" Μα δεν κουνιέται ούτε φύλλο / όλα εδώ είναι μονότονα" (Spleen)

όταν τα Υπόγεια Ρεύματα συνάντησαν το Θάνο Μικρούτσικο.

Το κομμάτι Spleen είναι από το cd "τους έχω βαρεθεί" που κυκλοφόρησε πέρυσι το Δεκέμβριο και είναι προϊόν της συνεργασίας του Θάνου Μικρούτσικου με το γκρουπ Υπόγεια Ρεύματα.

 Είναι το μόνο καινούργιο αφού όλα τα υπόλοιπα είναι διασκευές  παλιότερων, η ποίηση είναι του Άλκη Αλκαίου και ακούστηκε στις καλοκαιρινές συναυλίες που έδωσαν μαζί συνθέτης και γκρουπ.

Για το cd είναι δύσκολο να σχηματίσει γρήγορα γνώμη ένας εθισμένος στις κλασσικές εκτελέσεις των κομματιών του Θάνου. Υπάρχουν κομμάτια που σε κερδίζουν αμέσως, όπως το "Federico Garcia Lorca", άλλα που ζητάνε το χρόνο τους και μερικά που πρέπει  να τα ακούσουμε ξεχνώντας τις πρώτες εκτελέσεις, είτε επειδή τα έχουμε συνηθίσει σε άλλη φόρμα (σε λαϊκή το Ρόζα, για παράδειγμα) ή επειδή τα έχουμε ταυτίσει με συγκεκριμένες φωνές (η Δίκοπη ζωή).

Μπορείτε, αν δεν τα έχετε ακούσει μέχρι σήμερα, ακολουθώντας τα παραπάνω λινκ (στο youtube υπάρχουν όλα τα κομμάτια) να σχηματίσετε προσωπική γνώμη αλλά νομίζω πως είναι από τις δουλειές που χωρίς να περνάνε απαρατήρητες ζητάνε λίγο χρόνο για να "κατακάτσουν". 

 "Δεν υπήρξαμε ποτέ συγκρότημα ‘διασκευών’. Όσες φορές το πράξαμε, το κάναμε με μεγάλη προσοχή και ευθύνη. Πριν από δύο χρόνια, η ανάγκη να εκφράσουμε την άποψή μας για ό,τι βλέπαμε γύρω μας, μας οδήγησε στη διασκευή του ‘Αυτούς τους έχω βαρεθεί’. Λειτούργησε σαν λύτρωση για μας και σαν υπενθύμιση για όσους το άκουγαν. Λίγο καιρό μετά αποφασίσαμε ότι, αφού βρήκαμε την πηγή, θα έπρεπε να πιούμε. Έτσι αποφασίσαμε για πρώτη φορά να κάνουμε μια σειρά διασκευών σε τραγούδια με σαφή πολιτική χροιά. Φυσικά διαλέξαμε τον πιο «συγγενή» μας, τον άνθρωπο που τα τραγούδια του μας έμαθαν να γράφουμε τραγούδια. Πλησιάσαμε το δάσκαλο και ζητήσαμε την άδειά του. Δέχτηκε. Του ζητήσαμε να συμπράξει μαζί μας στο πιάνο. Ξαναδέχτηκε. Περίεργα πράγματα… Τα δύσκολα άρχιζαν τώρα. Ποιος ήταν αυτός ο τύπος; Θα μας απογοήτευε όπως τόσοι άλλοι μύθοι μας; (Το κάνουν αυτό οι μύθοι). Όχι μόνο δεν απογοητευτήκαμε αλλά αντίθετα υποκλιθήκαμε στον έφηβο που τώρα μας δίδασκε και την τέχνη της ζωής πέρα από την τέχνη της τραγουδοποιίας.  Θάνο, σ’ ευχαριστούμε…"

γράφουν στο ένθετο τα Υπόγεια Ρεύματα για τη συνεργασία

 και ο Μικρούτσικος:

"Όταν πριν από ένα χρόνο τα Υπόγεια Ρεύματα μου ζήτησαν την άδεια να παρουσιάσουν τραγούδια μου με το δικό τους τρόπο και στη συνέχεια να παίξω μαζί τους, η απάντησή μου ήταν αμέσως θετική. Γνωρίζοντας τη δουλειά τους από τη δεκαετία του ’90, είχα διακρίνει ότι αυτό το γκρουπ της λεγόμενης ελληνικής ροκ μουσικής σκηνής είχε λάβει υπ’ όψιν του –περιείχε κατά κάποιον τρόπο- αυτό που είχε προηγηθεί στο λεγόμενο έντεχνο νεοελληνικό τραγούδι, σε αντίθεση με πολλά ροκ συγκροτήματα εκείνης της περιόδου. Για μένα αυτή είναι η ιδανική ‘χειρονομία’ για όλους μας. Να συνεχίσουμε αυτό που υπάρχει πριν από εμάς στη μουσική του τόπου μας και να το διευρύνουμε. Έτσι δημιουργούμε τη μουσική που μπορεί να εκφράσει αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Ξεκινήσαμε τις πρόβες, αρχίσαμε τις παραστάσεις, δεθήκαμε. Γίναμε ένα, επιβεβαιώθηκε πλήρως η άποψη που είχα για το γκρουπ και επιπροσθέτως γνώρισα τέσσερα υπέροχα παιδιά, έξοχους μουσικούς, με φαντασία αλλά και πειθαρχία, με υψηλό επίπεδο παιδείας, κουλτούρας αλλά και κοινωνικής ευαισθησίας. Γίναμε φίλοι και χαιρόμαστε τη συνεργασία μας όσο τίποτε άλλο. Εγώ τους θεωρώ εν δυνάμει συνεργάτες μου στο μέλλον για καινούριες μουσικές δικές τους και δικές μου".  

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Υπόγεια Ρεύματα

Μα δεν κουνιέται ούτε φύλλο
όλα εδώ είναι μονότονα
να` χα τουλάχιστον μια αγάπη
κάπως την ώρα μου να σκότωνα.

Σαν φάρσα τηλεφωνική σε περιμένω
σαν ξεχασμένο ραντεβού στο φλου κλεισμένο
σαν τελικό σε ζωντανή μετάδοση
και σαν σεισμό που θα σαρώσει την παράδοση.

Σαν έκτακτο παράρτημα σε περιμένω
σαν Μάη του `68 να ξεθυμαίνω
κάνω την ίδια διαδρομή κάθε Νοέμβριο
και στρώνω τσόχα για σκιές Δεκέμβριο.