και το πνεύμα της εξέγερσης του Νοέμβρη αναζητείται...
σε ...αφιερώματα των μέσων ενημέρωσης και σε δεκάρικους λόγους, εκφωνημένους από απόντες κατά κανόνα, που βγαίνουν απ' τα συρτάρια οσονούπω. Φυλαχτείτε και καλυφθείτε λοιπόν!
Ας μην ανησυχούμε για το πνεύμα-αυτό δεν κινδυνεύει. Άναρχο και άτρωτο ανά τους αιώνες γυρίζει από τη Βαστίλη στα χειμερινά ανάκτορα και από τον παρισινό Μάη στα σοκάκια της Αθήνας.
Κάποιοι, που θα τους ξαναπούν αλήτες, θα βρεθούν να το καλέσουν και στο μέλλον.
Φοβάμαι (Μανώλης Αναγνωστάκης)
τους ανθρώπους που εφτά χρόνιαέκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρικαι μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας"Δώστε τη χούντα στο λαό".Φοβάμαι τους ανθρώπουςπου με καταλερωμένη τη φωλιάπασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.Φοβάμαι τους ανθρώπουςπου σου 'κλειναν την πόρταμην τυχόν και τους δώσεις κουπόνιακαι τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείονα καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.Φοβάμαι τους ανθρώπουςπου γέμιζαν τις ταβέρνεςκαι τα 'σπαζαν στα μπουζούκιακάθε βράδυκαι τώρα τα ξανασπάζουνόταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρηκαι έχουν και «απόψεις».Φοβάμαι τους ανθρώπουςπου άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσανκαι τώρα σε λοιδορούνγιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.δημοσιεύτηκε στην "Αυγή" το Νοέμβρη του 1983
Κάποιοι, που θα τους ξαναπούν αλήτες, θα βρεθούν να το καλέσουν και στο μέλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφή------------------
Αλήτες, ρομαντικούς, αριστερούς, θολοκουλτουριάρηδες, αναρχοκομμούνια, αναρχοάπλυτους.
Όπως και αν τους πουν, ο δρόμος θα ξανα ανασάνει με αυτούς.
Και θα ξαναγράψει την ιστορία του.
Ξέρεις τι έρχεται μετά τη νεκρική σιγή και την επιφανειακή γαλήνη;
Αντάρα.
Ηρεμεί το σύμπαν πριν το σεισμό.
Και ο Νοέμβρης μπήκε, ο Δεκέμβρης χτυπά τη θύρα.
Αλλοίμονο σε αυτούς που εφησυχάζουν.
Καλησπέρες Καλώδιο
Συγνώμη για τον προσωρινό ελπίζω έλεγχο των σχολίων αλλά με αφορμή τις αναρτήσεις μου για το τείχος του Βερολίνου δέχτηκα κάποιες ανεπιθύμητες επισκέψεις. Μέχρι να βαρεθούν τα συντρόφια ύψωσα το δικό μου τείχος που φυσικά δεν θα μείνει 30 χρόνια
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην άγχεσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πρόλαβα τα αίσχη του ανωνύμου.
Σε κατανοώ.
Αν και μεταξύ μας ( είμαι σουρεάλ ) ασ'τους να λένε ότι θέλουν. Ποιός ο λόγος να χάνεις την ψυχραιμία σου;
Για να ασχολούνται μαζί σου , ή σε σέβονται ή σε φοβούνται.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
ΑπάντησηΔιαγραφήπου σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο...
Πόσο αληθινό...
Είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις πως οι πλατείες μπορούν να ξαναγεμίσουν...