανλισμού. Ό,τι μείνει από το κόμμα, την επομένη της φετινής επετείου ίδρυσής του, θα το καρπωθεί μάλλον η θυγατέρα του γουρλή και επίτιμου. Να κλείσει και ο άνθρωπος ήσυχος τα μάτια του, βλέποντας την κορούλα του όπως την ονειρεύτηκε και επιπλέον να δεχθεί ένα ακόμη ηχηρό ράπισμα η οικογενειοκρατία στην Ελλάδα.

Να υπενθυμίσω πως στις εκλογές της 4ης του επομένου θα συμμετέχουν και αυτοπροσδιοριζόμενα ως αριστερά, κόμματα.


Ο εκ των ηγετών τους Αλέκος το σκέφτεται(πάλι). Θα είναι ο μεγάλος τιμονιέρης του ΣΥΡΙΖΑ ή κάτι στο πιο απλό; Οφείλουμε να τον διευκολύνουμε με τη σιωπή μας.


Υ.Γ. Ο Αλέκος αποφάσισε πως επιθυμεί να είναι ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και για έξι μήνες. Δεν τον τρομάζει ούτε το σχεδόν βέβαιο ενδεχόμενο να μείνει μόνο με μερικές αξιόλογες προσωπικότητες (υπό την καλή έννοια) και των συγγενών τους, των φίλων, των γκομενών κλπ. Καληνύχτα Αλέκο, καληνύχτα Ρούντι, καληνύχτα βασανισμένε σύντροφε Θεωνά, καληνύχτα συντρόφια γενικώς. ..

Δεν είμαστε και ακριβώς τόσο μαλάκες όσο μας περάσατε, να ξέρετε. Το πως οι συνιστώσες αποκτούν συνισταμένη, το διδαχτήκαμε στη δευτεροβάθμια βασική μας εκπαίδευση. Αν επιμένετε ωστόσο για κάτι περισσότερο διαβάστε και αυτό εδώ.