Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

δεν μας χέζετε ρε συντρόφια...

Με θεωρώ λίγο και όχι απαραίτητο για το δημόσιο" διάλογο" της αριστεράς.
Συμμετείχα ή καλύτερα νόμιζα πως συμμετείχα στο παρελθόν, αλλά τα τελευταία χρόνια εκτός από την κάρτα νομιμότητας νιώθω να έχω χάσει και κάθε διάθεση παραμένοντας απλός θεατής και συνεπής ψηφοφόρος. Όμως ακόμη και έτσι το τελευταίο καιρό η πίκρα και η απογοήτευση ξεχειλίζουν γιατί βλέπω να χάνονται τα σύνορα ανάμεσα στον δημόσιο διάλογο και το δημόσιο αυνανισμό.

Από προχτές ξεκίνησε μία ακόμη επίκαιρη συζήτηση για το αν η αριστερά πριν 20 χρόνια μπλέχτηκε με τη siemens. Aαα αυτό το βαρβαριστί αποκαλούμενο timing το έχουμε στην αριστερά. Στην ώρα τους έγιναν συζητήσεις για τη Βάρκιζα, την αποχή του '46, την κυβέρνηση του '89, γιά όλα!

Εκτιμούσα και εκτιμώ τον Περικλή Κοροβέση. Αδυνατώ όμως να κατανοήσω την 20ετή σιωπή του για το θέμα. Όπως και την επιθυμία του να εκλεγεί βουλευτής με ένα κόμμα που κατά τα λεγόμενά του, αθροίζει και δωροδοκημένους.
Εκτιμούσα και εκτιμώ τον Αλέκο Αλαβάνο από τον καιρό ακόμα που ήταν στο Κ.Κ.Ε. Όμως και αυτόν δυσκολεύτηκα να τον καταλάβω τους τελευταίους μήνες. Δεν μιλάω για την ουσία των απόψεών τους φυσικά. Εξωτερικεύω ένα φόβο πως βρισκόμαστε ξανά ακροατές προσωπικών πολιτικών και θεατές σε μία νέα καρεκλομαχία, άθλημα στο οποίο η αριστερά διαθέτει ολυμπιακές επιδόσεις και εμείς τα κορόιδα αναζητούμε ξανά ιδεολογικές παραμέτρους...

Παρακολούθησα με τον δέοντα σεβασμό την γενιά της εθνικής αντίστασης και του εμφύλιου να περνά την πολιτική της κλιμακτήριο. Δεν βαριέσαι; λέγαμε τότε. Βασανισμένοι άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους στο κίνημα είναι. Ο σεβασμός έπαψε όταν κατάλαβα πως οδηγεί και εμένα σε πρόωρο πολιτικό ευνουχισμό, αλλά ήταν μάλλον αργά.

Σήμερα μπορεί να παρακολουθούμε την πολιτική κλιμακτήριο της γενιάς του 114 και του αντιδικτατορικού αγώνα, αγωνιστές και βασανισμένοι άνθρωποι επίσης. Έδωσα όμως. Άλλωστε οσονούπω έρχεται και η δικιά μου.

Κατά τα λοιπά τρέχει και μία οικονομική κρίση με βάρβαρες συνέπειες λένε. Δεν βαριέσαι; Ας την αφήσουμε να τρέξει-κρίση είναι θα περάσει, το ίδιο έγινε και το '29 εξάλλου.
των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν....
λέει ένα το ίδιο σημερινό όσο και η θεματολογία της αριστεράς

Ο Νιόνιος από το '75 τραγουδούσε τον "πολιτευτή"

2 σχόλια:

  1. Καλώς ήλθες καλώδιε.
    Φορτωμένος δείχνεις να γύρισες αλλά καλά και λίγα τους λες.
    Μιλάω γι αυτό το post έτσι;
    Γιατί για το προηγούμενο ας μη χαλάσουμε τις καδιές μας μετά από διακοπές.
    Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο αυνανανισμός είναι ένας διαχρονικά αποτελεσματικός θεσμός. Καμία σχέση με το διάλογο της αριστεράς, παρακαλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή