Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

λίγα ακόμη για την Μαρία... ( απο την Ελευθεροτυπία )




«Δεν έκανα ποτέ μισή υποχώρηση στη δουλειά μου», έλεγε η Μαρία Δημητριάδη. Κι αλήθεια...
«Totale voice» την έχουν χαρακτηρίσει. Δηλαδή «ολοκληρωτική φωνή», τεράστιου εύρους, ταυτισμένη με τα μεγάλα τραγούδια του αντιδικτατορικού αγώνα, αλλά και της Μεταπολίτευσης, τα τραγούδια των ποιητών και των συνθετών.
Η ύστατη επιθυμία της ήταν να αποτεφρωθεί και η τέφρα της να σκορπιστεί στο Αιγαίο. Ετσι, μια που η ελληνική νομοθεσία δεν προβλέπει αυτή την περίπτωση, αποφασίστηκε από τους οικείους της η μεταφορά της σορού της στη Βουλγαρία, μια περίπλοκη, χρονοβόρος διαδικασία - γι' αυτό και δεν έγινε άμεσα γνωστή η ακριβής μέρα της καύσης της.
Ορκισμένη αριστερή, η Δημητριάδη παρέμεινε ιδεολόγος στη ζωή και στις επιλογές της. «Οι συνεργασίες μου είχαν πάντα και κάποιον άλλο λόγο, εκτός από τον καλλιτεχνικό. Υπήρχε ταύτιση, έστω σε κάποιο βαθμό, ιδεολογική, αισθητική. Και χωρίς να υπερηφανεύομαι, δηλώνω ότι δεν έχω κάνει ποτέ ούτε μισή υποχώρηση στη δουλειά μου. Και αυτό το πληρώνω. Υπήρξαν φορές που δεν είχα ούτε τσιγάρο. Αλλά υποχώρηση δεν έκανα», έλεγε η ίδια στη Ρουμπίνη Σούλη και στον «Ριζοσπάστη».
ελευθεροτυπία


για να είμαστε δίκαιοι η tv αποδίδει μεταθανάτιες τιμές : η μητέρα του γιου του Αντρέα Μικρούτσικου , μας λένε και μας ξαναλένε ... οποία τιμή !
το τραγούδι που ακολουθεί είναι " ο μικρόκοσμος " σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ και μουσική Θάνου Μικρούτσικου , απο τα " πολιτικά τραγούδια " του 1975


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου