Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

παιγνίδια ενηλίκων.

games without frontiers...

από πού ερχόμαστε; τί είμαστε; πού πάμε; του Paul Gauguin

Παιγνίδια ενηλίκων υπήρχαν πάντα.
Παιγνίδια που δεν χρειάζονταν τις σύγχρονες παιγνιδομηχανές, που αναστενάζουν στα χέρια "-αντάρηδων" και "-ηντάρηδων", για να παιχθούν. 
Είχαν και έχουν χαρά και πόνο, όπως όλα τα παιγνίδια και μεγαλύτερους κινδύνους από ένα απλό εθισμό στο  play station, ας πούμε.
 Πόνο γιατί ενίοτε ανοίγουν πληγές χειρότερες από αυτές των παιδικών παιγνιδιών. 
Τι να σου κάνει στ' αλήθεια μια παιδική σφεντόνα, αν δεν καταφέρει να σου ανοίξει το κεφάλι; 
Τα παιγνίδια των ενηλίκων είναι περισσότερο βάρβαρα και φέρνουν δάκρυα διαφορετικά από το κλάμα του παιδιού που χάνει.  
Δεν έχουν σαφείς κανόνες και όρια. 
Για τέτοια παιγνίδια μάλλον τραγουδάει ο Peter Gabriel "games without frontiers ", ποιητική αδεία ας δεχτούμε και το  war without tears. 

Εδώ σε μια εξαιρετική live ερμηνεία.


 
Hans plays with lotte, lotte plays with jane
Jane plays with willi, willi is happy again
Suki plays with leo, sacha plays with britt
Adolf builts a bonfire, enrico plays with it
-whistling tunes we hid in the dunes by the seaside
-whistling tunes were kissing baboons in the jungle
Its a knockout
If looks could kill, they probably will
In games without frontiers-war without tears
Games without frontiers-war without tears
Jeux sans frontieres
Andre has a red flag, chiang chings is blue
They all have hills to fly them on except for lin tai yu
Dressing up in costumes, playing silly games
Hiding out in tree-tops shouting out rude names
-whistling tunes we hide in the dunes by the seaside
-whistling tunes we piss on the goons in the jungle
Its a knockout
If looks could kill they probably will
In games without frontiers-wars without tears
If looks could kill they probably will
In games without frontiers-war without tears
Games without frontiers-war without tears
Jeux sans frontieres

2 σχόλια:

  1. Άνθρωποι είμαστε, αγαπητό καλώδιο. Συνήθως δεν ξέρουμε τι θέλουμε, συνήθως ωραιοποιούμε το παρελθόν, συνήθως βαριόμαστε το παρόν, σπανίως εκτιμούμε το δεδομένο και εν πάση περιπτώσει, όπως λένε και οι Travis, the grass is always greener on the other side
    http://www.youtube.com/watch?v=ZkW_SR7SgiE&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν μου αρέσουν τα play station.
    Μου αρέσουν μόνο τα παραμύθια. Αυτά που βγαίνουν απο βιβλία, απο εικόνες, απο το μυαλό....
    η παραμυθού

    ΑπάντησηΔιαγραφή