22 Μάη 1963. ένας "τίγρης" γράφει ιστορία

21 Απρίλη του '63. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ξεκίνησε μόνος από τον τύμβο του Μαραθώνα. Λίγο μετά τον συνοδεύει ο 16χρονος τότε Ανδρέας Μαμωνάς.

Η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη το Μάη του '63 στη Θεσσαλονίκη αποδείχθηκε μια λάθος κίνηση του κράτους και παρακράτους της εποχής. Ο στόχος βέβαια ήταν η μεγαλύτερη μεταπολεμική μορφή της ελληνικής αριστεράς, προφανείς οι σκοποί αλλά.....
Το προσεκτικά οργανωμένο σχέδιο, τουλάχιστον από την διοίκηση χωροφυλακής Θεσσαλονίκης, τσάκισε. Το τρίκυκλο τράκαρε αρχικά στον "τίγρη" κι ύστερα στο δικαστή Σαρτζετάκη, το Βούλτεψη, το Ρωμαίο, το Μπέρτσο και άλλους περίεργους.
Το απόστημα έσπασε για τα καλά.


Η παραίτηση Καραμανλή, λίγες μέρες μετά το ρητορικό του ερώτημα: "επιτέλους ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;", είχε σαν αφορμή την προγραμματισμένη νέα τουρνέ της Φρειδερίκης στα Λονδίνα. Ήταν μόνο η αρχή. Η ένωση κέντρου θα επικρατήσει στις εκλογές, θα ακολουθήσει η ¨αποστασία¨, αλλά η κατάσταση έδειχνε να μη μαζεύεται με τίποτε. Μέχρι την 21η Απρίλη του '67.


Πρόσωπα και συμπτώσεις γράψανε για μια φορά ακόμη ιστορία βγάζοντας τη γλώσσα τους στη διαλεκτική. Πρόσωπα που λίγο πολύ "ανταμείφθηκαν". Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Σαρτζετάκης, μεγαλοδημοσιογράφοι, βουλευτές, υπουργοί, οι υπόλοιποι.


Μονάχα ένας, ο μεγάλος πρωταγωνιστής, έμεινε στα χαμηλά. "Πορτιέρης" στο ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης, τιμής ένεκεν.

Μανόλης Χατζηαποστόλου (ο τίγρης)

Το βράδυ της δολοφονικής επίθεσης, 30χρονος πλασιέ τότε, πήδησε χωρίς να το πολυσκεφτεί στη καρότσα του τρίκυκλου.

"Ήτανε κι ένας τύπος επάνω... πλακωθήκαμε και τον έβαλα κάτω. Ο οδηγός φρενάρησε. Έγινε σανσιρμάς (φασαρία) μαζεύτηκαν μερικοί, ήρθε κι ένας τροχαίος... μας έγραψε... και αυτά!"

Τόσο απλά περιγράφει μια ηρωική πράξη που έγραψε ιστορία. Για ώρα πάλεψε με το δολοφόνο Μανόλη Εμμανουηλίδη και στη συνέχεια με τον Γκοτζαμάνη που οδηγούσε. Τους εξουδετέρωσε και απαίτησε από διερχόμενο τροχονόμο να τους συλλάβει. Οι παρακρατικοί έβγαλαν τότε τα "βαριά χαρτιά". Μέλος του σωματείου "Αγωνιστών και θυμάτων εθνικής αντιστάσεως" ο Γκοτζαμάνης και μέλος της σωματοφυλακής της Φρειδερίκης ο Εμμανουηλίδης.Αργότερα θα μάθουμε ότι ο δεύτερος με την ιδιότητα αυτή προστάτεψε και τον στρατηγό Ντε Γκωλ κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα.

Η σχετική γελοιογραφία του Μποστ μας το θυμίζει

Ασαφή τα όρια κράτους και παρακράτους...


Ο "τίγρης" πέθανε το Μάη του 2001 και κηδεύτηκε την μέρα του θανάτου του Εμμανουηλίδη!
Όμως πολλοί επιμένουν να τον θυμούνται σαν γραφικό κι όχι για την πράξη του. Ήταν γραφικός γιατί φορούσε πράσινα κοστούμια και γυρνούσε στις συγκεντρώσεις του Α. Παπανδρέου με τρίκυκλο, είπαν.


Απόντος αυτού του γραφικού, η δολοφονία του Λαμπράκη ίσως έμενε κάτι σαν το θάνατο του στρατηγού Σαράφη. Ένα ιατροδικαστικά βεβαιωμένο "τροχαίο".


Προσωπικά θεωρώ γραφικούς κάποιους πρώην αριστερούς που γυρνάνε με πράσινα γυαλιά στα τηλεοπτικά πάνελ. Αυτοί δείχνουν ανίκανοι να ρισκάρουν ένα σάλτο σε κινούμενο τρίκυκλο και συνήθως έχουν πάρει κιόλας από την αριστερά. Ο καημένος ο τίγρης έδωσε μόνο..

βίντεο αφιέρωμα στο Γρηγόρη Λαμπράκη