Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

η κάθε Βαστίλη έχει το τέλος που της ταιριάζει

 αλλά και η μοίρα των εξεγέρσεων είναι σκληρή
14 Ιούλη 1789. Η πτώση της Βαστίλης

Οι εξεγέρσεις του παρελθόντος γίνονται ονόματα σε δρόμους, πλατείες και κυβερνητικά κτίρια , εις ανάμνησιν. 

Γίνονται δεκάρικοι λόγοι εκφωνημένοι από ορκισμένους εχθρούς τους σε νυσταγμένα ακροατήρια.

Γίνονται Εθνικές αργίες με παρελάσεις και βεγγαλικά.

Όμως, μας αρέσει ή όχι, οι εξεγέρσεις είναι που κίνησαν το δυσκίνητο τροχό της Ιστορίας. Χωρίς τις εξεγέρσεις και το αίμα των απροσάρμοστων ίσως να φορούσαμε ακόμα μεταλλικούς χαλκάδες στον αστράγαλο, δουλεύοντας από το χάραμα μέχρι να νυχτώσει.

Ε, σήμερα ζούμε λίγο καλύτερα.

Μας έπεισαν βέβαια πως "οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος"  και πως μόνο με την ψήφο μας μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας. Παρόλα αυτά  εξακολουθούν να τις βλέπουν σαν εφιάλτες στον ύπνο τους.

Ας κάνουμε πάλι τους εφιάλτες τους όνειρά μας!

Για soundtrack σήμερα το "Ανεμολόγιο". Σε μια πολύ όμορφη επανεκτέλεση από τα "Υπόγεια Ρεύματα"

Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες

Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος

Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ' την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα

Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο
 

2 σχόλια:

  1. απλά να προσέξουμε, μη μας προκύψουν Ροβεσπιέροι -ή ακόμα χειρότερα Νπολέοντες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Кроткая, μου πέρασε και μένα από το μυαλό να γράψω κάτι παρόμοιο προς το τέλος, αλλά σκέφτηκα πως την πάω πολύ μακριά τη βαλίτσα.
    Ακόμη με το Λουδοβίκο είμαστε.
    Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή