Χαρά και μύρο της ζωής μου η μνήμη των ωρών
που ηύρα και που κράτηξα την ηδονή ως την ήθελα.
Χαρά και μύρο της ζωής μου εμένα, που αποστράφηκα
την κάθε απόλαυσιν ερώτων της ρουτίνας.
πίνακας του Amedeo Modigliani.
σχετικοί σύνδεσμοι:
Όταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει/έχει μεγάλη πείρα ο χαμός. Τώρα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό του ανώφελου. Σιγά σιγά να ξαναβρεί το λέγειν της η μνήμη/να δίνει ωραίες συμβουλές μακροζωίας/ σε ό,τι έχει πεθάνει. [ από το "Kονιάκ μηδέν αστέρων" της Κικής Δημουλά ]
Χαρά και μύρο της ζωής μου η μνήμη των ωρών
που ηύρα και που κράτηξα την ηδονή ως την ήθελα.
Χαρά και μύρο της ζωής μου εμένα, που αποστράφηκα
την κάθε απόλαυσιν ερώτων της ρουτίνας.
Καλημέρα, καλώδιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τα πιο αγαπημένα μου ποιήματα του Καβάφη αυτό.
Μια ακόμα υπενθύμιση αυτή η ανάρτησή σου για το πόσο ωραίο είναι να διαπιστώνεις ότι μοιράζεσαι αγαπημένα πράγματα.
Η ποίηση ως σωτήρας και καταφύγιο της ζωής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς αυτήν, τι;
Καλώς ήλθες καλώδιε και χρόνια πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνανεωμένος φαίνεσαι.
Άννα
@ Νερένια
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι για την "μοιρασιά" και εγώ.
@ Υπατία
Καταφύγιο! καταπληκτικό...
@ Άννα
Καλώς σας βρήκα. Οι διακοπές πάντα ανανεώνουν τους πάντες