Μοσκώφ ....στα όρια του έρωτα και της ιστορίας

Κωστής Μοσκώφ (1939 - 1998)

κανονικά μέσα στην παρένθεση θα έπρεπε να υπάρχει μία ιδιότητα πχ ιστορικός...
αλλά ήταν τόσο σύνθετος που δεν χωράει σε χαρακτηρισμούς .
μοναχική αλλά πλούσια δημόσια διαδρομή.
στην αριστερά δεν κατάλαβαν ( σπανίως τους ξανασυμβαίνει ) ποιόν είχαν ανάμεσα τους.
κάποιοι τον είπαν δογματικό , άλλοι αναθεωρητή και όλοι μαζί χριστιανό.

ο Κωστής ήταν και ποιητής....

Γεννήθηκα την Εποχή του Χαλκού

Γεννήθηκα την εποχή του χαλκού
τώρα
δεν με θυμάται πια κανένας
σκεπάσαν τους βωμούς μου δάφνες και φρύγανα.
Πικραμύγδαλο, συ έρωτά μου,
ήπια τρία βαρέλια ρετσίνα στην Δόμνα
χτες, για να ξεχάσω
ρούφηξα τον Aλιάκμονα, τον σφοδρό Bαρδάρη
- οι λιμναίοι οικισμοί της Θεσσαλίας
μείναν ξεροί για χάρη σου.
Περιμένω τρεις χιλιάδες χρόνια να πεθάνω,
αδύναμος να αποσυντεθώ τόσο που σ' αγαπώ.

κάθε που πίνουμε ( η βλέπουμε κάποιον να πίνει ) κάνα ποτηράκι παραπάνω , θυμόμαστε και την Δόμνα τη ταβέρνα στα Κάστρα. Ανηφορικό και δύσκολο το ανέβα ως εκεί . Ακόμη και για τη νιότη μας. Όμως το κατέβα ήταν και παραμένει , πιο εύκολο.....
( χρωστάω πολύ Μοσκώφ ακόμη... Θα επανέλθω , ΙΣΩΣ )