Οι παντός καιρού

κείμενο του Κίμωνα Ρηγόπουλου από το aristerovima

rr

"the New Yorker" του Eric Drooker

Θα βάλουν πρόθυμα την υπογραφή τους για το «πογκρόμ στον Άγιο Παντελεήμονα» αρκεί να μη φτάσουν οι αλλόχρωμοι και στον περιφερειακό του Λυκαβηττού. 

Θα υπογράψουν για την ανάγκη ενός βήματος διαλόγου της αριστεράς αλλά θα περάσουν και από την ποιητική εσπερίδα του Χυτήρη για να μαγευτούν από την πανδαισία των στίχων του και να δηλώσουν «σεμνά» την παρουσία τους.Θα ψηφίσουν οπωσδήποτε Καμίνη, μεσούντος του Μνημονίου, «για μια αλλαγή βρε αδελφέ»

Θα κάνουν έναν τακτικό ελιγμό αναδίπλωσης στην κριτική τους προς τον Γερουλάνο, γιατί εκκρεμεί πρότασή τους για την Επίδαυρο και τα Επιδαύρεια θα είναι φτωχά χωρίς αυτούς. Είναι γενικώς και συνήθως, αορίστως εναντίον του Μνημονίου, αλλά «τι να σου κάνει και ο Γιωργάκης» μ’αυτό το χάος που παρέλαβε; Φυσικά και δεν επικροτούν την κρατική καταστολή, αλλά και αυτό το κακό με την πλατεία Συντάγματος παράγινε. 

Τι θα λένε και οι εξ Εσπερίας τουρίστες γι’αυτό το χάος! Καταλαβαίνουν την αγανάκτηση των ανθρώπων, αλλά και οι προπηλακισμοί δεν υπήρξαν ποτέ μέρος της παράδοσης της αριστεράς. Περιμένουν μια αναθεσούλα από την ΕΡΤ και αν δεν την πάρουν θα ξεχυθούν και πάλι με τα λάβαρα του αγώνα στους δρόμους. Ως τότε θα περιπέσουν αναγκαστικά σε μια νηφάλια περισυλλογή. Εντάξει, συμφωνούν ότι ο κόσμος πεινάει, αλλά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν των φρονίμων τα παιδιά. Και αυτοί είναι αφόρητα φρόνιμοι. Απεχθάνονται τους θυμωμένους ανθρώπους γιατί χάνουν το δίκιο τους. Το δικό τους «δίκιο» δεν θα χαθεί ποτέ γιατί είναι θεσμικά κατοχυρωμένο. 

 Ποτέ δεν θα τα μπλέξουν «απ’ την Κική και την Κoκώ πια να διαλέξουν»Και την Κική και την Κοκώ. Και τον αστυφύλαξ και τον χωροφύλαξ οι μισητοί άνθρωποι παντός καιρού.